ตามหัวข้อเลยครับ
เรื่องมันมีอยู่ว่า ผมสอบเข้าเรียนต่อโรงเรียนมัธยมปลายโรงเรียนหนึ่งในกรุงเทพ ซึ่งตัวผมเองเป็นเด็กจากต่างจังหวัด ตอนแรกไม่คิดจะมาสอบหรอกครับ แค่อยากลองสอบดูว่าข้อสอบยากตามคำบอกเล่าไหม แล้วผลคือ ผมสอบติด จึงทำให้ผมได้มาเรียนที่โรงเรียนแห่งนี้ครับ
หลังจากที่ได้เรียนมา 2 เดือน ก็ทำให้ผมรู้ว่า ผมไม่มีความสุขกับการเรียนเลย เพื่อน ๆ ในห้องเรียนพิเศษกันเกือบหมด มีแค่ผมที่ไม่ได้เรียน เวลาเรียนเพื่อนคนอื่นเขาก็เรียนเข้าใจกันหมด มีแค่ผมที่บางครั้งไม่เข้าใจ ผมพยายามตั้งใจเรียนแต่มันไม่เข้าหัวเลย มันทำให้ผมรู้สึกด้อยกว่าคนอื่น ๆ
และด้วยความที่เป็นเด็กต่างจังหวัดมาเรียนที่กรุงเทพ มักจะมีอาการคิดถึงบ้าน คิดถึงพ่อแม่ คิดถึงเพื่อน ๆ เป็นธรรมดา ผมก็เป็นหนึ่งในนั้นครับ พอเครียดจากการเรียนกลับมาก็มาร้องไห้คิดถึงพ่อแม่ รู้สึกท้อมากครับ คิดอยู่ตลอดเวลาว่าอยากจะกลับไปเรียนที่เดิม ก็ได้แต่บอกตัวเองว่า "อีก 3 ปี เดี๋ยวก็จบ ม.6 แล้ว " แต่ไม่นานก็กลับมาท้ออีกเหมือนเคย TvT
ควรทำยังไงเมื่อเราไม่มีความสุขกับโรงเรียนที่เรียนอยู่ ?
เรื่องมันมีอยู่ว่า ผมสอบเข้าเรียนต่อโรงเรียนมัธยมปลายโรงเรียนหนึ่งในกรุงเทพ ซึ่งตัวผมเองเป็นเด็กจากต่างจังหวัด ตอนแรกไม่คิดจะมาสอบหรอกครับ แค่อยากลองสอบดูว่าข้อสอบยากตามคำบอกเล่าไหม แล้วผลคือ ผมสอบติด จึงทำให้ผมได้มาเรียนที่โรงเรียนแห่งนี้ครับ
หลังจากที่ได้เรียนมา 2 เดือน ก็ทำให้ผมรู้ว่า ผมไม่มีความสุขกับการเรียนเลย เพื่อน ๆ ในห้องเรียนพิเศษกันเกือบหมด มีแค่ผมที่ไม่ได้เรียน เวลาเรียนเพื่อนคนอื่นเขาก็เรียนเข้าใจกันหมด มีแค่ผมที่บางครั้งไม่เข้าใจ ผมพยายามตั้งใจเรียนแต่มันไม่เข้าหัวเลย มันทำให้ผมรู้สึกด้อยกว่าคนอื่น ๆ
และด้วยความที่เป็นเด็กต่างจังหวัดมาเรียนที่กรุงเทพ มักจะมีอาการคิดถึงบ้าน คิดถึงพ่อแม่ คิดถึงเพื่อน ๆ เป็นธรรมดา ผมก็เป็นหนึ่งในนั้นครับ พอเครียดจากการเรียนกลับมาก็มาร้องไห้คิดถึงพ่อแม่ รู้สึกท้อมากครับ คิดอยู่ตลอดเวลาว่าอยากจะกลับไปเรียนที่เดิม ก็ได้แต่บอกตัวเองว่า "อีก 3 ปี เดี๋ยวก็จบ ม.6 แล้ว " แต่ไม่นานก็กลับมาท้ออีกเหมือนเคย TvT