สวัสดีค่ะ
ตอนนี้หนูมีปัญหาอยู่หลายเรื่องที่อยากจะปรึกษา อยากได้คำตอบ แต่มีอยู่เรื่องนึงที่เป็นปัญหาเดียวที่ทำให้หนู รวมถึงคนในครอบครัวก็คิดมากเช่นกัน คือเรื้องอนาคตของตัวหนูเองค่ะ
ขอเล่าเลยละกันนะคะ
คือตอนนี้หนูอยู่ ม.6 แล้ว กำลังจะขึ้นมหาวิทยาลัย ซึ่งหนูก็ยังไม่รู้ว่าจะไปต่อที่ไหน แต่ทางครอบครัวก็อยากให้ไปต่อที่ใกล้บ้าน เพราะไม่มีเงินส่งมากนัก ซึ่งตัวหนูเองก็อยากไปเรียนไกลบ้านอยาไปเปิดหูเปิดตาบ้าง อยากลองไม่มีพ่อแม่คอยบอก คอยสั่งนู้นสั่งนี่ ไม่ใช่ไม่อยากอยู่กับพ่อแม่นะคะ แค่อยากลองใช้ชีวิตเองดูบ้าง คือตอนนี้หนูพึ่งเป็นนักกีฬาของโรงเรียนได้ตอนม.5เทอม2คะ หนูเป็นนักมวย ไปต่อยตามงานวัด ต่อยโชวต่างชาติบ้าง. เคยไปแข่งให้โรงอรียนมาแล้วคะ แต่แพ้ ไม่ได้เหรียญ ปีนี้เป็นปีสุดท้ายที่จะไปแข่งอีกเพือเอาเหรียญ ไปเข้ามหาลัย เป็นทุนนักกีฬาคะ หนูก็มีผลงานมาบ้างแต่ไม่ใช่ทางกีฬาโรงเรียน แต่เป็นต่อยข้างนอก คือตอนแรกหนูอยากเป็นทหาร เป็นตำรวจ คือชอบโดยตรงคะ แล้วก็อยากต่อยมวยด้วย แต่พอมาได้ต่อยมวยจริงๆ หนูกลับรู้สึกว่า หนูรักมวยไทยไปแล้ว หนูอยากต่อยมวย ไม่ว่าจะเป็นมวยอาชีพ หรือมวยโรงเรียน หรือทีมชาติ หนูอยาไปทางนี้มากกว่า แบบหลงมวยเลยอะคะ แต่ทางพ่อแม่ ทั้งครอบครัวไม่มีใครสนับสนุนเลย ที่เริ่มเรียนได้เพราะขอพ่อ แต่พ่อก็ตอบตกลงแบบไม่เต็มใจเท่าไหร่ เพราะเห็นเราเซ้าซี้เค้าเลยให้เรียนมั้ง ทางแม่นี่ไม่ชอบเลย ทั้งบ้านอะคะ เค้าห้ามไม่ให้หนูไปซ้อม แต่หนูก็แอบไปตลอด ถึงมีตังไม่พอเดินทางไปก็หาทางไปจนได้ เพราะค่ายมวยอยู่ห่างจากบ้านมาก บางทีครูที่โรงเรียนเค้าก็พาไปคะ จนแท่หนูยอม เค้าคงห้ามไม่ไหวแล้ว แต่ก็พูดตลอดว่าให้เลิกต่อย วันไหนที่หนูต่อยแพ้ หนูเสียใจมากคะไม่รู้ทำไม หนูร้องไห้ทุกครั้งเลย ไม่ใช่เพราะเจ็บแต่เป็นความเสียใจของคนแพ้คะ พ่อแม่ไม่เคยให้กหลังใจหนูเลย ย่าด้วยคะเค้ารักผนูมากอยากจะให้หนูเลิกต่อยเพราะเป็นผู้หญิง กลับบ้านก็ดึก หนูเสียใจมากลเยนะคะที่เค้าไม่ให้กำลังใจหนูเลย ทุกครั้งที่แพ้หนุอยากให้เค้าปลอบหนู บอกว่าไม่เป็นไรค่อยๆซ้อมไปเรื่อยๆเดี๋ยวก็เก่ง แต่พวกเค้ากลับพูดว่า แพ้แล้วก็เลิกต่อยได้แล้ว จะต่อยไปทำไม ไปตั้งใจเรียนดีกว่า ต่อยไปก็แพ้ มวยไม่ได้เรื่อง คือหนูผิดหวังมากเลยคะ สำหรับคนที่หนูต้องการกำลังใจจากเค้ามากที่สุดกลับกลายเป็นว่าเค้าตอกน้ำหนู ทำให้หนูท้อ ละช่วงตอนขึ้นม.4เกรดหนูตก มาเหลือ2. เค้าก็ด่า หนูเริ่มต่อยมวยตอนม5. เกรดตกเหมือนม4นี่แหละคะ แต่เค้ากลับโทษว่าเป็นเพราะมวย. แต่ที่จริงแล้วมันไม่ใช่เลย เป็นเพราะตัวหนูเองต่างหาก ตอนนี้กำลังตั้งใจเรียนไปด้วยหาเวลาซ้อมมวยไปด้วยคะ ลำบากมากเลย กับการที่ทำอะไรสองอย่างไปพร้อมกัน หนูชอบเรียนหนังสือคะ แต่จะชอบกีฬามากกวาา หนูก็ไม่อยากจับปลาสองมือนะคะ แต่จะให้ทำยังไง ในเมือพ่อแม่อยากให้เรียนหนังสือสูงๆจะได้ทำงานสบาย
แต่ตัวหนูเองอยากเป็นนักกีฬา รักมวยไทยไปปล้วคะ รักพ่อแม่ด้วยเลยจะตั้งใจทำทั้งสองอย่างให้ดีที่สุด หนูไม่อยากเลิกเรียนเพราะมวยหรอกนะคะ อยากเรียนต่อคะพูดเลย แล้วก็อยากหาเงินอยากให้ครอบครัวสบายด้วยคะ แต่หนูเป็นคนไม่ขอบทำงานที่สบายจนเกินไป เช่นงานนั่งโต๊ะ ที่พ่อแม่อยากให้เป็น หนูเข้าใจว่สเค้าห่วง เค้าอยากให้สบาย ไม่อยากให้ลำบากเหมือนเค้า แต่สำหรับหนูแล้ว มวยไม่ได้ลำบากอะไรหนูเลย หนูเหนื่อยคะเวลาซ้อม แต่หนูมีความสุขที่ได้ทำ หนูสนุกไปกับมัน แต่ท่านไม่เคยเข้าใจเลย
ซึงตอนนี้หนูสับสนมาก ว่าควรจะเลิกทางไหนดี
ทางแรกหนูจะเรียนไปด้วยต่อยมวยไปด้วย แต่ก็เหมือนว่าจะทำได้แค่ครึ่งๆกลางๆ แต่ก็อยากเลือกทางนี้ที่สุดคะ
ทางที่สองคือเลิกเรียน แล้วหันมาจริงจังกับมวย แต่หนูไม่อยากเลือกทางนี้คะ
สามึอเลิกมวยแล้สหันมาตั้งใจเรียนอย่างที่พ่อแม่บอกไว้ เพราะท่านคงสบายใจมากกว่าถ้าหนูมาทางนี้ แต่หนูก็คงจะนึกถึงมวยตลอดเวลา หนูคงจะขาดใจแน่ๆเลยคะ แต่ก็อยากให้พ่อแม่สบายใจด้วยซึ่งทางนี้หนูก็ยังลังเล
ใครที่อ่านแล้ว อ่านจนจบ ขอขอบคุณมากนะคะ ช่วยให้คำแนะนำหนูที เพราะหนูก็คิดมากเรื่องนี้ตลอดเวลา จนบางครั้งแอบมาร้องไห้คนเดียว
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำไว้ล่วงหน้านะคะ
ชีวิตที่สบายกับการเรียนให้จบสูงๆ กับชีวิตนักมวยที่รัก
ตอนนี้หนูมีปัญหาอยู่หลายเรื่องที่อยากจะปรึกษา อยากได้คำตอบ แต่มีอยู่เรื่องนึงที่เป็นปัญหาเดียวที่ทำให้หนู รวมถึงคนในครอบครัวก็คิดมากเช่นกัน คือเรื้องอนาคตของตัวหนูเองค่ะ
ขอเล่าเลยละกันนะคะ
คือตอนนี้หนูอยู่ ม.6 แล้ว กำลังจะขึ้นมหาวิทยาลัย ซึ่งหนูก็ยังไม่รู้ว่าจะไปต่อที่ไหน แต่ทางครอบครัวก็อยากให้ไปต่อที่ใกล้บ้าน เพราะไม่มีเงินส่งมากนัก ซึ่งตัวหนูเองก็อยากไปเรียนไกลบ้านอยาไปเปิดหูเปิดตาบ้าง อยากลองไม่มีพ่อแม่คอยบอก คอยสั่งนู้นสั่งนี่ ไม่ใช่ไม่อยากอยู่กับพ่อแม่นะคะ แค่อยากลองใช้ชีวิตเองดูบ้าง คือตอนนี้หนูพึ่งเป็นนักกีฬาของโรงเรียนได้ตอนม.5เทอม2คะ หนูเป็นนักมวย ไปต่อยตามงานวัด ต่อยโชวต่างชาติบ้าง. เคยไปแข่งให้โรงอรียนมาแล้วคะ แต่แพ้ ไม่ได้เหรียญ ปีนี้เป็นปีสุดท้ายที่จะไปแข่งอีกเพือเอาเหรียญ ไปเข้ามหาลัย เป็นทุนนักกีฬาคะ หนูก็มีผลงานมาบ้างแต่ไม่ใช่ทางกีฬาโรงเรียน แต่เป็นต่อยข้างนอก คือตอนแรกหนูอยากเป็นทหาร เป็นตำรวจ คือชอบโดยตรงคะ แล้วก็อยากต่อยมวยด้วย แต่พอมาได้ต่อยมวยจริงๆ หนูกลับรู้สึกว่า หนูรักมวยไทยไปแล้ว หนูอยากต่อยมวย ไม่ว่าจะเป็นมวยอาชีพ หรือมวยโรงเรียน หรือทีมชาติ หนูอยาไปทางนี้มากกว่า แบบหลงมวยเลยอะคะ แต่ทางพ่อแม่ ทั้งครอบครัวไม่มีใครสนับสนุนเลย ที่เริ่มเรียนได้เพราะขอพ่อ แต่พ่อก็ตอบตกลงแบบไม่เต็มใจเท่าไหร่ เพราะเห็นเราเซ้าซี้เค้าเลยให้เรียนมั้ง ทางแม่นี่ไม่ชอบเลย ทั้งบ้านอะคะ เค้าห้ามไม่ให้หนูไปซ้อม แต่หนูก็แอบไปตลอด ถึงมีตังไม่พอเดินทางไปก็หาทางไปจนได้ เพราะค่ายมวยอยู่ห่างจากบ้านมาก บางทีครูที่โรงเรียนเค้าก็พาไปคะ จนแท่หนูยอม เค้าคงห้ามไม่ไหวแล้ว แต่ก็พูดตลอดว่าให้เลิกต่อย วันไหนที่หนูต่อยแพ้ หนูเสียใจมากคะไม่รู้ทำไม หนูร้องไห้ทุกครั้งเลย ไม่ใช่เพราะเจ็บแต่เป็นความเสียใจของคนแพ้คะ พ่อแม่ไม่เคยให้กหลังใจหนูเลย ย่าด้วยคะเค้ารักผนูมากอยากจะให้หนูเลิกต่อยเพราะเป็นผู้หญิง กลับบ้านก็ดึก หนูเสียใจมากลเยนะคะที่เค้าไม่ให้กำลังใจหนูเลย ทุกครั้งที่แพ้หนุอยากให้เค้าปลอบหนู บอกว่าไม่เป็นไรค่อยๆซ้อมไปเรื่อยๆเดี๋ยวก็เก่ง แต่พวกเค้ากลับพูดว่า แพ้แล้วก็เลิกต่อยได้แล้ว จะต่อยไปทำไม ไปตั้งใจเรียนดีกว่า ต่อยไปก็แพ้ มวยไม่ได้เรื่อง คือหนูผิดหวังมากเลยคะ สำหรับคนที่หนูต้องการกำลังใจจากเค้ามากที่สุดกลับกลายเป็นว่าเค้าตอกน้ำหนู ทำให้หนูท้อ ละช่วงตอนขึ้นม.4เกรดหนูตก มาเหลือ2. เค้าก็ด่า หนูเริ่มต่อยมวยตอนม5. เกรดตกเหมือนม4นี่แหละคะ แต่เค้ากลับโทษว่าเป็นเพราะมวย. แต่ที่จริงแล้วมันไม่ใช่เลย เป็นเพราะตัวหนูเองต่างหาก ตอนนี้กำลังตั้งใจเรียนไปด้วยหาเวลาซ้อมมวยไปด้วยคะ ลำบากมากเลย กับการที่ทำอะไรสองอย่างไปพร้อมกัน หนูชอบเรียนหนังสือคะ แต่จะชอบกีฬามากกวาา หนูก็ไม่อยากจับปลาสองมือนะคะ แต่จะให้ทำยังไง ในเมือพ่อแม่อยากให้เรียนหนังสือสูงๆจะได้ทำงานสบาย
แต่ตัวหนูเองอยากเป็นนักกีฬา รักมวยไทยไปปล้วคะ รักพ่อแม่ด้วยเลยจะตั้งใจทำทั้งสองอย่างให้ดีที่สุด หนูไม่อยากเลิกเรียนเพราะมวยหรอกนะคะ อยากเรียนต่อคะพูดเลย แล้วก็อยากหาเงินอยากให้ครอบครัวสบายด้วยคะ แต่หนูเป็นคนไม่ขอบทำงานที่สบายจนเกินไป เช่นงานนั่งโต๊ะ ที่พ่อแม่อยากให้เป็น หนูเข้าใจว่สเค้าห่วง เค้าอยากให้สบาย ไม่อยากให้ลำบากเหมือนเค้า แต่สำหรับหนูแล้ว มวยไม่ได้ลำบากอะไรหนูเลย หนูเหนื่อยคะเวลาซ้อม แต่หนูมีความสุขที่ได้ทำ หนูสนุกไปกับมัน แต่ท่านไม่เคยเข้าใจเลย
ซึงตอนนี้หนูสับสนมาก ว่าควรจะเลิกทางไหนดี
ทางแรกหนูจะเรียนไปด้วยต่อยมวยไปด้วย แต่ก็เหมือนว่าจะทำได้แค่ครึ่งๆกลางๆ แต่ก็อยากเลือกทางนี้ที่สุดคะ
ทางที่สองคือเลิกเรียน แล้วหันมาจริงจังกับมวย แต่หนูไม่อยากเลือกทางนี้คะ
สามึอเลิกมวยแล้สหันมาตั้งใจเรียนอย่างที่พ่อแม่บอกไว้ เพราะท่านคงสบายใจมากกว่าถ้าหนูมาทางนี้ แต่หนูก็คงจะนึกถึงมวยตลอดเวลา หนูคงจะขาดใจแน่ๆเลยคะ แต่ก็อยากให้พ่อแม่สบายใจด้วยซึ่งทางนี้หนูก็ยังลังเล
ใครที่อ่านแล้ว อ่านจนจบ ขอขอบคุณมากนะคะ ช่วยให้คำแนะนำหนูที เพราะหนูก็คิดมากเรื่องนี้ตลอดเวลา จนบางครั้งแอบมาร้องไห้คนเดียว
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำไว้ล่วงหน้านะคะ