เราขายของได้วันไม่ต่ำกว่า 2,000 พ่ออยากให้เป็นข้าราชการ ขอวิธีเปลี่ยนความคิดพ่อหน่อยคะ?

ขายของวันละ 4 ชม. อย่างต่ำก็ได้วันละ 2,000 พ่อบอกว่าเป็นอาชีพที่ไม่มีเกียตริ อยากให้ไปสอบเป็นข้าราชการ แล้วจะออกรถให้ ส่วนพี่ชายเป็นข้าราชการพ่อก็ช่วยชื้อบ้านให้ ซึ่งมันไม่ใช่แนวเรา เราเลือกที่จะไม่เอาอะไรสักอย่าง เลือกที่จะทำสิ่งที่ชอบแล้วมีความสุข เราเริ่มต้นจากศูนย์ด้วยตนเอง เริ่มต้นจากเล็กๆแล้วค่อยขยาย เริ่มจากตั้งโต๊ะตัวเดียว พอเริ่มมีเคาร์เตอร์ก็เริ่มมีลูกค้ามาถามว่าร้านประจำอยู่ที่ไหน ตอนนี้ก็ได้แต่เก็บตังค์หาทุนต่อยอด เราคิดว่าอนาคตเราไปได้ไกลกว่านี้ เราจะเก็บตังค์เปิดร้านของตัวเอง เราว่าเราสามารถหาเงินได้มากกว่านี้แน่นอน

เราเป็นคนขยัน เราหาเงินเป็นทำงานตั้งแต่เด็ก ประสบการณ์ชีวิตจะค่อนข้างเยอะ ทุกครั้งที่ล้มเหลว เราจะมองข้อผิดพลาดตัวเองออก พร้อมแก้ไขปรับปรุง แล้วไม่ปล่อยให้พลาดซ้ำ เรามีเป้าหมายที่ชัดเจนมาตั้งแต่เด็ก อยากมีธุรกิจเป็นของตัวเอง พอเล่าความคิดให้พ่อฟัง พ่อก็ว่าเรามีแต่หลักการ
เรามั่นใจว่าเราทำได้ #เราถูกแม่เรียกมนุษย์100อาชีพ

เบื่อที่จะทะเลาะกับพ่อ เรื่องทัศนคติไม่ตรงกัน มันหลายปีแล้วที่คุยเรื่องนี้กี่ครั้งก็ทะเลาะกัน เราเปลี่ยนความคิดพ่อไม่ได้หรอก เราทำหน้าที่เราดีที่สุดแล้ว เรื่องเรียนก็เรียนให้จบแล้ว ส่วน ป.ตรี อีกใบ เราขอเรียนสิ่งที่ชอบ หาตังค์เรียนเอง

เราไม่สนหรอกว่าใครจะมองว่าไม่มีเกียตริ จะมองยังไง แค่เรารู้ตัวว่าไม่ได้ไปทำอะไรให้ใครเดือดร้อน เราขอลองใช้ชีวิตในแบบของเรา ได้เรียนรู้ด้วยตัวเอง #หวังว่าสักวันพ่อคงจะยอมรับแล้วจะทำให้พ่อเห็น

มันก็จะเหนื่อยหน่อยๆ ไม่มีใครประสบความสำเร็จโดยได้มันมาง่ายๆ