สวัสดีค่ะ เรามีเรื่องที่หนักอกหนักใจและเป็นเรื่องที่เรากลืนไม่เข้าคายไม่ออกมาเป็นเวลานาน และหาทางออกไม่ได้ค่ะ คือถ้าจะให้เล่าตั้งแต่ต้นก็จะงงและยาวมาก จะขอเล่าตั้งแต่ปัจจุบันไล่ย้อนไปละกันนะคะ คือตอนนี้เราท้องอยู่ได้เกือบจะ 5 เดือนแล้ว ใจจริงคือไม่ได้ตั้งใจจะมีลูกเลย แต่เขามาอยู่กับเราพอดี ตอนแรกเราอยากเอาเขาออกมากๆแต่หลายๆคนได้ห้ามเราไว้ บวกกับเราเชื่อในบาปบุญคุณโทษเราเลยไม่กล้าทำ เพราะว่ามันคือการฆ่าชีวิตชีวิตนึง เราเลยเก็บเขาไว้ ซึ่งมันก็แลกกับการที่เราต้องลาออกจากงานที่กทม. เนื่องจากว่าพอเราท้องเราทำงานไม่ไหวจริงๆ เราต้องตื่นประมาณตี5 เพื่อไปขึ้นรถเมล์ 2 ทอด เพื่อไปเริ่มงานให้ทันเวลาประมาณ 8-9โมง และเลิกงานประมานทุ่มถึงสองทุ่มแล้วแต่วัน งานที่เราทำเป็นคลินิกนัดคนไข้มา ตารางแน่นและเต็มทุกวัน เรียกได้ว่าวันนึงเราแทบไม่มีเวลาพักเลย ต้องทำงานต่อๆกัน ตั้งแต่เริ่มงานจนเลิกงาน แล้วเราเหนื่อยมากจริงๆ เราเลยขอลาออก สามีเลยทำงานหาเงินอยู่คนเดียว แต่งานที่สามีทำต้องขับรถไปไกลบ่อยๆเราเลยเป็นห่วง ก็เลยคุยกันตามตรงว่าเรากลับบ้านกันไหม กลับไปอยู่กับครอบครัวสามีเพื่อที่จะได้เตรียมตัวคลอดลูกด้วย พ่อแม่ของเราท่านเสียแล้วค่ะ เราเหลือแค่เพียงญาติฝ่ายพ่อที่ไม่ค่อยชอบสามีเราเท่าไหร่นักแค่นั้น สามีก็เลยลาออกจากงานที่กทม.และกลับไปอยู่ตจว.ด้วยกัน สามีก็พยายามหางานทำที่ตจว.จนได้แต่เงินเดือนไม่เยอะเท่าไหร่ เราก็พยายามหางานทำเหมือนกันเพื่อจะได้ช่วยหาเงินไว้คลอดลูก แต่งานของเราและสามีหายากมากๆถ้าจะให้ได้ตรงสายทั้งๆที่จบสาขาวิทย์สุขภาพมา แต่เราไม่เกี่ยงงานอะไรก็ได้ที่พอทำไหวแล้วได้เงินเรายินดี แต่ไปสมัครที่ไหนเขาก็ไม่รับเพราะเราท้องอยู่ เรื่องเงินจึงเป็นปัญหาหลักสำหรับครอบครัวเรามาก เท่านั้นยังไม่พอครอบครัวสามีที่เรามาอาศัยอยู่ด้วยมีภาระหนี้สินมากพอสมควร เงินที่ครอบครัวสามีเราหามาได้จึงหมดไปกับการใช้หนี้ที่ใช้เท่าไหร่ก็ไม่หมดสักที คือพ่อแม่สามีเราไม่มีเงินมาตั้งแต่ตอนที่สามีเราเรียนอยู่แล้ว เราเคยให้เขายืมจำนวนนึง เพื่อไปตัดยอดเก่า แต่ด้วยนานวันยอดหนี้มีแต่จะเพิ่มขึ้น เนื่องจากทางครอบครัวเขาก็มีภาระค่าใช้จ่ายต้องใช้ บอกตามตรงว่าเราอยู่กับครอบครัวสามีแล้วเราค่อนข้างลำบากใจ ใจจริงคือเราก็ไม่อยากมาอยู่เป็นภาระเขาหรอก แต่เขาก็ดีกับเรานะ แต่ถ้าจะให้เราพูดตรงๆเลยคือครอบครัวสามีมีหนี้ตอนนี้ติดลบอยู่ และต้องมาขอยืมเงินจากสามีเราบ่อยๆ เราก็ไม่อยากจะคิดมากอะนะ แต่สามีคือเป็นคนที่ไม่มีมรดกอะไรติดตัวมาเลย มีก็แต่เงินเดือนแต่ละเดือนที่น้อยนิดที่ใช้กินแต่ละเดือนก็แทบจะหมดไม่เหลือเก็บอยู่แล้ว แล้วพอเรามามีน้องทำงานช่วยหาเงินไม่ได้เรายิ่งเครียด ตอนนี้เงินที่จะเก็บเพื่อทำคลอดและเป็นค่าใช้จ่ายลูกในอนาคตมีน้อยมากไม่ถึงหมื่น เราพอมีมรดกจากพ่อแม่เราทิ้งไว้ให้นะ แต่ถ้าไม่จำเป็นเราไม่ค่อยอยากเอามาใช้หรอก เราอยากหาใหม่เองมากกว่า แต่ติดตรงที่ตอนนี้เราทำอะไรไม่ได้ สภาวะแวดล้อมก็บีบคั้นเราจนเราเครียดมาก จนเราไม่รู้ว่าจะทำยังไงแล้ว
เมื่อความรักไม่เป็นไปตามคาดหวังจะทนต่อไปเพื่อลูกหรือว่าแยกออกมาให้จบๆดีคะ กำลังท้องอยู่ด้วยค่ะ