เราว่าเราเต็มที่เกือบทุกอย่างแล้วนะ ดูแลอย่างกับราชา
แต่ทำไมเรารู้สึกว่ามันไม่โอเคเลย เราขอแค่เรื่องเดียวคืออย่าทำให้เสียใจ อย่ามีคนอื่น
เรามีข้อเสีย คือขี้หึง ชอบโวยวายและคิดมาก เอะอะก็ร้องไห้ แต่ที่เราเป็นแบบนี้เพราะอะไร เค้าก็น่าจะรู้
เราแทบจะไม่เคยเอาปัญหาอะไรไปกวนใจเค้าเลย เราดูแลตัวเองได้
แต่เราแค่อยากให้เค้าเข้าใจเราบ้าง ขอให้หยุดคุยกันได้มั้ย แต่เค้าก็จะบอกว่าไม่มีอะไร แค่เพื่อนกัน
เราไม่โอเคกับความรู้สึกแบบนี้เลย เป็นแบบนี้มาจะ 2 เดือนแล้ว
ทั้งเค้าและเราต่างเหนื่อย ที่จะต้องมาคุยเรื่องเดิมๆ เรื่องที่คุยกี่ครั้งก็ไม่เข้าใจ
ตอนนี้เราพยายามทำตัวปกติ ไม่พูดมาก ไม่โวยวาย ไม่จับผิดเค้า
อยากไปไหน อยากทำอะไร เราจะไม่โทรตาม แต่ยังดูแลเค้าเหมือนเดิม
เราเริ่มกลับมาดูแลตัวเอง ออกไปไหนมาไหนคนเดียว พยายามคิดบวก
เราอยากข้ามผ่านความรู้สึกพวกนี้ไปสักที
เราอยากทำให้เต็มที่ทุกอย่าง เพื่อวันนึงเราจะได้ไม่เสียใจ อย่างน้อยเราก็ทำดีที่สุดแล้ว
แต่ลึกๆ เราก็อยากจะเดินออกมาเลย ไม่ต้องสนใจอะไรทั้งนั้น
เราควรทำไงดี
ทำให้เต็มที่แล้วค่อยเดินออกมา หรือจะเททุกอย่างแล้วออกมาเลย
แต่ทำไมเรารู้สึกว่ามันไม่โอเคเลย เราขอแค่เรื่องเดียวคืออย่าทำให้เสียใจ อย่ามีคนอื่น
เรามีข้อเสีย คือขี้หึง ชอบโวยวายและคิดมาก เอะอะก็ร้องไห้ แต่ที่เราเป็นแบบนี้เพราะอะไร เค้าก็น่าจะรู้
เราแทบจะไม่เคยเอาปัญหาอะไรไปกวนใจเค้าเลย เราดูแลตัวเองได้
แต่เราแค่อยากให้เค้าเข้าใจเราบ้าง ขอให้หยุดคุยกันได้มั้ย แต่เค้าก็จะบอกว่าไม่มีอะไร แค่เพื่อนกัน
เราไม่โอเคกับความรู้สึกแบบนี้เลย เป็นแบบนี้มาจะ 2 เดือนแล้ว
ทั้งเค้าและเราต่างเหนื่อย ที่จะต้องมาคุยเรื่องเดิมๆ เรื่องที่คุยกี่ครั้งก็ไม่เข้าใจ
ตอนนี้เราพยายามทำตัวปกติ ไม่พูดมาก ไม่โวยวาย ไม่จับผิดเค้า
อยากไปไหน อยากทำอะไร เราจะไม่โทรตาม แต่ยังดูแลเค้าเหมือนเดิม
เราเริ่มกลับมาดูแลตัวเอง ออกไปไหนมาไหนคนเดียว พยายามคิดบวก
เราอยากข้ามผ่านความรู้สึกพวกนี้ไปสักที
เราอยากทำให้เต็มที่ทุกอย่าง เพื่อวันนึงเราจะได้ไม่เสียใจ อย่างน้อยเราก็ทำดีที่สุดแล้ว
แต่ลึกๆ เราก็อยากจะเดินออกมาเลย ไม่ต้องสนใจอะไรทั้งนั้น
เราควรทำไงดี