จีบสาวธรรมศาสตร์เกือบ 3 ปีแล้ว...........

เรื่องมีอยู่ว่าผมเป็น ผช. ที่ขี้อายมาก ไม่เคยมีแฟน ไม่เคยจีบ ผญ. มุ่งเรียนอย่างเดียว เคยมีคนมาจีบบ้าง แต่ความรู้สึกผมมันไม่ใช่อะ ณ เวลานั้นผมคิดว่าเรียนก็ยังไม่จบยังไม่พร้อมดูแลใคร จนได้พบกับ ผญ. ที่ผมรู้สึกอยากเข้าหา อยากสนิทด้วย มันเป็นความรู้สึกที่ผมบอกไม่ถูกเหมือนกันครับ ผมกับเธอเจอกันโดยบังเอิญมาก ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน รายละเอียดขอไม่เล่านะครับ ถ้าเล่าไปเธอรู้แน่นอน เพราะการเจอของเราสองคนมันแปลกมาก!

          บทสนทนาของเราส่วนใหญ่จะมีแต่เรื่องเรียนครับพวกวรรณกรรม วรรณคดี  ปรัชญาเพราะผมคิดประเด็นคุยไม่ออก 55 [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้(ไม่รู้จะจีบยังไง)  ผมมักจะปรึกษาเธอเรื่องภาษาครับ ส่วนใหญ่จะคุยแลกเปลี่ยนพวกภาษาอังกฤษ สเปน บางครั้งเอางานผมไปทำให้เลย (มีอยู่งานหนึ่ง Final Project เหมือนเธอรำคาญเรื่องการใช้ภาษาของผม เลยทำให้ผมใหม่เลย) หรือเวลาที่ผมมีปัญหาเธออยู่คุยกับผมยันตี 3-4 เกือบเช้าก็มี จุดเริ่มต้นมันเกิดจากตรงนี้แหละครับ เวลาที่เธอทำอะไรให้ผม ผมมักจะมโนว่าเธอมีใจให้ผม ซึ่งไม่รู้ว่ามีไหม 55  มองอีกมุมหนึ่งเธออาจจะชอบช่วยเหลือคนเพราะมีรุ่นน้องชอบมาให้ช่วยเรื่องการเขียนบทความบ่อย ๆ

          ปัจจุบันเธอก็ยังไม่มีแฟนครับ ตั้งแต่ปี 58 ที่ผมเริ่มเข้ามาตีสนิทกับเธอนั่นแหละจนตอนนี้จะเรียนจบกันแล้ว 55 เราสองคนก็คุยกันมาเรื่อย ๆ จนผมเริ่มหยอด แบบรุกเลยอะ แต่ไม่ได้น่าเกลียดนะครับ แบบชมโน่นนี่ น่ารักจัง สวยนะเนี่ย เพราะเธอชอบส่งรูปมาให้ผมดู จนวันนี้เหมือนเธอมีคีย์เวิร์ดแปลก ๆ เหมือนจะสื่อให้ผมรู้ว่าผมควรบอกชอบเธอได้แล้ว 55 เช่น ส่งเพลงแบบสองแง่สองง่ามเกี่ยวกับ ผช. ผญ. จีบกันมาให้ผมแล้วบอกว่า เพราะดีเนอะ  ผมก็ส่งเพลงต้องโทษดาวไปให้เธอเพื่อเรียกคะแนนสงสารให้ตัวเอง 55 และล่าสุดผมถามเธอว่า ถ้าเราแอบชอบใครสักคนเราควรบอกไหม เธอตอบว่า ควรบอกนะ อย่างน้องก็แสดงความรู้สึกให้เขาได้รู้ แล้วผมก็บอกเธอว่าเรามีอะไรจะถาม สุดท้ายผมก็ไม่ได้ถามครับ เพราะไม่กล้าพอ เลยบอกเธอว่าไม่ถามละ เธอตอบมาว่าตามใจ ประโยคสนทนาจบลงแค่นี้ครับ ตอนนี้รวบรวมสติตัวเองอยู่ว่าจะบอกเธอดีไหม ในใจคิดแต่ว่าถ้าเขาชอบผมเหมือนที่ผมชอบเขา เขาก็ต้องบอกผมสิ นี่ก็จะ 3 ปี แล้วทำไมถึงปล่อยเวลาให้ล่วงเลยมาขนาดนี้ ไม่สงสารผมบ้างเหรอ