สวัสดีค่ะ นี่คือกระทู้แรกของเรา ผิดพลาดประการใด
ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ
เราเป็นคนมีสัมผัสที่6อยู่บ้าง
แต่ไม่มากขนาดที่จะเห็นเป็นตัวตนหรือแตะเนื้อต้องตัวได้
แค่รู้สึกอึดอัดหายใจไม่ออกหรือรู้สึกขนลุกเย็นวูบวาบ
เวลาอยู่ใกล้พลังงานบางอย่างแค่นั้น...
เรื่องที่เราจะเล่าต่อไปนี้เป็นประสบการณ์ต่างๆ
ที่เราพบเจอด้วยตัวเอง บุคคลและสถานที่นั้นๆ มีอยู่จริง
คำพูดอาจจะไม่เป๊ะ เพราะเรื่องเกิดขึ้นนานแล้ว
แต่จะพยายามรวบรวมเนื้อเรื่องให้ใกล้เคียง
กับเหตุการณ์จริงเพื่อให้อ่านเข้าใจง่ายขึ้นน้าา
หากใครไม่เชื่อ ก็ขอให้อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้นนะคะ
1) ใครอยู่ในบ้าน
เรื่องนี้เกิดขึ้นตอนเราอายุ15ปี
เราเป็นคนกาญจนบุรี แต่ไม่ได้อยู่ในตัวจังหวัด
บ้านเราอยู่อำเภออะไรขอไม่บอก
หมู่บ้านที่เราอยู่จะปลูกติดๆกัน มีแค่รั้วกั้นไว้ระหว่างบ้าน
เราตอนนั้นก็ถือว่ายังเด็กอยู่ เลิกเรียน4โมงเย็น
ก็มักจะแวะไปเล่นบ้านเพื่อนจนดึกดื่น
แม่ต้องเดินถือไม้เรียวมาตามทุกครั้ง5555
บ้านเราจะอยู่ใกล้ๆวัด เดินแค่4-5นาทีก็ถึง
เป็นเพราะบ้านเราอยู่ติดวัด
แม่จึงชอบพาเราเข้าวัดทำบุญอยู่บ่อยๆ
เพราะแม่รู้ว่าเรามีสัมผัสอะไร สามารถมองเห็นอะไร
ที่คนอื่นเขาไม่ค่อยจะเห็นกัน
จึงพยายามชวนเราทำบุญนั่งสมาธิอยู่บ่อยครั้ง
แม่ทำงานบริษัทในตัวเมือง ส่วนมากเราจะอยู่กับแม่
เพราะพ่อเป็นข้าราชการ ต้องเดินทางไปต่างจังหวัด
ข้ามจังหวัดนู้นจังหวัดนี้
เลยทำให้เราไม่ค่อยได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันมากนั
มีอยู่วันหนึ่ง เรากลับจากโรงเรียนประมาณ5โมงกว่า
พอถึงบ้านก็เห็นว่าประตูบ้านมันปิดอยู่ (แต่ไม่ได้ล็อค)
ไฟในบ้านเปิดทุกดวง เราก็พูดกับตัวเอง
"อ้าว ทำไมวันนี้แม่กลับเร็วจัง"
เราก็จะเปิดประตู แต่มันดันล็อคจากข้างใน
เราก็เคาะประตูเรียกแม่ให้มาเปิด
เรา : แม่ เปิดประตูให้ฟิวส์หน่อยยย
แม่: ......... ** เงียบ ไม่มีเสียงตอบรับ
เรา : แม่ ได้ยินฟิวส์มั้ย เปิดประตูให้หน่อย
แม่ : อ้าวฟิวส์ กลับมาแล้วหรอลูก แปปนะ เดี๋ยวแม่เปิดให้
*เราก็ยืนรอสักพัก แม่ก็ยังไม่มาเปิด ไหนบอกแปปเดียว?
เรา : แม่!! ทำอะไรอยู่ จะล็อคจากข้างในทำไมเนี้ยย
แม่ : **หัวเราะ!!
*เราก็ยืนงง บอกให้เปิดไม่เปิด แต่ดันหัวเราะ คือไร!?
ยุงก็เริ่มเยอะ เราอารมณ์เสียมาก เลยตะโกนไป
เรา : ถ้าแม่ไม่เปิด ฟิวส์จะไปนอนบ้านเพื่อนละนะ
แม่ : **เงียบบ....
เราก็เลยเดินออกจากบ้านด้วยความงงและอารมณ์เสียมาก
กะว่าจะไปบ้านเพื่อน ประชดแม่ด้วยแหละ
พอเดินพ้นรั้วบ้านนิดเดียว ก็ได้ยินเสียงคนไอจากในบ้าน
พร้อมกับเสียงเพลงโทรศัพท์ดังขึ้น
ปรากฎว่าเป็นเบอร์แม่ที่โทรมา
คิดในใจ "อยู่แค่นี้จะโทรมาทำไม เปิดประตูออกมาก็จบ"
แล้วก็กดรับไปแบบงงๆ
เรา : ฮัลโหล
แม่ : ฟิวส์ ถึงบ้านยัง วันนี้แม่ทำOTนะ จะกลับดึกหน่อย
ถ้ากลัวก็ไปอยู่บ้านส้มก่อนนะ (เพื่อนเราชื่อส้ม)
เรา : อ้าวว แล้วตอนนี้แม่อยู่ไหน?
แม่ : อยู่ที่ทำงานน่ะสิ เออฟิวส์ แล้วอย่าลืมทำการบ้านล่ะ
ถ้าแม่กลับไปแล้วการบ้านไม่เสร็จ แม่ตีขาลายจริงๆด้วย
เรา : แม่อยู่ที่ทำงานจริงๆหรอ? **เสียงเราเริ่มสั่น
แม่ : เป็นไรเนี้ย ถามทำไม เอ้า..ฟังเอา ได้ยินเสียงคนมั้ย
แค่นี้แหละ ถ้าหิวก็กินข้าวบ้านส้มไปก่อน
เดี๋ยวแม่เลิกงาน จะซื้อก๋วยเตี๋ยวไปให้
ตื้ดๆๆ... แม่วางสายไปแล้ว แต่เรายืนอึ้งอยู่อย่างนั้น
โทร์สัพท์ยังคาหู คิดในใจ "กุคุยโทรศัพท์กับแม่เมื่อกี้ แล้วกุคุยกับใครในบ้าน?"กลั้นใจหันกลับไปมองบ้าน
แต่ไฟกลับปิดไว้ทุกดวง ประตูบ้านก็ล็อคปกติ!!!
เท่านั่นล่ะค่ะ ไม่รอคำตอบแล้วว่ามันคืออะไร
ใส่เกียร์หมาอย่างไว5555 คืนนั้นพ่อแม่กลับมาพร้อมกัน
แม่ก็มาตามที่บ้านส้ม เราไม่กลับค่ะ จะนอนค้างบ้านส้ม
แม่ต้องให้พ่อมาบังคับกลับบ้าน ถึงยอมกลับ
แต่ไม่ได้เล่าให้พ่อแม่ฟังหรอกว่าเจออะไร
เขาก็ถามนะ เราก็ได้แต่บอกว่า...
"อ๋ออออ ฟิวส์ติดทีวีบ้านส้ม บ้านเรามันดูไม่สนุก"
5555555555555555555 _____ จบ
สัมผัสที่6
ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ
เราเป็นคนมีสัมผัสที่6อยู่บ้าง
แต่ไม่มากขนาดที่จะเห็นเป็นตัวตนหรือแตะเนื้อต้องตัวได้
แค่รู้สึกอึดอัดหายใจไม่ออกหรือรู้สึกขนลุกเย็นวูบวาบ
เวลาอยู่ใกล้พลังงานบางอย่างแค่นั้น...
เรื่องที่เราจะเล่าต่อไปนี้เป็นประสบการณ์ต่างๆ
ที่เราพบเจอด้วยตัวเอง บุคคลและสถานที่นั้นๆ มีอยู่จริง
คำพูดอาจจะไม่เป๊ะ เพราะเรื่องเกิดขึ้นนานแล้ว
แต่จะพยายามรวบรวมเนื้อเรื่องให้ใกล้เคียง
กับเหตุการณ์จริงเพื่อให้อ่านเข้าใจง่ายขึ้นน้าา
หากใครไม่เชื่อ ก็ขอให้อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้นนะคะ
1) ใครอยู่ในบ้าน
เรื่องนี้เกิดขึ้นตอนเราอายุ15ปี
เราเป็นคนกาญจนบุรี แต่ไม่ได้อยู่ในตัวจังหวัด
บ้านเราอยู่อำเภออะไรขอไม่บอก
หมู่บ้านที่เราอยู่จะปลูกติดๆกัน มีแค่รั้วกั้นไว้ระหว่างบ้าน
เราตอนนั้นก็ถือว่ายังเด็กอยู่ เลิกเรียน4โมงเย็น
ก็มักจะแวะไปเล่นบ้านเพื่อนจนดึกดื่น
แม่ต้องเดินถือไม้เรียวมาตามทุกครั้ง5555
บ้านเราจะอยู่ใกล้ๆวัด เดินแค่4-5นาทีก็ถึง
เป็นเพราะบ้านเราอยู่ติดวัด
แม่จึงชอบพาเราเข้าวัดทำบุญอยู่บ่อยๆ
เพราะแม่รู้ว่าเรามีสัมผัสอะไร สามารถมองเห็นอะไร
ที่คนอื่นเขาไม่ค่อยจะเห็นกัน
จึงพยายามชวนเราทำบุญนั่งสมาธิอยู่บ่อยครั้ง
แม่ทำงานบริษัทในตัวเมือง ส่วนมากเราจะอยู่กับแม่
เพราะพ่อเป็นข้าราชการ ต้องเดินทางไปต่างจังหวัด
ข้ามจังหวัดนู้นจังหวัดนี้
เลยทำให้เราไม่ค่อยได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันมากนั
มีอยู่วันหนึ่ง เรากลับจากโรงเรียนประมาณ5โมงกว่า
พอถึงบ้านก็เห็นว่าประตูบ้านมันปิดอยู่ (แต่ไม่ได้ล็อค)
ไฟในบ้านเปิดทุกดวง เราก็พูดกับตัวเอง
"อ้าว ทำไมวันนี้แม่กลับเร็วจัง"
เราก็จะเปิดประตู แต่มันดันล็อคจากข้างใน
เราก็เคาะประตูเรียกแม่ให้มาเปิด
เรา : แม่ เปิดประตูให้ฟิวส์หน่อยยย
แม่: ......... ** เงียบ ไม่มีเสียงตอบรับ
เรา : แม่ ได้ยินฟิวส์มั้ย เปิดประตูให้หน่อย
แม่ : อ้าวฟิวส์ กลับมาแล้วหรอลูก แปปนะ เดี๋ยวแม่เปิดให้
*เราก็ยืนรอสักพัก แม่ก็ยังไม่มาเปิด ไหนบอกแปปเดียว?
เรา : แม่!! ทำอะไรอยู่ จะล็อคจากข้างในทำไมเนี้ยย
แม่ : **หัวเราะ!!
*เราก็ยืนงง บอกให้เปิดไม่เปิด แต่ดันหัวเราะ คือไร!?
ยุงก็เริ่มเยอะ เราอารมณ์เสียมาก เลยตะโกนไป
เรา : ถ้าแม่ไม่เปิด ฟิวส์จะไปนอนบ้านเพื่อนละนะ
แม่ : **เงียบบ....
เราก็เลยเดินออกจากบ้านด้วยความงงและอารมณ์เสียมาก
กะว่าจะไปบ้านเพื่อน ประชดแม่ด้วยแหละ
พอเดินพ้นรั้วบ้านนิดเดียว ก็ได้ยินเสียงคนไอจากในบ้าน
พร้อมกับเสียงเพลงโทรศัพท์ดังขึ้น
ปรากฎว่าเป็นเบอร์แม่ที่โทรมา
คิดในใจ "อยู่แค่นี้จะโทรมาทำไม เปิดประตูออกมาก็จบ"
แล้วก็กดรับไปแบบงงๆ
เรา : ฮัลโหล
แม่ : ฟิวส์ ถึงบ้านยัง วันนี้แม่ทำOTนะ จะกลับดึกหน่อย
ถ้ากลัวก็ไปอยู่บ้านส้มก่อนนะ (เพื่อนเราชื่อส้ม)
เรา : อ้าวว แล้วตอนนี้แม่อยู่ไหน?
แม่ : อยู่ที่ทำงานน่ะสิ เออฟิวส์ แล้วอย่าลืมทำการบ้านล่ะ
ถ้าแม่กลับไปแล้วการบ้านไม่เสร็จ แม่ตีขาลายจริงๆด้วย
เรา : แม่อยู่ที่ทำงานจริงๆหรอ? **เสียงเราเริ่มสั่น
แม่ : เป็นไรเนี้ย ถามทำไม เอ้า..ฟังเอา ได้ยินเสียงคนมั้ย
แค่นี้แหละ ถ้าหิวก็กินข้าวบ้านส้มไปก่อน
เดี๋ยวแม่เลิกงาน จะซื้อก๋วยเตี๋ยวไปให้
ตื้ดๆๆ... แม่วางสายไปแล้ว แต่เรายืนอึ้งอยู่อย่างนั้น
โทร์สัพท์ยังคาหู คิดในใจ "กุคุยโทรศัพท์กับแม่เมื่อกี้ แล้วกุคุยกับใครในบ้าน?"กลั้นใจหันกลับไปมองบ้าน
แต่ไฟกลับปิดไว้ทุกดวง ประตูบ้านก็ล็อคปกติ!!!
เท่านั่นล่ะค่ะ ไม่รอคำตอบแล้วว่ามันคืออะไร
ใส่เกียร์หมาอย่างไว5555 คืนนั้นพ่อแม่กลับมาพร้อมกัน
แม่ก็มาตามที่บ้านส้ม เราไม่กลับค่ะ จะนอนค้างบ้านส้ม
แม่ต้องให้พ่อมาบังคับกลับบ้าน ถึงยอมกลับ
แต่ไม่ได้เล่าให้พ่อแม่ฟังหรอกว่าเจออะไร
เขาก็ถามนะ เราก็ได้แต่บอกว่า...
"อ๋ออออ ฟิวส์ติดทีวีบ้านส้ม บ้านเรามันดูไม่สนุก"
5555555555555555555 _____ จบ