พออยู่แล้วไม่ใส่ใจ พอจะไปก็มาสำนึก

ตามนั้นเลยค่ะ พอเราบอกจะเลิกคุยละนะ นอยด์ค่ะ งอนค่ะ พออยู่แล้วไม่ใส่ใจ พอบอกจะเลิกคุย มาใส่ใจ มาบอกให้คุยเหมือนเดิม ไม่อยากให้ไปขอร้องแต่พอกลับมาคุย ก็มาโหมดเดิมๆ อยู่แล้วก็ไม่ใส่ใจ หรือใส่ใจแต่มันไม่มากพอก็ไม่รู้ หรือไม่แสดงออกมา เขาไม่ได้แย่ เขาอาจจะไม่แสดงออก หรือไม่กล้าที่จะแสดงออก แต่บางทีเราก็ต้องการให้เขาแสดงออกสักนิด เพราะมันคือการยืนยันให้แน่ใจว่าถ้าฉันรู้สึกกับคุณไปแล้ว คุณจะยังรู้สึกกับฉันอยู่ ไม่แสดงออกมาบ้างก็ไม่รู้ บางทีสับสนไม่แน่ใจ ไท่มั่นใจ มันทำให้เราคิดเก็บมาน้อยใจ หลายครั้งบอกจะเลิกคุย แต่สุดท้ายก็ใจอ่อน