เรากับเขาคบกัน ตอนนี้เลิกได้ 4 ปีแล้ว ตอนคบกันมีความสุขดีน่ะค่ะ เขาชอบทำให้เราใจเต้นอยู่ตลอดเลย เขาไม่ค่อยชอบพูดหวานๆ บางครั้งบางคราวที่จะพูด เขาเป็นคนเจ้าชู้หน่อยๆ ไม่ค่อยพูดว่ารักบ่อยๆ แต่พูดทีทำเราใจเต้น เขินเปนบ้าเลยค่ะ มาถึงวันที่เลิกกันค่ะ วันนั้นก็คุยกันดีๆ ไม่ได้ทะเลาะอะไร ยุวๆก็บอกเลิกเรา จุกกสิค่ะ T_T เราพูดอะไรไม่ออกเลยตอบอืมไปอย่างเดียวเราเลิกกันโดยที่เราไม่ได้รู้เหตุผลเลย เราเคยบอกเขาว่าถ้าเลิกกันเรากลับมาเป็นเพื่อนกันได้น่ะ แต่เราเองที่ทำไม่ได้ หลังจากเลิก เขาก็ทักมาคุยกับเราปกติ เขาก็เสียใจ เขาไม่อยากให้เราเปนแบบนี้ เขาเลยออกไปจากชีวิตเรา หลังจากนั้นไม่ทักมาเลย จนถึงวันที่ รร. พาไปเที่ยวแล้วเราไม่สบายพอดีเขาก็อยู่ เขาโทรหาเราถามว่าเปนไงบ้างคืนนั้นเราก็คุยกันปกติ เราก็ถามเขาว่าเราเปนไรกัน เขาก็ตอบแบบเขินๆน่ะว่าไม่รู้ดิ ช่วงไปเที่ยวเขาทำตัวเหมือนพยายามดีกับเรา แล้วเขาก็ขอคืนดีเราจิงๆ แต่เรากลัวเจบเลยไม่กล้าดี เขาก็พูดสุดๆเพื่อให้เราดีด้วย สุดท้ายเราก็ตกหลุมพลางยอมดี คบได้ไม่นานก็เลิก เพราะเขาชอบ ผญ อีกคน เลิกครั้งนี้ไม่มีใครบอกเลิก แต่เราเดินจากเขาไปเอง เราพยายามหา คนใหม่แทนที่เทอ ตอนคบเคยสันยาว่าจะไม่คบกับใคร เราเองที่ทำไม่ได้ ตอนเขารู้ว่าเรามีคนใหม่ เขาก็ทักเราตลอด แต่เราเกรงใจแฟนเลยตอบแบบไม่อยากคุย เขาก็ไม่ทักมาอีกเลย จนเลิกได้ 2 ปี เรากลับไปทักเขาเพราะที่ผ่านมาเราคิดถึงเขาตลอดไม่เคยลืมได้ คุยกันเหมือนเดิมเกือบดีกัน แต่แฟนใหม่เรารู้ เราเลยเลิกคุย เขาเฮิร์ตหนักเลยแหละ ถึงมีคนใหม่เข้ามา ดูแลเราดีกว่าเขา เราก็ลืมเขาไม่ได้
ทำไมยังลืมเขาไม่ได้?