ปากบอกว่าจะลืม เเต่ใจก็ยังเข้าข้างตัวเองว่าสักวันเขาจะกลับมา

ผมบอกตัวเองว่าซักวันนึงผมจะไม่อ่อนไหว ผมจะเข้มเเข็งได้ เเต่ผมก็กลับใจออ่อนให้เขาทุกครั้ง เขาบอกจับปรับปรุงตัวเเละทุกครั้งผมก็ยอมเชื่อเขาเป็นเเบบนี้มาหลายรอบเเล้วครับ ผมร้องไห้ให้เขาหลายครั้งทั้งๆที่บอ

ทักไปบ่อยครั้ง ตอบเเค่สั้นๆ ทักไปยาวๆ เงียบหายไม่ตอบ พอคิดถึงอยากทักไปก็ไม่กล้า เพราะกลัวเค้าไม่ตอบ ทั้งๆที่รู้ว่าเค้าไม่ตอบ เเต่ใจก็อยากทัก....เมื่อไหร่อาการเเบบนี้จะหายไปก็ไม่รู้...เกลียดความรู้สึกต

เอาจริงๆเเล้วเราเป็นคนปากเเข็งเเละปากไม่ตรงกับใจเอามากๆ คือเราเป็นคนที่ปากเเข็งมากๆนะปากไม่ตรงกับใจ ปากบางทีอาจบอกไม่เเคร์เเต่จริงๆกูโคตรเเคร์อ่ะ555 ทำไงดีกับนิสัยเเบบนี้ของตัวเองบาวทีก็รับไม่ได้กับ

เค้าเข้ามาทำตัวมีบทบาทในชีวิตเราเเล้ว เเล้วอยู่ๆก็หายไปสะอย่างงั้น ทั้งที่ก่อนหน้านี้ก็คุยกันดีๆอยู่ทุกวัน งงว่าที่ผ่านมาคืออะไร เราคุยกันทุกวัน คอลกันเกือบทุกวัน ไปไหนทำอะไรส่งรูปให้กันเเละกันดู หรือ

เพื่อนๆจะรู้สึกยังไงคะ🥲

จะคุยปกติไปเรื่อยๆหรือจะเงียบถอยห่างคะ ทุกวันนี้เค้าคุยด้วยปกติค่ะ อาจเพราะไม่อยากให้เราเสียใจรึป่าวคะ ไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเอง เศร้าใจแล้วก็อายเหมือนกันนะคะ

อยากจะจริงจังกับสถานะ คนคุยมั่งไม่ก็เเฟน เพราะทุกวันนี้เหงามากเริ่มอยากจะปิดใจเเล้วถ้ายังเป็นเเบบนี้อยู่😔 อยากคุยก็หลังไมค์ได้นะคะ

ควรทำยังไงดีครับกับความรู้สึกหวั่นไหวกับคนที่มาทำดีด้วยง่าย แล้วพอเราคุยกันไปแต่ไม่เคยประสบความสำเร็จในความสัมพันธ์นี้เลย ไม่เป็นเพื่อนก็คนรู้จัก

ใครเคยตกหลุมรัก ความสัมพันธ์ชั่วคราวบ้าง อยากรู้ว่าใช้เวลานานเท่าไหร่ กว่าจะเดินออกมาจากความสัมพันธ์แบบนั้นได้ ขอสาระ ไม่เอา สาหร่าย

มันยังมีอีกหลายครั้งที่เราเข้าข้างตัวเองว่าเค้ายังสนใจเราอยู่ถึงแม้เค้าจะมีคนอื่นแล้วก็ตาม ทั้งๆที่จริงๆแล้วเค้าไม่ได้สนใจเราแล้วจริงๆค่ะ แต่การยอมรับความจริงมันยากมากๆเลย จะผ่านตรงนี้ไปได้ยังไงคะ😭