คือว่า เราเป็นคนพูดเยอะค่ะ แต่พอถึงเรื่องสำคัญทีไรพูดสั้นๆทุกที และก็เป็นบ่อน้ำตาแตกง่ายมากๆเลยค่ะ โดนด่า โดนตะคอกทีไม่ร้องไห้ก็นั่งนิ่งไม่พูดไม่จา
แต่เงียบได้แค่นานสุดวันสองวันก็กลับมายิ้มได้พูดคุยแบบปกติได้แล้วค่ะ เราเป็นคนที่ไม่ชอบเวลาโดนล้อรึโดนแซวคะ พอมีคนล้อมารึแซวมาเราก็จะด่ากลับ
เรายอมรับว่าเป็นคนโลกส่วนตัวสูงค่ะ เราเป็นคนอ้วน สิวขึ้น หน้าดำเพราะตากแดด มีกลิ่นตัว เรามักจะโดนล้อว่าอีเปรี้ยวมาตั้งแต่ม.ต้นแล้วค่ะ ตอนนี้ไม่อีเปรี้ยวก็เจ้แผนก คงเพราะเราด่าคนที่มายุ่งกับเราทุกคนหล่ะมั้งคะ คือเรามีเพื่อนผู้ชายในห้องเรียนหน่ะค่ะเราสนิทกันมาก คือนิสัยเราเป็นคนขี้แกล้งไงคะ เราก็จะคุยกันเล่นกันแกล้งกันตลอด รวมถึงพวกผู้หญิงด้วยนะคะโดนเราแกล้งหมด มันมีอยู่วันนึงค่ะ เพื่อนผู้ชายคนนี้มันกำลังปั้นงานส่งอจ.อยู่ เราก็เดินเข้าไปหาแล้วก็คุยกันนิดหน่อยเพราะกำลังจะไปกินข้าว เราบอกกับมันนะคะกูเสริมk.ให้ครุฑนะ ก่อนที่มันจะไปกินข้าว เหมือนมันไม่ได้ฟังอ่ะคะ แต่เราคิดว่ามันคงได้ยินอยู่มั้ง เลยไปกินข้าวด้วยกัน พอกินข้าวกลับมาตอนนั้นเราดูการ์ตูนอยู่ใส่หูฟัง แต่ก็เห็นน้องปี1เดินไปหาเพื่อนผู้ชาย แล้วจู่ๆมันก็เรียกเราแล้วถามรู้ไหมใครเสริมk.ให้ครุฑกู เราเลยบอกมันไปว่ากูเอง มันก็เลยตะคอกด่าเรามา รู้ไหมงานนึ้ส่งอจ มาเสริม...เราจำไม่ได้เท่าไหร่แต่เราจำตอนจบได้ มันบอก จำใส่หัวกระบานไว้นะว่า อย่ามาสะเอ่อเสริมงานกูอีก พอฟังจบเราก็ร้องไห้เลยค่ะ ตอนนั้นเรายังช็อคอยู่เลยไม่ได้เถียงอะไรไป เพื่อนในห้องบอกไม่ง้อมันหน่อยเหรอ มันบอกกูง้อไม่เป็น ตอนพ่อด่ากูก็พูดเป็นแบบนี้ คือแบบเราอยากจะบอกมันไปเหมือนกันนะคะ กูเป็นผู้หญิงป่ะว่ะ ร้องไห้ไปประมาณสองชั่วโมงได้ แล้วก็ไม่คุยกับมันไปสองวัน แล้วก็อีกครั้งนึงคืออจ.เรียกเราค่ะแต่เราใส่หูฟังอยู่ เพื่อนผู้หญิงมันก็มาเรียกแต่เราใส่หูฟังอยู่เลยไม่ได้ยิน มันก็เลยมาตะโกนข้างหูฟัง เราเลยหันไปจิกตาใส่มัน แล้วบอกเองเห็นไหมกูใส่หูฟังอยู่ แล้วเราก็เดินไปหาอจ. แทนที่จะสะกิดรึเขย่า ดันตะโกนลั่นแผนก แล้วผู้หญิงคนนี้ก็เอาเราไปนินทากับอจ.ที่ปรึกษา โดยที่ไอ้เพื่อนผู้ชายก็อยู่ด้วย เรานั่งห่างนิดหน่อยพอได้ยินค่ะ เธอบอกว่าถ้าไม่กลัวว่ามันจะร้องไห้นะคะอจ.หนูคงด่ากลับไปแล้ว อจ.ก็เออออ ไปด้วยหันมามองเรานิดหน่อย เราก็เงียบเราก็ไม่ได้พูดอะไร จู่ๆเราก็เดินออกจากห้องไปเลยค่ะ แต่เรายังกลับไม่ได้เราก็เดินกลับมาได้ยินแว่วๆ ไอ้ผู้ชายมันบอกว่า ต้องพูดกับมันตรงๆ เราได้ยินแค่นั้นก็เข้ามานั่งในห้องต่อเงียบๆ กลุ่มนั่นก็นั่งทำงานต่อไม่พูดอะไรเลย คือเราก็พยายามจะเปลี่ยนแปลงตัวเองอยู่ แต่พอได้ยินแบบนี้เราเสียใจอ่ะคะเสียความรู้สึกมาก
ขอระบายหน่อยนะคะ
แต่เงียบได้แค่นานสุดวันสองวันก็กลับมายิ้มได้พูดคุยแบบปกติได้แล้วค่ะ เราเป็นคนที่ไม่ชอบเวลาโดนล้อรึโดนแซวคะ พอมีคนล้อมารึแซวมาเราก็จะด่ากลับ
เรายอมรับว่าเป็นคนโลกส่วนตัวสูงค่ะ เราเป็นคนอ้วน สิวขึ้น หน้าดำเพราะตากแดด มีกลิ่นตัว เรามักจะโดนล้อว่าอีเปรี้ยวมาตั้งแต่ม.ต้นแล้วค่ะ ตอนนี้ไม่อีเปรี้ยวก็เจ้แผนก คงเพราะเราด่าคนที่มายุ่งกับเราทุกคนหล่ะมั้งคะ คือเรามีเพื่อนผู้ชายในห้องเรียนหน่ะค่ะเราสนิทกันมาก คือนิสัยเราเป็นคนขี้แกล้งไงคะ เราก็จะคุยกันเล่นกันแกล้งกันตลอด รวมถึงพวกผู้หญิงด้วยนะคะโดนเราแกล้งหมด มันมีอยู่วันนึงค่ะ เพื่อนผู้ชายคนนี้มันกำลังปั้นงานส่งอจ.อยู่ เราก็เดินเข้าไปหาแล้วก็คุยกันนิดหน่อยเพราะกำลังจะไปกินข้าว เราบอกกับมันนะคะกูเสริมk.ให้ครุฑนะ ก่อนที่มันจะไปกินข้าว เหมือนมันไม่ได้ฟังอ่ะคะ แต่เราคิดว่ามันคงได้ยินอยู่มั้ง เลยไปกินข้าวด้วยกัน พอกินข้าวกลับมาตอนนั้นเราดูการ์ตูนอยู่ใส่หูฟัง แต่ก็เห็นน้องปี1เดินไปหาเพื่อนผู้ชาย แล้วจู่ๆมันก็เรียกเราแล้วถามรู้ไหมใครเสริมk.ให้ครุฑกู เราเลยบอกมันไปว่ากูเอง มันก็เลยตะคอกด่าเรามา รู้ไหมงานนึ้ส่งอจ มาเสริม...เราจำไม่ได้เท่าไหร่แต่เราจำตอนจบได้ มันบอก จำใส่หัวกระบานไว้นะว่า อย่ามาสะเอ่อเสริมงานกูอีก พอฟังจบเราก็ร้องไห้เลยค่ะ ตอนนั้นเรายังช็อคอยู่เลยไม่ได้เถียงอะไรไป เพื่อนในห้องบอกไม่ง้อมันหน่อยเหรอ มันบอกกูง้อไม่เป็น ตอนพ่อด่ากูก็พูดเป็นแบบนี้ คือแบบเราอยากจะบอกมันไปเหมือนกันนะคะ กูเป็นผู้หญิงป่ะว่ะ ร้องไห้ไปประมาณสองชั่วโมงได้ แล้วก็ไม่คุยกับมันไปสองวัน แล้วก็อีกครั้งนึงคืออจ.เรียกเราค่ะแต่เราใส่หูฟังอยู่ เพื่อนผู้หญิงมันก็มาเรียกแต่เราใส่หูฟังอยู่เลยไม่ได้ยิน มันก็เลยมาตะโกนข้างหูฟัง เราเลยหันไปจิกตาใส่มัน แล้วบอกเองเห็นไหมกูใส่หูฟังอยู่ แล้วเราก็เดินไปหาอจ. แทนที่จะสะกิดรึเขย่า ดันตะโกนลั่นแผนก แล้วผู้หญิงคนนี้ก็เอาเราไปนินทากับอจ.ที่ปรึกษา โดยที่ไอ้เพื่อนผู้ชายก็อยู่ด้วย เรานั่งห่างนิดหน่อยพอได้ยินค่ะ เธอบอกว่าถ้าไม่กลัวว่ามันจะร้องไห้นะคะอจ.หนูคงด่ากลับไปแล้ว อจ.ก็เออออ ไปด้วยหันมามองเรานิดหน่อย เราก็เงียบเราก็ไม่ได้พูดอะไร จู่ๆเราก็เดินออกจากห้องไปเลยค่ะ แต่เรายังกลับไม่ได้เราก็เดินกลับมาได้ยินแว่วๆ ไอ้ผู้ชายมันบอกว่า ต้องพูดกับมันตรงๆ เราได้ยินแค่นั้นก็เข้ามานั่งในห้องต่อเงียบๆ กลุ่มนั่นก็นั่งทำงานต่อไม่พูดอะไรเลย คือเราก็พยายามจะเปลี่ยนแปลงตัวเองอยู่ แต่พอได้ยินแบบนี้เราเสียใจอ่ะคะเสียความรู้สึกมาก