สำนึกผิด..ในความเลว

เริ่มความเลว..คือเรารู้อยู่แล้วว่าเขามีครอบครัว
แล้วแต่ก็ยังไปยุ่งด้วยความคิดวัยรุ่นก็แค่สนุก
ระยะเวลาในการสร้างความเลวครั้งนี้ประมารเกือบปีแต่ถึงวันที่เราเข้าสู่การทำงานเจอผู้คนมากมายเจอข่าวหลายรูปแบบ มันทำให้เราคิดได้และ
สำนึกผิดในความเลวจึงตีตัวออกห่างบล็อกเฟส
บล็อกเบอร์โทรและแล้วปัญหาก็เกิดขึ้นคือเขาไม่ยอมเลิกตามระควานที่ทำงานที่บ้านจนเรารำคาญแต่ก็ไม่โทษใคร.เราเองที่สร้างปัญหาเขารบเร้า
อยากมีอะไรด้วยแค่เดือนละ2ครั้งก็ได้เราพยายามหลีกเลี่ยงทุกทาง จนเราก็เกิดความกดดันใน
ความผูกพันธ์หักห้ามใจที่จะไม่คิดอะไรรู้ว่ามันผิด เราเคยอธิบายให้เขาฟังถึงเหตุผลทั้งหมดแต่!!
เขาไม่ยอมรับฟังอะไรดื้อดึงอยู่นั่น อยากจบ💢
ปัญหานี้สักทีเหนื่อยแล้ว ไม่เข้าใจเหมือนกันว่า
ทำไมเข้าถึงคิดไม่ได้ ต้องพูดยังไงหรือต้อง
อธิบายแบบไหนเขาถึงจะยอมรับมันได้T_T
#กระทู้นี้ตั้งขึ้นเพื่อเป็นบทเรียนให้ใครหลายๆคน
ไม่ว่าจะตอนนี้หรือคิดที่จะทำลองคิดดูดีๆ
..ผิดพลาดอย่างไรขอโทษด้วยหรือกระทบจิตใจ
ใครก็ขออภัย.ผิดนี้จำจนตาย[เวรกรรมมันมีจริง]
แสดงความคิดเห็น
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ  ปัญหาชีวิต ประสบการณ์ชีวิตคู่
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่