อยากมาแชร์ "การแอบชอบรุ่นพี่มา 5 ปี " (พี่หมอ)

แอบชอบพี่หมอคนนี้มาตั้งแต่ม.2 แล้วค่ะพี่เค้ายิ้มน่ารักกกมาก เล่นบาสเก่งเหตุการณ์ต่างๆยิ่งทำให้ชอบพี่เค้ามากขึ้น แต่เราๆเป็นเด็กที่ธรรมดามากไม่ทำกิจกรรมอะไรเลยและไม่มีอะไรโดดเด่นพี่เค้าก็เก่งไปซะทุกอย่าง เราก็ชอบก็บอกให้เพื่อนช่วยหาเฟสให้ หาเป็นเดือนเลยคะคือไม่กล้าขอ พอได้คุยพี่เค้าก็ไม่รู้ว่าเราคนไหน ครั้งแรกที่พี่เค้าทักเราคือ เรานั่งใส่รองเท้าอยู่กำลังจะไปเรียนพละพี่เค้าก็เดินมาละ อ่าวน้อง ละก็ยิ้มให้ เพื่อนกรี๊ด)กันสนั่นเลยคะเราก็เขินมากจนไม่กล้าทำไร ได้แต่หน้านิ่งไม่ทักไรกลับ เจอกันบ่อยขึ้นพี่เขาก็ทักเอาขวดน้ำมาสกิดบ้าง ยิ้มให้บ้าง ก็ฟินไปวันๆแต่ช่วงม.3เล่นกีฬาสีอยู่สีเดียวกันทำให้ได้ใกล้ชิดกันมากขึ้น ตื่นเต้นมากที่พี่เค้ามาซ้อมให้ พอเราจบม.3ก็ย้ายโรงเรียนส่วนพี่เค้าก็สอบติดแพทย์ทหาร แล้วเราก็ไม่ได้เจอกันเลยคะ แต่วันสุดท้ายของวันนั้นที่ทำให้เราจดจำ คือ รอยยิ้ม
.
.
.
.
2ปีต่อมา เรามาเจอกันอีกทีที่งาน "เปิดบ้านแพทย์ทหาร" พี่เค้ามีคนขอถ่ายรูปเยอะมากจนเราไม่กล้าเดินเข้าไปได้แต่ยืนดูห่างๆ จนสุดท้ายพี่เค้ามองมาละจำเราได้ ความรู้สึก (โอ้ยยพี่เค้าจำฉันได้อร้ายยยยไม่ไหวแล้วเขินมากกคะ) ก็ได้ถ่ายรูปคู่กัน ได้คุยกันนิดหน่อย โตขึ้นนะเรา แล้วนี้อยากเข้าอะไร? ก็คุยกันสักพักก็มีคนเข้ามาขอพี่เค้าถ่ายรูปเราก็ต้องเดินออกมา ขากลับก็ไปสวัสดีพี่เค้า เราก็ได้ของจากพี่เค้า ตอนนั้นคือดีใจมากที่ได้ (คนรอบข้างก็งงๆอีนี้ได้ๆไง ก็ถามพี่หมอทำไมคนนี้ได้ของจากพี่ พี่หมอก็บอกรุ่นน้องที่ร.ร. ไม่เจอกันนานแล้ว) หลังจากกลับ เราก็โพสรูปลง facebook , IG ปกติ วันนั้นมีคนลงรูปแล้วแท๊กพี่เค้าเยอะมากคะ
เราตั้งแคปชั่นรูปเราว่า "ไม่เจอกันตั้งนาน ขอบคุณนะคะ"
พี่เค้ามาคอมเม้นรูป " คถ.เหมือนกันนะ5555 "

(หลังจากนั้นก็ไม่ได้คุย ไม่ได้เจอกันอีกเลยคะ นี้ก็ปี1แล้ว อยากบอกว่ายังรักยังชอบพี่อยู่นะคะ )