คนที่เพื่อนน้อยนี่เค้าใช้ชีวิตประจำวันกันแบบไหนครับ เหงากันบ้างไหมครับ

ตามหัวข้อเลยครับ

ทุกวันนี้ผมยังไม่เข้าใจเลยครับ ทำไมผมถึงต้องอยู่คนเดียวตลอด
ถามว่าผมต้องการหรือโหยหาเพื่อนขนาดนั้นไหม...ก็ไม่ใช่ครับ (หรือชินกับการอยู่คนเดียว)
แต่บางครั้งผมรู้สึกเหงา มีปัญหาก็ไม่รู้จะปรึกษาใคร ผมอยากมีเพื่อนที่จริงใจ เพื่อนคุย คอยให้คำปรึกษา
ไปกินข้าว ไปที่ยว ไปนั่นไปนี่ เหมือนคนอื่นๆบ้าง
เพราะตอนประถม มัธยมก็ดูจะมีเพื่อนเยอะนะครับ พอเริ่มนานๆไปก็หายกันหมด
ยิ่งเพื่อนช่วงมหา'ลัยยิ่งแล้วใหญ่ เหมือนวิญญาณลอยไปมาแต่ไม่มีใครเห็น ผมเลยกลายเป็นพวกเก็บตัว
อยู่คนเดียวทั้งๆที่ก็ไม่ได้ชอบเลย พอช่วงทำงานก็มีเพื่อนร่วมงาน แต่ที่คุยกันได้แบบจริงๆแค่คน สองคนแค่นั้น
เลิกงานก็ต่างแยกย้ายกันกลับบ้านกันหมด
แล้วยิ่งบางคนเห็นผมเป็นเกย์ ดูเหมือนพวกเขาไม่ค่อยอยากพูดคุยหรือสนิทสนมกับผมเท่าไหร่

อย่างผม
ถามว่าผมเข้าสังคมไหม...เข้าครับ
ถามว่าผมชอบเที่ยวไหม...ชอบครับ
ถามว่าผมเฮฮาไหม...เฮฮามากครับ
ถามว่าผมเข้ากับคนง่ายไหม...ต้องนั่งคุยกันสักพักครับ
ถามว่าผมพูดตรงไหม...ตรงบ้างอ้อมบ้าง
ใครชวน ใครขอความช่วยเหลือ ผมไม่เคยปฏิเสธเลย
หรือมันเป็นโชคชะตาให้ผมต้องเหงาตาย 🤦🏻‍♂️🤦🏻‍♂️🤦🏻‍♂️🤦🏻‍♂️
แต่ทุกวันนี้ก็มีกระทู้ในพันทิปเป็นเพื่อนนี่แหล่ะครับ