จขกท. อายุ 20 แล้วค่ะ เป็นพี่คนโต เท่าที่จำความได้ตั้งแต่เด็กๆ คือไม่เคยสนิทกับพ่อเลยค่ะ วันๆ นึงเนี่ย แทบจะไม่ได้คุยกันด้วยซ้ำ ส่วนใหญ่ก็จะคุยกับแม่ตลอด มีอะไรก็เรียกหาแต่แม่ตลอดๆ ทั้งจขกท. เป็นคนที่ไม่ค่อยพูดด้วยอ่าค่ะ ออกจะเงียบๆ พอมาสังเกตดูก็รู้สึกว่าตัวเองจะนิสัยเหมือนพ่อ คือไม่ชอบพูดเล่นๆ หรือพูดหยอกใคร อะไรประมาณนี้ค่ะ
จขกท. มีน้องสาวอยู่อีก 2 คน และทุกคนจะไม่สนิทกับพ่อเลยค่ะ แต่คุยและก็สนิทกับแม่มากกว่า มีอะไรๆ ก็ปรึกษาแต่แม่ก่อนตลอด เห็นเพื่อนๆ รอบตัวหลายๆ คน คุยกับพ่อ สนิทกับพ่อ แล้วก็รู้สึกอิจฉาค่ะ แต่ก็รู้สึกผิดเป็นส่วนใหญ่
มาต่อมน้ำตาแตกเอาจริงๆ ตอนที่มาเจออัลบั้มรูปตอนเด็กๆ เป็นรูปที่เราไปไหนมาไหนก็มีแต่ไปกับพ่อ รูปพ่ออุ้มเราถ่ายรูป รูปพ่อกับเรานั่งซ้อนบิ๊กไบค์, วิบาก (ตอนหนุ่มๆ พ่อชอบขับรถค่ะ) และก็อีกหลายๆ รูป
และแม่ก็เล่าให้ฟังอีกว่าตอนเด็กๆ เราสนิทกับพ่อมาก ตอนหลับ พ่อก็อุ้มพาไปนอน ขับรถไปส่งที่โรงเรียน อยากได้อะไรก็ซื้อให้หมด เรายังสงสัยเลยว่ามาถึงตอนนี้เราไม่สนิทกับพ่อได้ไง ทั้งที่ตอนเด็กๆ เราสนิทกับพ่อขนาดนี้
มีช่วงนึงที่พ่อเราแอบไปมีภรรยาน้อยค่ะ (คือแม่มาเล่าให้ฟังทีหลังนะคะ) แม่ถามพ่อประมาณว่า เลิกกับคนนั้นจริงๆ แล้วใช่ไหม? อะไรถึงทำให้คิดได้? พ่อเราตอบแม่ว่า เพราะกลัวลูก (คือเรากับน้องๆ) จะไม่เรียกพ่อว่าพ่อค่ะ คือหลังจากเราได้ยินที่แม่เล่ามา เราจุกเลยค่ะ รู้สึกสงสารพ่อ อยากสนิท อยากคุยกับพ่อให้มากกว่านี้อ่าค่ะ
ยังไงรบกวนช่วยแนะนำหน่อยนะคะ ว่าควรเริ่มต้นคุยกับพ่อยังไงดีคะ? มีทางไหนอีกไหมคะที่จะทำให้เรากับน้องๆ สนิทกันพ่อได้?
ขอขอบพระคุณสำหรับคำแนะนำล่วงหน้านะคะ ^^
อยากสนิทกับพ่อบ้างอ่าค่ะ รบกวนช่วยแนะนำหน่อยได้ไหมคะ?
จขกท. มีน้องสาวอยู่อีก 2 คน และทุกคนจะไม่สนิทกับพ่อเลยค่ะ แต่คุยและก็สนิทกับแม่มากกว่า มีอะไรๆ ก็ปรึกษาแต่แม่ก่อนตลอด เห็นเพื่อนๆ รอบตัวหลายๆ คน คุยกับพ่อ สนิทกับพ่อ แล้วก็รู้สึกอิจฉาค่ะ แต่ก็รู้สึกผิดเป็นส่วนใหญ่
มาต่อมน้ำตาแตกเอาจริงๆ ตอนที่มาเจออัลบั้มรูปตอนเด็กๆ เป็นรูปที่เราไปไหนมาไหนก็มีแต่ไปกับพ่อ รูปพ่ออุ้มเราถ่ายรูป รูปพ่อกับเรานั่งซ้อนบิ๊กไบค์, วิบาก (ตอนหนุ่มๆ พ่อชอบขับรถค่ะ) และก็อีกหลายๆ รูป
และแม่ก็เล่าให้ฟังอีกว่าตอนเด็กๆ เราสนิทกับพ่อมาก ตอนหลับ พ่อก็อุ้มพาไปนอน ขับรถไปส่งที่โรงเรียน อยากได้อะไรก็ซื้อให้หมด เรายังสงสัยเลยว่ามาถึงตอนนี้เราไม่สนิทกับพ่อได้ไง ทั้งที่ตอนเด็กๆ เราสนิทกับพ่อขนาดนี้
มีช่วงนึงที่พ่อเราแอบไปมีภรรยาน้อยค่ะ (คือแม่มาเล่าให้ฟังทีหลังนะคะ) แม่ถามพ่อประมาณว่า เลิกกับคนนั้นจริงๆ แล้วใช่ไหม? อะไรถึงทำให้คิดได้? พ่อเราตอบแม่ว่า เพราะกลัวลูก (คือเรากับน้องๆ) จะไม่เรียกพ่อว่าพ่อค่ะ คือหลังจากเราได้ยินที่แม่เล่ามา เราจุกเลยค่ะ รู้สึกสงสารพ่อ อยากสนิท อยากคุยกับพ่อให้มากกว่านี้อ่าค่ะ
ยังไงรบกวนช่วยแนะนำหน่อยนะคะ ว่าควรเริ่มต้นคุยกับพ่อยังไงดีคะ? มีทางไหนอีกไหมคะที่จะทำให้เรากับน้องๆ สนิทกันพ่อได้?
ขอขอบพระคุณสำหรับคำแนะนำล่วงหน้านะคะ ^^