ประเทศญี่ปุ่น : การแข่งขัน " FIVB World Grand Prix 2017" สัปดาห์ที่ 2. ประเทศญี่ปุ่น
ระหว่างวันที่ 14-16 กรกฎาคม 2560
นักวอลเลย์บอลหญิงทีมชาติไทย เดินทางออกจากโรงแรมที่พัก Hotel Apeldoorn ประเทศเนเธอร์แลนด์
ไปยังสนามบิน Schiphol ณ กรุงอัมสเตอร์ดัม ช่วงเวลา 7 โมงเศษ (เวลาท้องถิ่น) ซึ้งกำหนดจะขึ้นเครื่องใน
เวลา 9.50 น.
เรื่องเล่าของการรอ
เราต่อคิวเข้าเช็คอินเป็นแถวยาว ยืนรอกันสัก 20 กว่านาทีจึงเริ่มได้เช็คอิน กิ๊ฟ-หน่อง-นุช-แป้น-พู่-โค้ชยะโค้ชด่วน-บะหมี่
เป็นกลุ่มแรกที่ได้เช็คอิน แต่พอถึงแชมป์-สมชาย ผู้จัดการทีม คอมพิวเตอร์ออกตั๋วเกิดเจ๊งขึ้นมา
พวกเราที่เหลือรวมทั้งผู้โดยสารที่มาต่อคิวอีกยาวเหยียดเลยต้องยืนรอ แต่คราวนี้ยืนรอกันนานเลย เมื่อยขาไปหมด บางคน
ต้องแอบขอนั่งพื้นแทน เวลาผ่านไปเกือบชั่วโมง เกือบจะเก้าโมงเช้าอยู่แล้ว ยังไม่ได้เช็คอิน ทุกคนกังวลว่าจะตกเครื่อง
ในขณะที่บางส่วนได้เข้าไปข้างในแล้ว จนกระทั่งล่าสุด พนักงานเช็คอินต้องหันมาใช้วิธีการเขียนบนบอร์ดดิ้งพาสแทน
ด้วยปากกาว่าเลขที่นั่งอะไร เกตที่เท่าไหร่ และเดินเข้าทางประตูปกติไม่ได้ด้วยซ้ำ ต้องเข้าทาง Priority เจ้าหน้าที่เห็นว่า
เป็นเรื่องสุดวิสัยจึงให้เข้าทางประตูที่จัดไว้พิเศษนี้ได้ ผม-บีม-บิ๋ม-มดด๋อย-เดียร์ เป็นชุดสุดท้ายของทีมที่ได้เดินผ่านประตูนี้
แต่ก่อนเข้าก็ยืนรอด้านหน้าอีกพักใหญ่ๆเพราะบีมบอกว่าเดียร์ขอเข้าห้องน้ำก่อน ยืนรอนานหลายนาที มดด๋อยเลยโทรหา
ถึงเพิ่งรู้ว่าเดียร์เข้าไปข้างในแล้ว พวกเราเลยทะยอยเดินเข้าไป โดนกักอยู่ที่ฝ่าย Security อีกพักใหญ่ๆอีกครั้ง ไม่มีอะไร
ผิดพลาดหรือต้องสงสัยครับ แค่ว่าต้องรอเจ้าหน้าที่ตรวจเช็คเคสก่อนหน้าพวกเราก่อน เลยต้องรอนาน แต่พอถึงคิว ก็รวดเร็ว
มีแต่เป้ของมดด๋อยที่โดนรื้อค้น และโดนยึดน้ำ energy ไปสองถุง
ตอนนั้นพวกเรารู้แล้วว่าไฟลท์ดีเลย์ไป 1 ชั่วโมง เลยสบายใจ เดินแบบไม่ต้องรีบร้อนไปทางขึ้นเครื่อง 32 นั่งพักรอเวลา
และพอ 11.45 น. ได้เวลาขึ้นเครื่อง ก็มาเข้าแถวยาวเหยียดอีกครั้ง แต่ก็พบกับคำว่ารอต่อไป ยืนรอเรียกขึ้นเครื่องอีกนาน
ครั้นได้เวลาก็เริ่มทะยอย แต่คนที่ได้บอร์ดดิ้งพาสแบบจดกับมืออย่างผมและน้องๆหลายคน ต้องมาเข้าช่องพิเศษ เสียเวลา
เข้าไปเช็คโน่นนี่นั่นทีละคนๆ ล่าช้าไปอีก เข้าไปในเครื่องก็เสียเวลาอีกนานมาก เพราะเจ้าหน้าที่เหมือนจะขอบอร์ดดิ้งพาส
ของผู้โดยสารแต่ละคนมาเช็คใหม่ จนหลายคนรู้สึกล่าช้าในทุกขั้นตอนของสายการบินแห่งนี้ Polish Airlines ช่วงนั้นพนักงาน
ที่กำลังจะเช็คบอร์ดิ้งพาสรายคน ในมือเธอมีกระดาษปริ้นรายชื่อผู้โดยสารยาวเฟื้อย เพื่อนเธอมาสะกิดให้เลิกเช็คชื่อ นั่นล่ะครับ
เครื่องถึงได้ออกสักที
เวลา 13.00น เวลาทัองถิ่น บนเครื่องแจกอาการแค่ขนมปังเวเฟอร์รสช๊อคโกแลตกับน้ำดื่มและกาแฟ ใช้เวลาบินมาถึงสนามบิน
กรุงวอร์ซอว์ ประเทศโปแลนด์ในเวลา 14.20น ออกจากเครื่อง ซึ่งปกติถ้าเป็นเวลาที่ไม่ดีเลย์ ตบยางสาวไทยจะมีเวลาอีกประมาณ
3 ชั่วโมงก่อนมาต่อเครื่องเพื่อบินไปญี่ปุ่น แต่นี่เป็นเพราะเครื่องดีเลย์มาแต่ต้น ทุกอย่างก็เลยช้าไปหมด เรามาถึงสนามบินวอร์ซอว์
แล้ว ก็รีบวิ่งไปเกตทางออกเครื่อง เพราะเป็นเวลาบอร์ดดิ้งพอดี.วิ่งบ้างเดินบ้างเพราะต้องไปติดต่อฝ่าย Transfer Center ก่อน
แต่ช่วงเข้าคิวผ่านด่าน ต.ม. หลายคนไม่มีบอร์ดดิ้งพาสมา เพราะต้องมาปริ้นเอาที่ทางออกขึ้นเครื่อง ในช่วงเวลาเร่งด่วน โค้ชด่วน
มีบอร์ดดิ้งพาส เลยผ่านด่านแบบสะดวกโยธิน พวกเราหลายคนเหมือนยืนรอความหวัง ในช่วงนั้นเองที่โค้ชด่วนบอกว่าแจ้งเจ้าหน้าที่
ดูว่าไฟลท์บินของพวกเราคือ ไฟลท์ LO79 น่าจะใช้ได้ ทางเจ้าหน้าที่ด่านต.ม.ให้แชมป์ ผู้จัดการทีมตบยางสาวไทยผ่านได้
ทุกคนเลยโล่งอก แจ้งเจ้าหน้าที่ว่า LO79 ก็ได้ผ่าน
จากนั้นก็กึ่งวิ่งกิ่งเดินไปยังทางออกขึ้นเครื่อง พวกเรา ทีมตบยางสาวไทยน่าจะเป็นผู้โดยสารกลุ่มสุดท้ายที่ขึ้นเครื่อง
แต่คนที่ไม่มีบอร์ดดิ้งพาสก็ต้องรอปริ้นออกมาอีกที ชีวิตวันนี้ดูเหมือนต้องเผชิญคำว่า "รอ" ทุกขั้นตอนเลยจริงๆ
เดินทางถึงประเทศญี่ปุ่น สนามบินนาริตะ
เช้านี้ทีมนักตบสาวไทยเดินทางถึงประเทศประเทศญี่ปุ่นแล้ว แต่ข่าวแจ้วว่ากระเป๋าเสื้อผ้า ตกค้างอยู่ที่โปแลนด์
ซื้อเสบียงไว้ทานในรถขณะเดินทางไปเซ็นได
รอไปขึ้นรถไปเซ็นได
รูปภาพเนื้อหารวบรวมจาก ผู้ร่วมเดินทางกับนักวอลเลย์บอลหญิงทีมชาติไทย
...
https://www.facebook.com/preechachan
WGP 2017 : สาวไทยเดินทางถึงญี่ปุ่นแล้ว... เรื่องเล่าที่เผชิญการ "รอ" แถมกระเป๋าตกค้างอยู่ที่โปแลนด์
ระหว่างวันที่ 14-16 กรกฎาคม 2560
นักวอลเลย์บอลหญิงทีมชาติไทย เดินทางออกจากโรงแรมที่พัก Hotel Apeldoorn ประเทศเนเธอร์แลนด์
ไปยังสนามบิน Schiphol ณ กรุงอัมสเตอร์ดัม ช่วงเวลา 7 โมงเศษ (เวลาท้องถิ่น) ซึ้งกำหนดจะขึ้นเครื่องใน
เวลา 9.50 น.
เรื่องเล่าของการรอ
เราต่อคิวเข้าเช็คอินเป็นแถวยาว ยืนรอกันสัก 20 กว่านาทีจึงเริ่มได้เช็คอิน กิ๊ฟ-หน่อง-นุช-แป้น-พู่-โค้ชยะโค้ชด่วน-บะหมี่
เป็นกลุ่มแรกที่ได้เช็คอิน แต่พอถึงแชมป์-สมชาย ผู้จัดการทีม คอมพิวเตอร์ออกตั๋วเกิดเจ๊งขึ้นมา
พวกเราที่เหลือรวมทั้งผู้โดยสารที่มาต่อคิวอีกยาวเหยียดเลยต้องยืนรอ แต่คราวนี้ยืนรอกันนานเลย เมื่อยขาไปหมด บางคน
ต้องแอบขอนั่งพื้นแทน เวลาผ่านไปเกือบชั่วโมง เกือบจะเก้าโมงเช้าอยู่แล้ว ยังไม่ได้เช็คอิน ทุกคนกังวลว่าจะตกเครื่อง
ในขณะที่บางส่วนได้เข้าไปข้างในแล้ว จนกระทั่งล่าสุด พนักงานเช็คอินต้องหันมาใช้วิธีการเขียนบนบอร์ดดิ้งพาสแทน
ด้วยปากกาว่าเลขที่นั่งอะไร เกตที่เท่าไหร่ และเดินเข้าทางประตูปกติไม่ได้ด้วยซ้ำ ต้องเข้าทาง Priority เจ้าหน้าที่เห็นว่า
เป็นเรื่องสุดวิสัยจึงให้เข้าทางประตูที่จัดไว้พิเศษนี้ได้ ผม-บีม-บิ๋ม-มดด๋อย-เดียร์ เป็นชุดสุดท้ายของทีมที่ได้เดินผ่านประตูนี้
แต่ก่อนเข้าก็ยืนรอด้านหน้าอีกพักใหญ่ๆเพราะบีมบอกว่าเดียร์ขอเข้าห้องน้ำก่อน ยืนรอนานหลายนาที มดด๋อยเลยโทรหา
ถึงเพิ่งรู้ว่าเดียร์เข้าไปข้างในแล้ว พวกเราเลยทะยอยเดินเข้าไป โดนกักอยู่ที่ฝ่าย Security อีกพักใหญ่ๆอีกครั้ง ไม่มีอะไร
ผิดพลาดหรือต้องสงสัยครับ แค่ว่าต้องรอเจ้าหน้าที่ตรวจเช็คเคสก่อนหน้าพวกเราก่อน เลยต้องรอนาน แต่พอถึงคิว ก็รวดเร็ว
มีแต่เป้ของมดด๋อยที่โดนรื้อค้น และโดนยึดน้ำ energy ไปสองถุง
ตอนนั้นพวกเรารู้แล้วว่าไฟลท์ดีเลย์ไป 1 ชั่วโมง เลยสบายใจ เดินแบบไม่ต้องรีบร้อนไปทางขึ้นเครื่อง 32 นั่งพักรอเวลา
และพอ 11.45 น. ได้เวลาขึ้นเครื่อง ก็มาเข้าแถวยาวเหยียดอีกครั้ง แต่ก็พบกับคำว่ารอต่อไป ยืนรอเรียกขึ้นเครื่องอีกนาน
ครั้นได้เวลาก็เริ่มทะยอย แต่คนที่ได้บอร์ดดิ้งพาสแบบจดกับมืออย่างผมและน้องๆหลายคน ต้องมาเข้าช่องพิเศษ เสียเวลา
เข้าไปเช็คโน่นนี่นั่นทีละคนๆ ล่าช้าไปอีก เข้าไปในเครื่องก็เสียเวลาอีกนานมาก เพราะเจ้าหน้าที่เหมือนจะขอบอร์ดดิ้งพาส
ของผู้โดยสารแต่ละคนมาเช็คใหม่ จนหลายคนรู้สึกล่าช้าในทุกขั้นตอนของสายการบินแห่งนี้ Polish Airlines ช่วงนั้นพนักงาน
ที่กำลังจะเช็คบอร์ดิ้งพาสรายคน ในมือเธอมีกระดาษปริ้นรายชื่อผู้โดยสารยาวเฟื้อย เพื่อนเธอมาสะกิดให้เลิกเช็คชื่อ นั่นล่ะครับ
เครื่องถึงได้ออกสักที
เวลา 13.00น เวลาทัองถิ่น บนเครื่องแจกอาการแค่ขนมปังเวเฟอร์รสช๊อคโกแลตกับน้ำดื่มและกาแฟ ใช้เวลาบินมาถึงสนามบิน
กรุงวอร์ซอว์ ประเทศโปแลนด์ในเวลา 14.20น ออกจากเครื่อง ซึ่งปกติถ้าเป็นเวลาที่ไม่ดีเลย์ ตบยางสาวไทยจะมีเวลาอีกประมาณ
3 ชั่วโมงก่อนมาต่อเครื่องเพื่อบินไปญี่ปุ่น แต่นี่เป็นเพราะเครื่องดีเลย์มาแต่ต้น ทุกอย่างก็เลยช้าไปหมด เรามาถึงสนามบินวอร์ซอว์
แล้ว ก็รีบวิ่งไปเกตทางออกเครื่อง เพราะเป็นเวลาบอร์ดดิ้งพอดี.วิ่งบ้างเดินบ้างเพราะต้องไปติดต่อฝ่าย Transfer Center ก่อน
แต่ช่วงเข้าคิวผ่านด่าน ต.ม. หลายคนไม่มีบอร์ดดิ้งพาสมา เพราะต้องมาปริ้นเอาที่ทางออกขึ้นเครื่อง ในช่วงเวลาเร่งด่วน โค้ชด่วน
มีบอร์ดดิ้งพาส เลยผ่านด่านแบบสะดวกโยธิน พวกเราหลายคนเหมือนยืนรอความหวัง ในช่วงนั้นเองที่โค้ชด่วนบอกว่าแจ้งเจ้าหน้าที่
ดูว่าไฟลท์บินของพวกเราคือ ไฟลท์ LO79 น่าจะใช้ได้ ทางเจ้าหน้าที่ด่านต.ม.ให้แชมป์ ผู้จัดการทีมตบยางสาวไทยผ่านได้
ทุกคนเลยโล่งอก แจ้งเจ้าหน้าที่ว่า LO79 ก็ได้ผ่าน
จากนั้นก็กึ่งวิ่งกิ่งเดินไปยังทางออกขึ้นเครื่อง พวกเรา ทีมตบยางสาวไทยน่าจะเป็นผู้โดยสารกลุ่มสุดท้ายที่ขึ้นเครื่อง
แต่คนที่ไม่มีบอร์ดดิ้งพาสก็ต้องรอปริ้นออกมาอีกที ชีวิตวันนี้ดูเหมือนต้องเผชิญคำว่า "รอ" ทุกขั้นตอนเลยจริงๆ
เดินทางถึงประเทศญี่ปุ่น สนามบินนาริตะ
เช้านี้ทีมนักตบสาวไทยเดินทางถึงประเทศประเทศญี่ปุ่นแล้ว แต่ข่าวแจ้วว่ากระเป๋าเสื้อผ้า ตกค้างอยู่ที่โปแลนด์
ซื้อเสบียงไว้ทานในรถขณะเดินทางไปเซ็นได
รอไปขึ้นรถไปเซ็นได
รูปภาพเนื้อหารวบรวมจาก ผู้ร่วมเดินทางกับนักวอลเลย์บอลหญิงทีมชาติไทย
... https://www.facebook.com/preechachan