คือจะลองถามทั้งคุณผู้ชายและคุณผู้หญิงนะคะ ผู้ใหญ่มักจะพูดกับเราเสมอว่าถ้าเขารักเราเค้าต้องง้อเราได้ยินบ่อยมาก แต่แฟนเราแทบไม่เคยเป็นแบบนั้นเลย นอกจากจะไม่ง้อแล้วยังขี้งอนขี้น้อยใจเรามาก แต่ในขณะที่ตัวเองก็เป็นแบบนี้เหมือนกัน เช่น อย่างวันนี้ฉันติดเรียนนานแต่ก็ไม่ได้บอกก่อนนะคะว่ากำลังจะเรียน(แต่เขาจะรู้อยู่แล้วว่าวันนี้ฉันมีเรียน)ฉันหายไป 2 ชม. เขาว่าฉันงอนฉัน ฉันโทรไปไม่รับไม่อ่านข้อความ ในขณะที่ตัวเองก็ชอบหายไป 3-4 ชม. ไม่บอก โดยให้เหตุผลว่าลืม เราก็ไม่ได้โกรธนะคะ คือเราก็เป็นอีกคู่รักนึงที่ทะเลาะกันบ่อยโดยส่วนมากเขาจะงอนเรา ในเรื่องไม่เป็นเรื่อง เช่น วันนั้นฉันติดธุระ 1 ชม. แต่อาจจะมีนานกว่านั้นนิดนึงเวลาในการไปหาเขาประมาณ 20นาที และฉันต้องเคลียร์ของอะไรให้เสร็จก่อนถึงจะมาหาได้ เขาว่าฉันมาช้างอนมาก ฉันก็ถามเขาในน้ำเสียงโมโหนิดหน่อยว่าทำไมต้องงอน ฉันก็บอกเขาว่ารีบสุดๆแล้ว เขาบอกยังไม่พอ คือ บางทีเขาเอาแต่ใจตัวเองเกินไหมคะ ฉันถามเขาบ่อยมากว่าคุณรักเราจริงไหมจริงจังกับเรารึเปล่าจะทิ้งไหม เขาก็บอกว่ารักจริงใจไม่ทิ้ง แต่ทุกครั้งที่ทะเลาะคือจะขอเลิกอย่างเดียว เราก็ยังง้อเขาขออย่าให้ทิ้งเรา เราก็เคย ลองไม่ง้อดู ปรากฎว่าเขาก็ไม่ง้อ จนทนคิดถึงไม่ไหว เราก็ตามไปง้อเช่นเคย และทุกๆครั้งเราคิดว่าเราไม่ผิดอะไร ก็ยังพูดจนเราผิดจนได้ ทำไมหลายเรื่องเขาถึงไม่พยายามเข้าใจเราบ้าง เลือกแต่ที่จะงอนและบอกเลิก เขาพูดตลอดว่าถ้าไม่ชอบก็เลิก พูดไรนิดหน่อยก็หาว่าบ่นบอกให้หุบปาก แต่บทจะน่ารักก็น่ารัก มันทำให้เราเลิกรักเขาไม่ได้สักที เพื่อนเราเคยบอกว่า ถ้าเพื่อนเราเป็นเราคงเหนื่อยตาย จะทิ้งก็เสียดายข้อดีของเขาหลายๆเรื่อง แต่ข้อเสียของเขาก็ทำให้สภาพจิตแย่เหมือนกัน