เรื่องนี้ ถ้าใครมองบุคลิกของซาสึเกะไม่ออกจะมีคำถามมากมายว่าทำไมถึงได้รัก ได้ตื๊อเกะมันนักหนาให้กลับหมู่บ้าน ,เกะกับซากุระไปรักกันตอนไหน เกะมันรักใครเป็นด้วยเหรอ,ทำไมมันเอาแต่ธุดงค์ไม่กลับมาหาลูกเมีย
ตัวเรารักเพราะซาสึเกะเป็นตัวละครที่อ่อนไหว ซับซ้อนที่สุดในเรื่องและมีชะตาที่น่าสงสารมาตลอด คือจะต้องพลัดพรากจากสิ่งที่รักทั้งที่หลีกเลี่ยงได้(ทีม7ตอนเด็ก+ลูกเมียตอนโต)และไม่ได้(พ่อ แม่ พี่ชาย คนในตระกูลทั้งหมด) เป็นตัวละครใสๆที่ถูกกระทำให้กลายเป็นคนมีปมในใจ ทั้งจากการเลี้ยงดูของพ่อ ที่มักเปรียบเทียบกับพี่ชาย ทำให้รู้สึกตัวเองไม่ดีพอไม่เก่งพออยู่ตลอด และจากเหตุสังหารล้างตระกูลที่เป็นเกมการเมืองระหว่างหมู่บ้านและตระกูลอุจิฮะ ทำให้เป็นคนสร้างกำแพงขึ้นเพื่อปกป้องตัวเองจากความกลัวที่จะสูญเสียคนที่รัก เกะจึงไม่กล้ารัก ไม่กล้ามีสายสัมพันธ์กับใคร ไม่เชื่อใจใครง่ายๆมักรักษาระยะห่างของตัวเองกับคนอื่นๆจึงไม่ค่อยแสดงอารมณ์ความรู้สึกออกมาและเลือกที่จะอยู่อย่างโดดเดี่ยวมาโดยตลอด  
แต่ทีม7เป็นสิ่งเดียวที่ทลายกำแพงบางส่วนของเกะลงได้ คนที่เอาตัวเข้าปกป้องเพื่อนร่วมทีมโดยไม่คิดชีวิตคนแรกในเรื่องก็คือซาสึเกะ คนที่ยื่นข้าวกล่องให้นารุโตะตอนชิงกระดิ่ง คนที่สังเกตซากุระว่าดูเครียดก่อนสอบจูนินและให้กำลังใจก็คือซาสึเกะ นี่คือตัวตนของซาสึเกะที่รัก ห่วงใย ปกป้องคนสำคัญแบบยอมตาย เป็นคนใจดี จริงใจ ถ้าใครมองเห็นตรงนี้จะรักมัน ไม่อยากปล่อยมันจมอยู่กับความหลงผิดโดดเดี่ยวเหมือนที่นารูโตะและซากุระไม่เคยยอมแพ้ที่จะนำซาสึเกะกลับมา
ตอนที่เกะตัดสินใจออกจากหมู่บ้านก็ยังตั้งใจว่า จะไม่ยอมถูกโอโรจิมารุครอบงำเด็ดขาด คือไปเอาวิชาเอาพลังแต่จะไม่ยอมให้ตัวเองกลายเป็นคนชั่ว ตอนเปิดภาควัยรุ่นมาจะเห็นว่า ช่วงหนีจากรังโอโรจิมารุ เกะสั่งซุยเงตสึว่า “ไม่ต้องฆ่าใคร แค่ทำให้หมดสติก็พอ” ซุยมันก็เหน็บว่า “ยังใจอ่อนเหมือนเคยนะ” สุดท้ายมาพังตรงที่โดนอิทาจิเล่นงาน กระตุ้นปมไม่อยากแพ้ อยากมีพลังอยากแข็งแกร่งขึ้นมาจนเกรียนแตก ช่วงนี้เกะมันจะไบโพลาร์หน่อยๆ เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย เดี๋ยวจะทำลายหมู่บ้าน เดี๋ยวจะปกป้องโคโนฮะ มาช่วยรบในสงครามแต่ก็คิดจะปฏิวัติ ซึ่งเป็นช่วงที่คนมักจะจำภาพตอนนี้และเกลียดมันเป็นพิเศษ
ตอนสงครามจบ ออกเดินทางไถ่บาป เปิดโลกทัศน์ ชำระจิตใจตัวเองแล้วกลับมาหาซากุระนี่น่ารักมาก เพราะเกะต้องการเตรียมตัวเองให้พร้อม ให้คู่ควรที่จะมีความรักมีสายสัมพันธ์ได้อีกครั้ง อ้อ คู่นี้เขารักกันมานานแล้วตั้งแต่เด็ก ใครที่งงต้องตามดูแบบละเอียดหน่อยนะจะเห็นเยอะมาก
ความทุกข์ครั้งสุดท้ายคือ ต้องจากลูกเมียไปทำภารกิจซึ่งมีแค่ซาสึเกะเท่านั้นที่ทำได้ โดยใช้เนตรสังสาระเปิดประตูมิติต่างๆตามหาร่องรอยของคางุยะ เกะออกปากอาสาตัวเองทำภารกิจคนเดียว  ต้องปกปิดตัวตน ตัดขาดครอบครัวตั้ง12ปี คิดดูว่ามันจะทุกข์ใจแค่ไหน กว่าจะได้มีครอบครัวที่โหยหามานาน มีเวลาความสุขแสนสั้นแล้วก็ต้องพรากจากกันอีก นี่คือคนที่สำนึกผิดอย่างแท้จริงและอุทิศชีวิตตัวเองเพื่อความสงบสุขของโลกนินจา ในมังะภาคไกเดนจะเห็นว่าหน้าตาเกะเหนื่อยหน่ายอมทุกข์มาก มายิ้มได้ตอนปราบชินได้แล้วกลับบ้านมาอยู่กับครอบครัวสั้นๆ แล้วก็ต้องออกเดินทางทำภารกิจต่อ เราเศร้าใจตรงที่เกะมักโดนด่าว่า เป็นพ่อและสามีที่แย่ ทำไมไม่กลับมาหาลูกเมีย สงสารซากุระที่เลี้ยงลูกตัวคนเดียวตั้ง12ปี มันไปธุดงค์หาอะไร ทำนองนี้
การแสดงออกของซาสึเกะมันsubtle มันน้อยแต่มาก เบาบางแต่มีความหมาย เป็นตัวร้ายที่แสนดี ซึ่งมันงดงามตรงนี้แหละ 555