รักแรกพบ

ว่าด้วยเรื่องของรักแรกพบสำหรับคนที่มี สิ่งหนึ่งที่เราหวังก็คือการได้พบกับเค้าอีกสักครั้งใช่ไหม้ล่ะค่ะ   ถึงแม้จะรู้ว่าโอกาส 99% คือไม่มีทางเป็นไปได้เลย  แต่ลึกๆในใจอีก 1% เราก็ยังหวังที่จะได้พบเค้า รอพรมลิขิตอย่างเดียวเลยเรื่องนี้
  คือว่าเราก็เป็นอีกคนที่หวัง  ครั้งแรกที่เจอคือชอบ รักเลย  เหมือนถูกมนต์สะกด หยุดเราไว้ตรงนั้นเลย เราไม่รู้อะไรเกี่ยวกับตัวเค้าทั้งนั้น รู้แค่วัน เวลา สถานที่ที่เจอ ไม่รู้แม้กระทั่งชื่อ  เรามีโอกาสได้เจออยู่3วัน     
วันที่3นี่คิดว่าจะไม่ได้เจอซะแล้วแต่ก็ได้เจอ  แล้วเวลาก็ทำให้เราต้องกลับ  เราก็คิดแล้วว่าต้องไม่ได้เจอเค้าอีก เราจะมีโอกาสเจอกันอีกไหม้  แรกๆเราคิดถึงมากคิดอยู่นั่นแหละ เป็นอยู่หลายวัน เราก็คิดนะว่าจะไปคิดทำไม อะไรเราก็ไม่รู้สักอย่าง  และเราทำได้แค่ปล่อยให้เป็นเรื่องของพรมลิขิต   และประมาณ เกือบๆ3เดือนต่อมา  เพื่อนเราส่งรูปของเพื่อนที่เป็นเพื่อนกับเพื่อนเรามามันบอกว่า ''ดูเพื่อนกูถ่ายรูปเค้ามา '' ในรูปคือผู้ชายที่เห็นแค่ผมกับตัว  แวบแรกที่เราเห็นนะคือ เฮ้ย!!!!นั่นมันรักแรกพบของเราหนิ จำไม่ผิดยังไงก็ไม่ผิดเห็นแค่นี้ก็จำได้  เราดีใจมากที่ได้เห็นอีกครั้ง  ถึงจะไม่ได้เจอตัวจริงแต่ก็ยังถือว่าได้เห็น อย่างน้อยๆ โชคชะตายังเข้าข้างเราอยู่บ้าง   ได้แค่นี้ก็พอใจแล้วค่ะ😊  
มีใครมีประสบการณ์รักแรกพบ เอามาแชร์กันอ่านนะคะ