ทำไมเวลาทำอะไรที่เป็นตัวของตัวเอง (ไม่เดือนร้อนคนอื่น) มักถูกมองว่าเเปลกเเยก

เราเองยอมรับเมื่อก่อนกลัวมากเรื่องกลุ่ม เรื่องเพื่อน คือไปห้องน้ำยังต้องลากเพื่อนไป ไปกินข้าวต้องไปด้วยกัน เดินต้องเดินด้วยกัน

ค่อนข้างกลัวจะไม่มีเพื่อนมากๆ เเต่... ปัจจุบันเราได้เปลี่ยนเเปลงทุกอย่าง จากที่กลัวไม่มีเพื่อนเดิน เราก็เดินไปก่อน(กรณีไม่มีคนบอกให้รอ)

กินข้าวก็รีบกินเพื่อจะไปทำอย่างอื่น ไปอ่านหนังสือ ไปทำสิ่งที่อยากทำมากขึ้น เพื่อนก็คุยนะเวลาเจอกันหรือนัดเจอ(เพื่อนเก่า) พยายามเป็น

ตัวของตัวเอง จนโดนมองว่าไม่เข้าพวก.. เศร้ามากจุดๆนี้ เเต่มีเเฮงเอ้ากับเพื่อนเก่าบ่อยๆ

มันทำให้เรามีชีวิตเเบบไม่มีความสุข ต้องใส่หน้ากากตลอด