ยุคนี้เป็นยุคของ
คน "โสด" ไม่มีแฟน แต่คนคุยเพียบ
คนที่ชอบความรู้สึกของการมี "ตัวเลือก"
ทั้งๆที่รู้กันอยู่ว่าไม่มีใครอยากเป็น "ตัวเลือก"
คนที่แคร์ "ความรู้สึกตัวเอง" มากกว่า "ความรู้สึกคนอื่น"
ทำไม "ความรัก" มันกลายเป็น "เกมส์" ที่เล่นโดยความรู้สึก
ถามจริงๆเถอะ ยังมีอยู่ไหม
คนที่ตกยุคแบบผม ตกยุคไปกับความจริงจัง ในการจะเริ่มต้นคุยกับใครสักคน
คนที่ให้เกียรติกับความรัก คนที่คุยทีละคน
การคุยทีละคนมันตกยุคไปตั้งแต่เมื่อไหร่?
คน "โสด" ไม่มีแฟน แต่คนคุยเพียบ
คนที่ชอบความรู้สึกของการมี "ตัวเลือก"
ทั้งๆที่รู้กันอยู่ว่าไม่มีใครอยากเป็น "ตัวเลือก"
คนที่แคร์ "ความรู้สึกตัวเอง" มากกว่า "ความรู้สึกคนอื่น"
ทำไม "ความรัก" มันกลายเป็น "เกมส์" ที่เล่นโดยความรู้สึก
ถามจริงๆเถอะ ยังมีอยู่ไหม
คนที่ตกยุคแบบผม ตกยุคไปกับความจริงจัง ในการจะเริ่มต้นคุยกับใครสักคน
คนที่ให้เกียรติกับความรัก คนที่คุยทีละคน