เคยรักใครมากๆแล้ววันนึงเค้าพังความรู้สึกดีๆของเรามั้ย(กะทู้ระบาย)

เริ่มจากตอนแรกเราย้ายมาอยู่กับแม่ ตอนแรกก็อยู่เฉยๆไม่ได้ทำอะไร แม่ก็ชวนทำขนมขายก็ทำ ลองทำหลายๆอย่างอ่ะคะ ทำอะไรไม่เป็นชิ้นเป็นอันสักอย่าง แม่เลยบอกให้เราไปเรียนกศน.ให้มันจบ ตอนแรกก็ปฏิเสธไป ไม่อยากเรียน กลัวมันยาก อยู่แบบนี้มา3เดือนก็มีคนมาจีบ รู้จักกันทางเฟซบุ๊ค ตอนแรกเราไม่ได้จริงจังอะไรมากนะ ก็รู้อยู่ว่า คนที่รู้จักกันในโลกออนไลน์มันหลอกลวง มันเชื่อใจใครไม่ได้แต่ด้วยความที่เราเหงา เราไม่มีเพื่อนไม่มีใคร เราก็เลยคุยกับเค้าดู คุยทางเฟซไปๆมาๆ เราก็บอกเค้านะว่า สงสัยจะไม่ได้เล่นนานเลยนะ เพราะเน็ตหมด เค้าก็ถามว่า ทำไมไม่เติม เราบอกไม่มีตัง แล้วเค้าก็ขอเบอร์โทรเรา ตอนแรกก็ไม่ได้ให้ เค้าก็เซ้าซี้ เค้าบอกจะเติมเงินให้ เราก็คิดนะว่า คนบ้าไรไม่เคยเจอหน้ากันจะมาเติมเงินโทรศัพท์ให้เรา คิดว่าเค้าพูดเล่น ก็เลยให้เบอร์ไป พอช่วงเย็นๆก็เติมเงินให้เราจริงๆ เติมมา100บาท เราก็ตกใจ เราก็ถามเค้าว่าเติมให้ทำไม บ้ารึป่าว เค้าก็บอกว่า ถือว่าซื้อใจกันนะ เราก็เออ ออไป เค้ารู้ว่าเราไม่ได้เรียน เค้าเลยอ้อนเรา ให้เราเรียน ตื้อนานมากจนเรายอมเรียน เค้าก็ถามเลขบัญชีเรา บอกว่าจะโอนเงินไปให้ เราก็ไม่ให้ จนเค้าบอกว่า จะโอนเงินไปให้ซื้อชุดนักศึกษาไว้ใส่ไปเรียน เราก็บอกว่า ใส่ชุดธรรมดาก็ได้ อาทิตย์นึงเรียนแค่วันเดียว(ความจริงมันเรียน3วันคะ ครูเค้าจัดการเรียนการสอน3วันใครว่างก็มาไม่ว่างก็เรียนแค่วันอาทิตย์ก็ได้). เค้าก็บอกว่า ก็อยากให้แฟนตัวเองดูสวยๆบ้าง คนอื่นจะได้ไม่ดูถูกเอา เราก็เลยยอมให้เลขบัญชีไป เค้าก็โอนเงินมาให้ใช้ตลอดนะ 500บ้าง1000บ้าง เราก็ตั้งใจเลยมากๆเลยตอนนั้น ทำกิจกรรมทุกอย่างจนกลายเป็นเด็กกิจกรรมไปเลย เกรดเฉลี่ยตอนนั้นอยู่ที่3.89 คุยกันมาเรื่อยทั้งที่ไม่เคยเห็นหน้ากัน ไม่รู้จักกัน จนวันนึงเค้าบอกเค้าจะมาหาเรา. เค้าทำงานอยู่อมตะนคร เราอยู่สกลนคร ตอนแรกก็ไม่อยากให้มานะ กลัวเค้าลำบาก แต่เค้าก็ดั่นด่นจะมา เราก็ตามใจเค้า เค้ามาเราครั้งแรก ก็พาไปซื้อโทรศัพท์ใหม่ ราคา5900บาทเลยตอนนั้นเราตกใจมาก เราบอกเราไม่เอา เค้าก๋บอกว่าก็จะซื้อให้ จะได้เห็นหน้ากัน ก็เลยรับไว้ ตอนไปซื้อโทรศัพท์มันอยู่ในห้างอ่ะ เค้าเดินนำหน้าเราเลย ไม่จับมือ ไม่มีอะไรบ่งบอกเลยว่า2คนนี้เป็นแฟนกัน  เค้าก็เดินไปเรื่อยๆ ไอ้เราก็มาคิดน้อยใจอ่ะว่า เห้ย!! เราเหมาะสมกับเค้ารึป่าว เค้าอายใครรึป่าวที่มีเราเป็นแฟน คิดไปต่างๆนานๆ พอกลัยมาถึงบ้าน แม่เราเรียกเรากับเค้าไปคุย(เราบอกแม่แล้วว่าเค้าจะมาหามาเล่นด้วย) แม่เราเห็นเค้าครั้งแรกแม่พูดเรื่องค่าสินสอด เรื่องแต่งงานเลย เราก็เลยสะกิดแม่ว่า เรายังไม่อยากแต่ง เพราะดูเหมือนเรากับเค้าต่างกันมากทั้งสังคม หน้าที่การงาน แล้วก็อะไรหลายๆอย่างมันไม่ชัดเจน กลัวเค้าอายเพื่อน แม่เราก็บอกว่า ยังไม่ต้องแต่งไง หมันไว้ก่อน30,000 (ตอนนั้นความรู้สึกเหมือแม่ขายลูกกินมากอ่ะ แล้วเค้าก็เล่นใส่ทั้งสร้อยที่แหวน เส้นใหญ่ๆซะขนาดนั้น เค้าเลยบอกว่ายังไม่พร้อม) แม่จะให้เราแต่งกับคนนี้ให้ได้ทั้งๆที่เราไม่ได้มีอะไรกันเลย เพิ่งรู้จักกัน เราไม่โอเคมากเลย จากนั้นเค้าก็อยู่อีกวันนึงเค้าก็กลับ เราก็ไปส่งเค้าขึ้นรถ ร้องไห้เลย ขอโทษแทนแม่ด้วย เค้าก็บอกว่าเค้าเข้าใจ หลังจากเค้ากลับก็ยังคุยกันปกติ จนเราเข้าสู่ปีที่2เขาเริ่มเปลี่ยนไป ตอบแชทช้า ไม่ค่อยคุยเหมือนเมื่อก่อน จนวันนึงเค้าบอกเราว่า "หมูไม่ต้องมาคาดหวังอะไรกับเค้าหรอกนะเค้าก็ไม่ใช่คนดีอะไรขนาดนั้น" ได้ยินคำนั้น น้ำตาไหลเลย ทั้งๆที่ผ่านมาคือเรารู้อยู่แล้วละว่ามันต้องมีวันนี้ แต่เราหลอกตัวเองมาตลอดว่าเค้าคงยุ่ง เราถามเค้าว่าเราผิดอะไร เราไม่ดีตรงไหน เค้าก็ตอบกลับมาว่าเราไม่ผิดหรอก แล้วก็หายไปเลย ไม่ตอบแชท คำถามประเดประดังเข้ามาในหัวเรา (เดี๋ยวมาเล่าต่อคะ) ทำธุระแป๊ปนึง