โควต้า3+1 ทำให้แทบทุกทีมใช้ผู้เล่นนอกเอเชียทั้ง3คน และใช้ผู้เล่นเอเชียแค่1คน มันดูขัดๆยังไงไม่รู้นะครับ เทียบกันกับEUFAที่ปล่อยให้อิสระการใช้โควต้าต่างชาติที่เป็นEUด้วยกันเลย ซึ่งอาจจะเอาไปใช้ไม่ทุกลีกแต่ก็เห็นลีกใหญ่ๆหลายก็ลีกปล่อยแล้วไปควบคุมผู้เล่นนอกEUแทน

ทีนี้ผมว่าการที่บอลลีกเอเชียปล่อยโควต้านักเตะเอเชียด้วยกันเองน้อยนิดแบบนี้ส่งผลเสียตามมาเช่น

1.นักเตะเอเชียจำนวนมากเสียโอกาสในการได้ออกไปค้าแข้งต่างประเทศโดยเฉพาะนักเตะจากประเทศเล็กๆแต่มีฝีเท้าดีพอที่จะได้โอกาสไปเล่นในระดับที่สูงกว่าลีกในประเทศตัวเอง เช่นตัวท๊อปของอาเซียนอย่างมุ๊ย อุ้ม ตอง เลคองวิน จัน ซาฟิค ฮัสซัน ฯลฯ รวมถึงพวกดาวรุ่งทั้งหลาย สมควรที่จะมีโอกาสได้ไปเล่นในลีกระดับที่สูงขึ้นกว่าลีกในประเทศตัวเองอาจจะไม่ถึงระดับท๊อปแต่ก็คือได้ดีขึ้น เช่น จัน ซาฟิค เลคองวิน อาจจะมีหลายทีมในไทยลีกรุมจีบ มุ้ย อุ้ม ตอง ฮัสซัน อาจจะได้ไปเลนในจีนรึเกาหลีรวมถึงเจอาจจะได้ไปญี่ปุ่นตั้งแต่นานแล้ว แต่ทั้งหมดนี้ก็เป็นไปไม่ได้เพราะโควต้า +1 ของเอเชียส่วนมากก็จะเป็นเกาหลีใต้กับญี่ปุ่นแทบทั้งนั้นทำให้โอกาสหมดไป

2.เกิดภาวะค่าเหนื่อยเฟ้อขึ้นกับหลายๆลีกในเอเชียเพราะทรัพยากรนักเตะมีจำกัด อย่างเช่นเวียด อินโด มาเล อาจรวมทั้งไทยด้วย การที่ปล่อยโควต้าเอเชียด้วยกันน้อยเกินไปก็ส่งผลเสียไป โดยการที่ต้นทุนของสโมสรที่เพิ่มขึ้นต้องลงทุนมากขึ้นแต่คุณภาพของลีกกลับเท่าเดิม

3.ระดับมาตรฐานของลีกในเอเชียมีช่องว่างมากเกินไปก็เพราะไม่มีการโยกย้ายนักเตะ ตัวอย่างเช่นขนาด โก ซุล กิ นักเตะระดับบีของเกาหลีใต้แต่ก็ยังได้มาจุติเป็นเทพในไทยลีก แล้วทีมไทยลีกจะไปสู้แบบสูสีกับทีมเกาหลีใต้ได้ยังไง(หมายถึงมาตรฐานโดยรวม)

4.นักเตะเอเชียจำนวนมากขาดความคุ้นเคยไม่มีประสบการณ์ในการค้าแข้งต่างแดน พอเวลาได้ไปยุโรปก็เลยแป๊กไปซะส่วนมาก


ทั้งหมดนี้ผมเชื่อว่าถ้าปล่อยโควต้าเอเชียมากขึ้นด้วยกฏดีมานด์ซัพพลายก็จะช่วยคลี่คลายปัญหา 1-4 ได้เกือบหมดเลย มันจะเป็นไปได้ไหมถ้า AFC จะปล่อยมากขึ้น อาจจะไม่ปล่อยทั้งหมดก็ได้แต่ค่อยๆปล่อยเช่น
1.ปล่อยเป็นโซนก่อน เช่น AFF EAFF ฯลฯ เปิดเสรีได้
2.พอนอกโซนก็เป็นตัวบวก อาจจะ+2รึ+3 แล้วไปลดโควต้านอกเอเชียแทน เช่น 2+3+ฟรีในโซน

อันนี้แค่ความเห็นส่วนตัวนะครับ