สวัสดีครับพี่เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ชาว Pantip วันนี้ผมอยากมาขอคำปรึกษษ อาจจะยาวหน่อยนะครับผม
เมื่อวันจันทร์ที่ 3 เดือน มกราคม พ.ศ. 2560 ที่ผ่านมาผมได้ประสบอุบัติเหตุรถเฉี่ยวชนเกิดขึ้น ช่วงเวลาประมาณ 7:45 น. ตามเวลาของประเทศไทย คู่กรณีรถยนต์ ส่วนตัวผมมอร์เตอร์ไซค์ โดยเหตุการเกิดขึ้นเนื่องรถยนต์ได้ทำการขับรถโดยประมาท ฝ่าฝืนสัญญาณจราจรไฟแดง ออกมาจากถนนพระราม 3 ไปถนนนราธิวาสฯ (แยกตรงดิอัพพระราม 3) ฟุ่งตัวออกมาด้วยความเร็วพอประมาณ และชนเข้ากับรถผมอย่างเต็มรัก จัดว่ากระเด็นตีลังกากันเลยทีเดียว หลังจากนั้นได้มีรถมูลนิธิรับตัวผมไปส่งที่โรงพยาบาลกล้วยน้ำไท 1 ซึ่งยังไม่ทันแม้แต่จะได้คุยกันกับคู่กรณี เมื่อไปถึง รพ. ก็ทำการซักประวัติ แล้วก็ตรวจดูอาการเบื้องต้นพร้อมกับเอ็กซ์เรย์ เนื่องจากผมเจ็บข้อเท้าซ้ายมาก จนผ่านไป 1 ชม. หมอบอกว่าเดี๋ยวจ่ายยาพร้อมกับใส่เผือกอ่อนให้ ผมก็รอ ระหว่างนั้นไม่มีใครมาติดต่อหาผมเลยนอกจาก พ่อ แม่ เพื่อย ญาติๆ ที่โทรมาถามไถ่อาการและเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น จนเวลาผ่านไป 1 ชม. ก็ยังไม่ได้เข้าเฝือกอ่อนซักที ผมเลยขออนุญาติกลับก่อน เพราะเป็นห่วงรถผมและกลัวจะไม่เจอกับคู่กรณี
ผมจึงได้โทรสอบถาม จนท. ตำรวจว่าตอนนี้รถผมอยู่ไหน ผมก็นั่งแท็กซี่ไปที่เกิดเหตุ จนเจอรถ แต่ไม่สามารถเอารถออกมาได้เนื่องจาก ตำรวจได้ฝากรถไว้กับยาม ตรงทางเข้าอู่รถเมล์สาย 77 ที่อู่ใต้ทางด่วนสาธุประดิษฐ์ ต้องไปติดต่อ ตำรวจที่ สน. บางโพงพางเพื่อรับรถและแจ้งความที่ สน. ปรากฏว่าคู่กรณีได้มาแจ้งความเอาไว้แล้ว ผมจึงได้ขอเบอร์ติดต่อคู่กรณีจาก จนท.ที่รับผิดชอบ จากนั้นได้นัดกันมาคุยที่ สน.บางโพงพาง สรุป ผมไม่เอาเรื่องอะไร คู่กรณีก็ดูไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรถามแต่ประกันอย่างเดียว ผมก็โอเคๆ ไม่เอาเรื่อง ไม่เรียกค่าเสียหายอะไรนอกจ่าค่ารักษาพยาบาลและค่าซ่อมรถ ซึ่งส่วนนี้ทางประกันจะรับผิดชอบให้ แค่การรักษาพยาบาลผมได้สำรองจ่ายส่วนเกินไปเป็นจำนวน 360 บาทประกันไม่สามารถให้เบิกค่าใช้จ่ายได้เนื่องจากเป็นค่า รักษาหรืออะไรจากทาง นิติเวช ไม่สามารถใช้เบิกได้ ผมไม่ค่อยโอเคกับส่วนนี้เท่าไหร่ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรไป เพราะก็งงอยู่ ช็อคกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แต่อยากให้จบเรื่องในวันนั้นเลย ขี้เกียจมาอีก โอเค จบเรื่องในวันนั้นเลยแล้วกัน บอกทางเจ้าหน้าที่ว่าแค่นี้ผมโอเครับทราบจบเรื่องตามนี้
หลังจากกลับมาแล้ว หลายคนบอกผมว่า ทำไมไม่ขอค่าทำขวัญ เขาผิดนะเขาชนเรานู่นนี่นั่น ผมก็บอกว่าผมไม่ได้เป็นอะไรมากมายเลยไม่อยากเอาเรื่องอะไร ยังไงประกันก็รับผิดชอบให้ทุกอย่างก็เลยจบๆไปดีกว่า แต่พอมาคิดๆดูแล้ว รถผมก็ต้องเอาไปเดินเรื่องเอง ทำเรื่องเองทุกอย่าง ไป รพ. ตามหมอนัดอีก ค่าใช้จ่ายก็เพิ่มขึ้น ผมเลยคุยกับคู่กรณีขอให้เขาช่วยค่าเดินทางไปรักษาได้มั้ย ทางคู่กรณีก็ตอบตกลง แต่ก็ดูเหมือนจะไม่พอใจนัก หรือผมคิดไปเองหรือเปล่าก็ไม่แน่ใจ อันนี้คุยกันในไลน์นอกรอบนะครับ
วันนี้วันที่ 3 แล้วหลังจากเกิดเหตุ (5/7/60) อาการผมแย่ลงตั้งแต่วันที่ 4/7/60 คือหลังจากวันเกิดเหตุ รู้สึกว่าข้อเท้าปวดและบวมมาก เอวข้าวซ้ายบวมระบม แขนทั้งสองข้างปวดกล้ามเนื้อ และต้นคอด้านขวาปวดมาก ทั้งหมดน่าจะเกิดจากแรงกระแทกและจังหวะล้มทำให้กล้ามเนื้ออักเสบ ซึ่ง แทบจะทำอะไรไม่ได้เลยในวันนั้น จนวันนี้ดีขึ้นมาหน่อย แต่ผมนู้สึกแย่มากครับ ตรงที่ เขาไม่เห็นจะมาเยี่ยม โทรมาถามอาการผม หรือแม้แต่ส่งซักข้อความมาเลย ไม่มีเลย รู้สึกแย่นะครับ ที่เราอุตส่าไม่เอาเรื่อง อุตส่าใจดีให้ขนาดนี้ แต่ดูเขาไม่ได้มาเทคแคร์ผมเลยทั้งที่เขาผิด จริงๆมันก็รู้สึกตั้งแต่แรกแล้ว คือ
วันที่ผมเข้า รพ. เขาก็ไม่มาหา ไม่มาติดต่ออะไร พอไปเจอที่ สน. ก็พูดกับประกันว่า เออ ทำไมเราไม่ไปหาพี่เขาที่ รพ. โห ดูเป็นห่วงกันจังเลย หลังจาก จบเรื่องที่ สน. ก็ว่าจะพาไปเลี้ยงข้าว เพราะผมไม่ได้ทานข้าวตั้งแต่เช้า ตอนนั้นก็บ่าย 3 แล้ว เขาถามเองและพูดเองว่าจะพาไป เขาก็กลับก่อน ซึ่งปล่อยให้ผมกลับเอง ไปเอารถมอไซค์เอง ขับกลับเองทั้งที่ขาก็เจ็บแฮนรถก็เบี้ยวเข้าเกรียร์ก็ลำบาก รู้สึกแย่มากๆเลย เฟลล์มากเลย จนมาถึงวันนี้ก็อย่าที่ผมบอกไป ไม่มีการติดต่อใดๆทั้งสิ้นกลับมาหาผมเลยครับ
ผมเลยมาคิดดูใหม่ว่า ผมควรจะเรียกร้องอะไรได้อีกมั้ย
- ค่าเดินทางไปรักษาตัวตามที่ตกลงกันไว้กับเขานอกรอบ (ในไลน์)
- แล้วผมก็อยากได้ค่ารักษาที่สำรองจ่ายไปเองอีก 360 บาทที่ไม่สามารถเบิกได้
- ค่าเดินทางที่ต้องเอารถไปเครม (อันนี้ไม่รู้เยอะไปมั้ย)
- ค่าสินไหมทดแทนจากการหยุดงาน 1 อาทิตย์ (เหมือนกันกับค่าทำขวัญมั้ย หรือเรียกแยกกัน)
(สมมุติ คิดเป็นรายวันผมได้ 400 แต่ พ.ร.บ.ประกันไม่สามรถจ่ายเต็มได้ สมมติจ่ายให้แค่ 300 บาท ผมจะสามารถเรียกร้องจากคู่กรณีเพิ่มได้หรือไม่ครับ)
ผมรู้สึกว่าตัวเองใจดีเกินไป ยอมให้จบง่ายๆ กับคนแบบนี้ ทั้งที่เราไม่ได้เรียกร้องอะไรมากมายเลยถ้าเทียบจากผลกระทบที่ตามมากับชีวิตผม อย่างน้อยๆ ถ้าเขาเทคแคร์ผมหน่อย ผมก็คงไม่ถือโทษโกรธเคืองอะไรมากมาย แต่นี่ไม่ถามไม่ไถ่เราซักคำ ดูไม่แสดงความห่วงใยหรือความรับผิดชอบอะไรให้เราเลย ถ้าเราไม่ขอหรือไม่ถามไปเองก็คงไม่ได้คุย รู้สึกแย่มากครับ
*****อยากถามความเห็นด้วยครับ ถ้าเป็นคุณขับรถชนใครซักคน คุณจะทำอย่างไรครับ
*****แบบนี้ผมทำอะไรได้บ้าง คืออยากสั่งสอนคนแบบนี้อ่ะคับ ผมมีคลิปวิดีโอหน้ารถจากคู่กรณี มีบันทีกสนทนาตอนคุยโทรศัพท์ แล้วก็มีแชทไลน์ไว้เป็นหลักฐานเรื่องการตกลงกันสำหรับค่าเดินทาง (ถ้าลงคลิปต้องเบลอหน้ามั้ยครับ)
ขออภัยหากยาวเกินไป หรือพิมพ์แล้วอ่านไม่รู้เรื่อง วกไปวนมา ใช้ภาษาไม่ถูก พิมพ์ผิดหรือแท็กห้องผิด กราบขออภัยด้วยครับ
ขอบคุณครับผม
สอบถามเรื่องเรียกร้องค่าเสียหายกรณีรถถูกเฉี่ยวชน (ผมเป็นฝ่ายถูกชนเขาผิดที่ฝ่าสัญญานไฟแดง)
เมื่อวันจันทร์ที่ 3 เดือน มกราคม พ.ศ. 2560 ที่ผ่านมาผมได้ประสบอุบัติเหตุรถเฉี่ยวชนเกิดขึ้น ช่วงเวลาประมาณ 7:45 น. ตามเวลาของประเทศไทย คู่กรณีรถยนต์ ส่วนตัวผมมอร์เตอร์ไซค์ โดยเหตุการเกิดขึ้นเนื่องรถยนต์ได้ทำการขับรถโดยประมาท ฝ่าฝืนสัญญาณจราจรไฟแดง ออกมาจากถนนพระราม 3 ไปถนนนราธิวาสฯ (แยกตรงดิอัพพระราม 3) ฟุ่งตัวออกมาด้วยความเร็วพอประมาณ และชนเข้ากับรถผมอย่างเต็มรัก จัดว่ากระเด็นตีลังกากันเลยทีเดียว หลังจากนั้นได้มีรถมูลนิธิรับตัวผมไปส่งที่โรงพยาบาลกล้วยน้ำไท 1 ซึ่งยังไม่ทันแม้แต่จะได้คุยกันกับคู่กรณี เมื่อไปถึง รพ. ก็ทำการซักประวัติ แล้วก็ตรวจดูอาการเบื้องต้นพร้อมกับเอ็กซ์เรย์ เนื่องจากผมเจ็บข้อเท้าซ้ายมาก จนผ่านไป 1 ชม. หมอบอกว่าเดี๋ยวจ่ายยาพร้อมกับใส่เผือกอ่อนให้ ผมก็รอ ระหว่างนั้นไม่มีใครมาติดต่อหาผมเลยนอกจาก พ่อ แม่ เพื่อย ญาติๆ ที่โทรมาถามไถ่อาการและเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น จนเวลาผ่านไป 1 ชม. ก็ยังไม่ได้เข้าเฝือกอ่อนซักที ผมเลยขออนุญาติกลับก่อน เพราะเป็นห่วงรถผมและกลัวจะไม่เจอกับคู่กรณี
ผมจึงได้โทรสอบถาม จนท. ตำรวจว่าตอนนี้รถผมอยู่ไหน ผมก็นั่งแท็กซี่ไปที่เกิดเหตุ จนเจอรถ แต่ไม่สามารถเอารถออกมาได้เนื่องจาก ตำรวจได้ฝากรถไว้กับยาม ตรงทางเข้าอู่รถเมล์สาย 77 ที่อู่ใต้ทางด่วนสาธุประดิษฐ์ ต้องไปติดต่อ ตำรวจที่ สน. บางโพงพางเพื่อรับรถและแจ้งความที่ สน. ปรากฏว่าคู่กรณีได้มาแจ้งความเอาไว้แล้ว ผมจึงได้ขอเบอร์ติดต่อคู่กรณีจาก จนท.ที่รับผิดชอบ จากนั้นได้นัดกันมาคุยที่ สน.บางโพงพาง สรุป ผมไม่เอาเรื่องอะไร คู่กรณีก็ดูไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรถามแต่ประกันอย่างเดียว ผมก็โอเคๆ ไม่เอาเรื่อง ไม่เรียกค่าเสียหายอะไรนอกจ่าค่ารักษาพยาบาลและค่าซ่อมรถ ซึ่งส่วนนี้ทางประกันจะรับผิดชอบให้ แค่การรักษาพยาบาลผมได้สำรองจ่ายส่วนเกินไปเป็นจำนวน 360 บาทประกันไม่สามารถให้เบิกค่าใช้จ่ายได้เนื่องจากเป็นค่า รักษาหรืออะไรจากทาง นิติเวช ไม่สามารถใช้เบิกได้ ผมไม่ค่อยโอเคกับส่วนนี้เท่าไหร่ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรไป เพราะก็งงอยู่ ช็อคกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แต่อยากให้จบเรื่องในวันนั้นเลย ขี้เกียจมาอีก โอเค จบเรื่องในวันนั้นเลยแล้วกัน บอกทางเจ้าหน้าที่ว่าแค่นี้ผมโอเครับทราบจบเรื่องตามนี้
หลังจากกลับมาแล้ว หลายคนบอกผมว่า ทำไมไม่ขอค่าทำขวัญ เขาผิดนะเขาชนเรานู่นนี่นั่น ผมก็บอกว่าผมไม่ได้เป็นอะไรมากมายเลยไม่อยากเอาเรื่องอะไร ยังไงประกันก็รับผิดชอบให้ทุกอย่างก็เลยจบๆไปดีกว่า แต่พอมาคิดๆดูแล้ว รถผมก็ต้องเอาไปเดินเรื่องเอง ทำเรื่องเองทุกอย่าง ไป รพ. ตามหมอนัดอีก ค่าใช้จ่ายก็เพิ่มขึ้น ผมเลยคุยกับคู่กรณีขอให้เขาช่วยค่าเดินทางไปรักษาได้มั้ย ทางคู่กรณีก็ตอบตกลง แต่ก็ดูเหมือนจะไม่พอใจนัก หรือผมคิดไปเองหรือเปล่าก็ไม่แน่ใจ อันนี้คุยกันในไลน์นอกรอบนะครับ
วันนี้วันที่ 3 แล้วหลังจากเกิดเหตุ (5/7/60) อาการผมแย่ลงตั้งแต่วันที่ 4/7/60 คือหลังจากวันเกิดเหตุ รู้สึกว่าข้อเท้าปวดและบวมมาก เอวข้าวซ้ายบวมระบม แขนทั้งสองข้างปวดกล้ามเนื้อ และต้นคอด้านขวาปวดมาก ทั้งหมดน่าจะเกิดจากแรงกระแทกและจังหวะล้มทำให้กล้ามเนื้ออักเสบ ซึ่ง แทบจะทำอะไรไม่ได้เลยในวันนั้น จนวันนี้ดีขึ้นมาหน่อย แต่ผมนู้สึกแย่มากครับ ตรงที่ เขาไม่เห็นจะมาเยี่ยม โทรมาถามอาการผม หรือแม้แต่ส่งซักข้อความมาเลย ไม่มีเลย รู้สึกแย่นะครับ ที่เราอุตส่าไม่เอาเรื่อง อุตส่าใจดีให้ขนาดนี้ แต่ดูเขาไม่ได้มาเทคแคร์ผมเลยทั้งที่เขาผิด จริงๆมันก็รู้สึกตั้งแต่แรกแล้ว คือ
วันที่ผมเข้า รพ. เขาก็ไม่มาหา ไม่มาติดต่ออะไร พอไปเจอที่ สน. ก็พูดกับประกันว่า เออ ทำไมเราไม่ไปหาพี่เขาที่ รพ. โห ดูเป็นห่วงกันจังเลย หลังจาก จบเรื่องที่ สน. ก็ว่าจะพาไปเลี้ยงข้าว เพราะผมไม่ได้ทานข้าวตั้งแต่เช้า ตอนนั้นก็บ่าย 3 แล้ว เขาถามเองและพูดเองว่าจะพาไป เขาก็กลับก่อน ซึ่งปล่อยให้ผมกลับเอง ไปเอารถมอไซค์เอง ขับกลับเองทั้งที่ขาก็เจ็บแฮนรถก็เบี้ยวเข้าเกรียร์ก็ลำบาก รู้สึกแย่มากๆเลย เฟลล์มากเลย จนมาถึงวันนี้ก็อย่าที่ผมบอกไป ไม่มีการติดต่อใดๆทั้งสิ้นกลับมาหาผมเลยครับ
ผมเลยมาคิดดูใหม่ว่า ผมควรจะเรียกร้องอะไรได้อีกมั้ย
- ค่าเดินทางไปรักษาตัวตามที่ตกลงกันไว้กับเขานอกรอบ (ในไลน์)
- แล้วผมก็อยากได้ค่ารักษาที่สำรองจ่ายไปเองอีก 360 บาทที่ไม่สามารถเบิกได้
- ค่าเดินทางที่ต้องเอารถไปเครม (อันนี้ไม่รู้เยอะไปมั้ย)
- ค่าสินไหมทดแทนจากการหยุดงาน 1 อาทิตย์ (เหมือนกันกับค่าทำขวัญมั้ย หรือเรียกแยกกัน)
(สมมุติ คิดเป็นรายวันผมได้ 400 แต่ พ.ร.บ.ประกันไม่สามรถจ่ายเต็มได้ สมมติจ่ายให้แค่ 300 บาท ผมจะสามารถเรียกร้องจากคู่กรณีเพิ่มได้หรือไม่ครับ)
ผมรู้สึกว่าตัวเองใจดีเกินไป ยอมให้จบง่ายๆ กับคนแบบนี้ ทั้งที่เราไม่ได้เรียกร้องอะไรมากมายเลยถ้าเทียบจากผลกระทบที่ตามมากับชีวิตผม อย่างน้อยๆ ถ้าเขาเทคแคร์ผมหน่อย ผมก็คงไม่ถือโทษโกรธเคืองอะไรมากมาย แต่นี่ไม่ถามไม่ไถ่เราซักคำ ดูไม่แสดงความห่วงใยหรือความรับผิดชอบอะไรให้เราเลย ถ้าเราไม่ขอหรือไม่ถามไปเองก็คงไม่ได้คุย รู้สึกแย่มากครับ
*****อยากถามความเห็นด้วยครับ ถ้าเป็นคุณขับรถชนใครซักคน คุณจะทำอย่างไรครับ
*****แบบนี้ผมทำอะไรได้บ้าง คืออยากสั่งสอนคนแบบนี้อ่ะคับ ผมมีคลิปวิดีโอหน้ารถจากคู่กรณี มีบันทีกสนทนาตอนคุยโทรศัพท์ แล้วก็มีแชทไลน์ไว้เป็นหลักฐานเรื่องการตกลงกันสำหรับค่าเดินทาง (ถ้าลงคลิปต้องเบลอหน้ามั้ยครับ)
ขออภัยหากยาวเกินไป หรือพิมพ์แล้วอ่านไม่รู้เรื่อง วกไปวนมา ใช้ภาษาไม่ถูก พิมพ์ผิดหรือแท็กห้องผิด กราบขออภัยด้วยครับ
ขอบคุณครับผม