อ่านเจอประทับใจเลยต้องนำมาเล่า
ภาพในอดีตที่มีเรื่องเล่า "รถพระประเทียบ"
ภาพนี้ไม่ได้เห็นบ่อยครั้งได้ทั่วไป ที่นำหยิบยกขึ้นมาเล่า ให้เห็นคุณธรรมข้อหนึ่ง "เป็นพระต้องจน"
ถ้าแปลตามความหมายในพจนานุกรมรถพระประเทียบ คือ รถเจ้านายชั้นสูง รถผู้แทนพระองค์ หรือรถประจำแหน่งสมเด็จพระสังฆราช บ่อยครั้งที่เราได้เห็น ร.ย.ล. ที่เป็นสีเหลือง โดยผู้แทนพระองค์ หรือ แขกสำคัญของบ้านเมืองที่นั่งรถสีเหลือง
รถคันนี้ ร.ย.ล.163 เป็นรถที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงโปรดถวายสมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก เพื่อใช้ในกิจ ที่พระองค์ท่านจะต้องออกปฏิบัติพระศาสนกิจต่าง ๆ
ในสมัยก่อนจะทรงสถาปนาสมเด็จพระสังฆราชนั้น หลายท่านคงเคยได้อ่านบทความต่าง ๆ มามากมาย ว่าพระองค์ท่านไม่มีรถยนต์ส่วนตัว ทรงเดินทางไปตามกิจนิมนต์ต่าง ๆ ด้วยรถสาธารณะ หรือในครั้งหนึ่ง ที่ประทับรักษาพระอาการประชวรที่โรงพยาบาล ยังขอให้ลูกศิษย์พานั่งแท็กซี่กลับวัด
แม้กระทั่งทรงสถาปนาเป็นสมเด็จพระสังฆราชแล้วก็ตาม ถ้ารถวังไม่มาตามกำหนดเวลา พระองค์ท่านจะไปรถอะไรก็ได้ ในช่วงเวลาที่ผมได้อยู่วัด มีครั้งหนึ่ง เจ้าหน้าที่กรมการศาสนา ขับรถโตโยต้าเก่ามาก มาจอดที่ลานวัด พระองค์ท่านทรงขอนั่งรถโตโยต้าเก่าๆ ประมาณปี 82 แทนรถเบนซ์ของเจ้าหน้าที่ ศรภ. ไปในงานศาสนกิจ และยังเคยนั่งรถมาสด้าแฟมมิเลียของลูกศิษย์ท่านหนึ่ง รถมีชื่อว่าอีเป๋อ เป็นรถเก่า วิ่งไกลมากไม่ได้ เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย เป็นรถที่ลูกศิษย์ได้มาด้วยการเก็บเงินซื้อรถมือสอง เพื่อนำมาใช้ในการช่วยขนของไปตามวัดต่างจังหวัด ในการถวายงาน เช่น วัดญาณสังวรารามเป็นต้น พระองค์ท่านยังเคยนั่งไป โดยลูกศิษย์ชื่อสุเวส เป็นคนขับถวายงานในครั้งนั้น
มีญาติโยมมากมายที่นำรถมาถวายพระองค์ท่าน พระองค์ท่านไม่ทรงรับ เพราะวัดไม่มีที่จอด ไม่มีคนขับ ไม่มีเงินจ่ายค่าซ่อมบำรุง "พระต้องจน"
มีญาติโยมที่ต้องการถวายด้วยใจและจิตศรัทธายิ่ง จึงได้ไปปรึกษาท่านเจ้าคุณรูปหนึ่ง และทำกุศโลบาย ด้วยการถวายผ่านพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ให้ทรงโปรดรับเข้าวัง และถวายมาเพื่อใช้ในกิจ พระองค์ท่านจึงจำต้องรับไว้ และจอดอยู่ที่โรงจอดรถของวัง เมื่อมีศาสนกิจจะแจ้งไป สารถีจึงจะนำรถออกมาถวายงาน ซึ่งต้องแจ้งล่วงหน้าเป็นวัน ถ้าไม่ได้แจ้งล่วงหน้าสารถีจะมาไม่ทัน นั่นคือเหตุบางส่วนที่บางครั้งพระองค์ท่านต้องนั่งรถทั่วไป อะไรก็ได้ พระองค์ท่านไม่เคยมีความต้องการที่จะต้องมีรถยนต์หรูหราสะดวกสบาย
แม้กระทั่งการปิดถนน เพื่อเสด็จ พระองค์ท่านทรงรับสั่งบ่อยครั้งว่า อย่าปิดถนน อย่าให้รถเราไปทำให้คนอื่นเขาเดือดร้อน ไปเรื่อย ๆ เดี๋ยวก็ถึงเอง
เรื่องเล่านี้ไม่ใช่เพื่อเปรียบเทียบกับใคร เพียงเล่าด้วยความนึกถึงเรื่องเก่าในอดีต และมีผู้สอบถามเข้ามามาก
ที่มา :
https://board.postjung.com/950270.html
รถยนต์สมเด็จพระสังฆราช เรื่องดีๆที่อยากนำมาเล่าให้ได้รับชมอีกครั้ง
ภาพในอดีตที่มีเรื่องเล่า "รถพระประเทียบ"
ภาพนี้ไม่ได้เห็นบ่อยครั้งได้ทั่วไป ที่นำหยิบยกขึ้นมาเล่า ให้เห็นคุณธรรมข้อหนึ่ง "เป็นพระต้องจน"
ถ้าแปลตามความหมายในพจนานุกรมรถพระประเทียบ คือ รถเจ้านายชั้นสูง รถผู้แทนพระองค์ หรือรถประจำแหน่งสมเด็จพระสังฆราช บ่อยครั้งที่เราได้เห็น ร.ย.ล. ที่เป็นสีเหลือง โดยผู้แทนพระองค์ หรือ แขกสำคัญของบ้านเมืองที่นั่งรถสีเหลือง
รถคันนี้ ร.ย.ล.163 เป็นรถที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงโปรดถวายสมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก เพื่อใช้ในกิจ ที่พระองค์ท่านจะต้องออกปฏิบัติพระศาสนกิจต่าง ๆ
ในสมัยก่อนจะทรงสถาปนาสมเด็จพระสังฆราชนั้น หลายท่านคงเคยได้อ่านบทความต่าง ๆ มามากมาย ว่าพระองค์ท่านไม่มีรถยนต์ส่วนตัว ทรงเดินทางไปตามกิจนิมนต์ต่าง ๆ ด้วยรถสาธารณะ หรือในครั้งหนึ่ง ที่ประทับรักษาพระอาการประชวรที่โรงพยาบาล ยังขอให้ลูกศิษย์พานั่งแท็กซี่กลับวัด
แม้กระทั่งทรงสถาปนาเป็นสมเด็จพระสังฆราชแล้วก็ตาม ถ้ารถวังไม่มาตามกำหนดเวลา พระองค์ท่านจะไปรถอะไรก็ได้ ในช่วงเวลาที่ผมได้อยู่วัด มีครั้งหนึ่ง เจ้าหน้าที่กรมการศาสนา ขับรถโตโยต้าเก่ามาก มาจอดที่ลานวัด พระองค์ท่านทรงขอนั่งรถโตโยต้าเก่าๆ ประมาณปี 82 แทนรถเบนซ์ของเจ้าหน้าที่ ศรภ. ไปในงานศาสนกิจ และยังเคยนั่งรถมาสด้าแฟมมิเลียของลูกศิษย์ท่านหนึ่ง รถมีชื่อว่าอีเป๋อ เป็นรถเก่า วิ่งไกลมากไม่ได้ เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย เป็นรถที่ลูกศิษย์ได้มาด้วยการเก็บเงินซื้อรถมือสอง เพื่อนำมาใช้ในการช่วยขนของไปตามวัดต่างจังหวัด ในการถวายงาน เช่น วัดญาณสังวรารามเป็นต้น พระองค์ท่านยังเคยนั่งไป โดยลูกศิษย์ชื่อสุเวส เป็นคนขับถวายงานในครั้งนั้น
มีญาติโยมมากมายที่นำรถมาถวายพระองค์ท่าน พระองค์ท่านไม่ทรงรับ เพราะวัดไม่มีที่จอด ไม่มีคนขับ ไม่มีเงินจ่ายค่าซ่อมบำรุง "พระต้องจน"
มีญาติโยมที่ต้องการถวายด้วยใจและจิตศรัทธายิ่ง จึงได้ไปปรึกษาท่านเจ้าคุณรูปหนึ่ง และทำกุศโลบาย ด้วยการถวายผ่านพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ให้ทรงโปรดรับเข้าวัง และถวายมาเพื่อใช้ในกิจ พระองค์ท่านจึงจำต้องรับไว้ และจอดอยู่ที่โรงจอดรถของวัง เมื่อมีศาสนกิจจะแจ้งไป สารถีจึงจะนำรถออกมาถวายงาน ซึ่งต้องแจ้งล่วงหน้าเป็นวัน ถ้าไม่ได้แจ้งล่วงหน้าสารถีจะมาไม่ทัน นั่นคือเหตุบางส่วนที่บางครั้งพระองค์ท่านต้องนั่งรถทั่วไป อะไรก็ได้ พระองค์ท่านไม่เคยมีความต้องการที่จะต้องมีรถยนต์หรูหราสะดวกสบาย
แม้กระทั่งการปิดถนน เพื่อเสด็จ พระองค์ท่านทรงรับสั่งบ่อยครั้งว่า อย่าปิดถนน อย่าให้รถเราไปทำให้คนอื่นเขาเดือดร้อน ไปเรื่อย ๆ เดี๋ยวก็ถึงเอง
เรื่องเล่านี้ไม่ใช่เพื่อเปรียบเทียบกับใคร เพียงเล่าด้วยความนึกถึงเรื่องเก่าในอดีต และมีผู้สอบถามเข้ามามาก
ที่มา : https://board.postjung.com/950270.html