สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 5
ขอบเขตระบบสุริยะ สามารถพิจารณาได้ 2 แบบครับ
1. แบบแรก คือที่ระยะของเขตของ Bow shocks ..... ซึ่งก่อนที่จะถึง bow shocks ก็จะต้องเข้าใจส่วนของ Heliopause
ก่อนครับ สิ่งนี้คือขอบเขตที่อิทธิพลจากลมสุริยะไม่สามารถสร้างอาณาเขตที่เรียกว่า " Bubble " ออกไปได้อีก
กล่าวคือ ลมสุริยะจากดวงอาทิตย์นั้น ได้แผ่ออกจากดวงอาทิตย์ออกไปจนเลยเขตโคจรของดาว Pluto โดยแผ่ออกไปรอบตัว
จากดวงอาทิตย์เป็นทรงกลมเรียกว่า Heliosphere การแผ่นี้ไล่อาณาเขตออกไปเรื่อย ๆ จนถึง Interstellar medium
หรืออวกาศชั้นนอกระหว่างดวงดาว
ทีนี้ .... พลังงานของลมสุริยะก็มีขีดจำกัดครับ มันแพร่ออกจากดวงอาทิตย์มาได้เพียงบริเวณนี้และก็ drop ลง
จนไม่สามารถเดินทางออกไปอีกจึงเขตนี้เรียกว่า heliopause หรือกล่าวได้อีกอย่างว่าเป็นจุดที่แรงดันของ
ชั้นอวกาศระหว่างดาวกับลมสุริยะเข้าสู่สมดุลกัน และเขตนี้เองที่ถือว่าเป็น Outer border
(พรมแดนชั้นนอก) ของระบบสุริยะของเราครับ และ zone ระหว่าง termination shock และ heliopause
จะเรียกว่า heliosheath ครับ
ภาพนี้แสดง scale ใหญ่ของโครงสร้าง Heliosphere ไปจนถึง Bow shock (ภาพไม่ตรงตามอัตราส่วน)
Bow shock หรือ Bow wave
แนว bow shock นี้ คือแนวหน้าสุดที่เกิดขึ้นจากการการเคลื่อนที่ไปในอวกาศของ heliosphere ทั้งก้อนเลย
แนวการปะทะนี้ เกิดจากอาณาเขตของการสิ้นสุดอิทธิพลแห่งลมสุริยะไปกระทบกับ Interstella wind
เป็นจุดที่ห้วงอวกาศระหว่างดาวเคลื่อนที่ในทางตรงกันข้ามกับก้อน heliosphere และชะลอตัวลงเมื่อปะทะ
จึงเกิดเป็นแนว bow shock นี้ขึ้นมาครับ
2. แบบที่สอง คือ ขอบเขตของ Oort cloud
Oort cloud หรือ เมฆออร์ต คืออาณาบริเวณที่ไกลออกไปจากระบบสุริยะของเรามากถึง 50,000 - 200,000 AU.
หรือ 0.8 - 3 ปีแสง เลยทีเดียว ซึ่งเป็นระยะที่ไกลมาก ยานสำรวจ Voyager 1 ก็ยังไปไกลได้เพียง 137 AU.
และอีกนานถึง 300 ปี กว่าที่ Voyager 1 จะเดินทางเข้าเขต oort cloud นี้ครับ Oort cloud นี้ตั้งตามชื่อของ
นักดาราศาสตร์ชาว Dutch ,Jan Hendrik Oort ผู้ซึ่งวิเคราะห์เส้นทางการโคจรของดาวหางจำนวน 19 ดวง
และค้นพบว่ามาจากแหล่งของดาวหางที่มีรูปร่างเป็นทรงกลมที่มีขนาดใหญ่มากนอกระบบสุริยะ โดยอยู่ที่ระยะห่าง
จากดวงอาทิตย์ประมาณ 1.5 - 3 ปีแสง
Oort cloud นี้ จินตนาการง่าย ๆ ได้ว่าคือทรงกลมขนาดยักษ์ที่ห้อมล้อมระบบสุริยะอยู่ โดยประกอบด้วยวัตถุ
ขนาดเล็กใหญ่มากมายนับหมื่นล้านชิ้น เป็นฝุ่น ผง เศษน้ำแข็ง หิน และวัตถุขนาดใหญ่กว่านั้นก็เป็นดาวหาง
โดยภาพรวมแล้ว oort cloud คือเศษซากที่เหลือของ Protoplanetary disc (จานมวลสารกำเนิดดวงดาว)
ของระบบสุริยะเราตั้งแต่สมัย 4,600 ล้านปีที่แล้วนั่นเอง
นี่คือภาพ model ที่ยอมรับกันในปัจจุบันของ Oort cloud ในภาพนี้จะขยายให้เห็นระบบสุริยะที่อยู่ภายใน
ภาพนี้แสดงโครงสร้างระบบสุริยะไปถึง Oort cloud (แสดงเส้นระยะทาง)
สรุป ขอบเขตของระบบสุริยะจะมี 2 แบบ แบบแรกคือ Outer border (พรมแดนชั้นนอก)
ซึ่งพิจารณาจากขอบสุดของ Bow shocks ที่ระยะประมาณ 250 AU แบบที่สองคือพิจารณาจาก Oort cloud
ซึ่งจะไกลมากถึง 100,000 AU ครับ หากครูถาม ก็อธิบายไปตามนี้ก็ได้ จะได้ครบถ้วนครับ
1. แบบแรก คือที่ระยะของเขตของ Bow shocks ..... ซึ่งก่อนที่จะถึง bow shocks ก็จะต้องเข้าใจส่วนของ Heliopause
ก่อนครับ สิ่งนี้คือขอบเขตที่อิทธิพลจากลมสุริยะไม่สามารถสร้างอาณาเขตที่เรียกว่า " Bubble " ออกไปได้อีก
กล่าวคือ ลมสุริยะจากดวงอาทิตย์นั้น ได้แผ่ออกจากดวงอาทิตย์ออกไปจนเลยเขตโคจรของดาว Pluto โดยแผ่ออกไปรอบตัว
จากดวงอาทิตย์เป็นทรงกลมเรียกว่า Heliosphere การแผ่นี้ไล่อาณาเขตออกไปเรื่อย ๆ จนถึง Interstellar medium
หรืออวกาศชั้นนอกระหว่างดวงดาว
ทีนี้ .... พลังงานของลมสุริยะก็มีขีดจำกัดครับ มันแพร่ออกจากดวงอาทิตย์มาได้เพียงบริเวณนี้และก็ drop ลง
จนไม่สามารถเดินทางออกไปอีกจึงเขตนี้เรียกว่า heliopause หรือกล่าวได้อีกอย่างว่าเป็นจุดที่แรงดันของ
ชั้นอวกาศระหว่างดาวกับลมสุริยะเข้าสู่สมดุลกัน และเขตนี้เองที่ถือว่าเป็น Outer border
(พรมแดนชั้นนอก) ของระบบสุริยะของเราครับ และ zone ระหว่าง termination shock และ heliopause
จะเรียกว่า heliosheath ครับ
ภาพนี้แสดง scale ใหญ่ของโครงสร้าง Heliosphere ไปจนถึง Bow shock (ภาพไม่ตรงตามอัตราส่วน)
Bow shock หรือ Bow wave
แนว bow shock นี้ คือแนวหน้าสุดที่เกิดขึ้นจากการการเคลื่อนที่ไปในอวกาศของ heliosphere ทั้งก้อนเลย
แนวการปะทะนี้ เกิดจากอาณาเขตของการสิ้นสุดอิทธิพลแห่งลมสุริยะไปกระทบกับ Interstella wind
เป็นจุดที่ห้วงอวกาศระหว่างดาวเคลื่อนที่ในทางตรงกันข้ามกับก้อน heliosphere และชะลอตัวลงเมื่อปะทะ
จึงเกิดเป็นแนว bow shock นี้ขึ้นมาครับ
2. แบบที่สอง คือ ขอบเขตของ Oort cloud
Oort cloud หรือ เมฆออร์ต คืออาณาบริเวณที่ไกลออกไปจากระบบสุริยะของเรามากถึง 50,000 - 200,000 AU.
หรือ 0.8 - 3 ปีแสง เลยทีเดียว ซึ่งเป็นระยะที่ไกลมาก ยานสำรวจ Voyager 1 ก็ยังไปไกลได้เพียง 137 AU.
และอีกนานถึง 300 ปี กว่าที่ Voyager 1 จะเดินทางเข้าเขต oort cloud นี้ครับ Oort cloud นี้ตั้งตามชื่อของ
นักดาราศาสตร์ชาว Dutch ,Jan Hendrik Oort ผู้ซึ่งวิเคราะห์เส้นทางการโคจรของดาวหางจำนวน 19 ดวง
และค้นพบว่ามาจากแหล่งของดาวหางที่มีรูปร่างเป็นทรงกลมที่มีขนาดใหญ่มากนอกระบบสุริยะ โดยอยู่ที่ระยะห่าง
จากดวงอาทิตย์ประมาณ 1.5 - 3 ปีแสง
Oort cloud นี้ จินตนาการง่าย ๆ ได้ว่าคือทรงกลมขนาดยักษ์ที่ห้อมล้อมระบบสุริยะอยู่ โดยประกอบด้วยวัตถุ
ขนาดเล็กใหญ่มากมายนับหมื่นล้านชิ้น เป็นฝุ่น ผง เศษน้ำแข็ง หิน และวัตถุขนาดใหญ่กว่านั้นก็เป็นดาวหาง
โดยภาพรวมแล้ว oort cloud คือเศษซากที่เหลือของ Protoplanetary disc (จานมวลสารกำเนิดดวงดาว)
ของระบบสุริยะเราตั้งแต่สมัย 4,600 ล้านปีที่แล้วนั่นเอง
นี่คือภาพ model ที่ยอมรับกันในปัจจุบันของ Oort cloud ในภาพนี้จะขยายให้เห็นระบบสุริยะที่อยู่ภายใน
ภาพนี้แสดงโครงสร้างระบบสุริยะไปถึง Oort cloud (แสดงเส้นระยะทาง)
สรุป ขอบเขตของระบบสุริยะจะมี 2 แบบ แบบแรกคือ Outer border (พรมแดนชั้นนอก)
ซึ่งพิจารณาจากขอบสุดของ Bow shocks ที่ระยะประมาณ 250 AU แบบที่สองคือพิจารณาจาก Oort cloud
ซึ่งจะไกลมากถึง 100,000 AU ครับ หากครูถาม ก็อธิบายไปตามนี้ก็ได้ จะได้ครบถ้วนครับ
สมาชิกหมายเลข 866563 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1582963 ทึ่ง, สมาชิกหมายเลข 1458477 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1303730 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 718437 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2812073 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 806673 ถูกใจ, Zenmaster_T ถูกใจ, afood ทึ่ง, Cortexiphan_Child ถูกใจรวมถึงอีก 24 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
แสดงความคิดเห็น
ระบบสุริยะจะไปสิ้นสุดที่ใด