ในทางพระพุทธศาสนา คนเราสามารถมองร่างกายเป็นสิ่งมหัศจรรย์ได้ไหมครับ หรือว่าต้องมองว่าเป็นสิ่งที่ต้องละทิ้งอย่างเดียวเลย

ถ้ามองในมุมวิทยาศาสตร์ ร่างกายของสิ่งมีชีวิตก็เหมือนโรงงานอัตโนมัติ
ซึ่งโรงงานอัตโนมัติที่มนุษย์สร้างขึ้นถึงจะมีความซับซ้อนน่าทึ่งเท่าใดก็ยังต้องใช้คนสร้างอยู่ดี
แต่ร่างกายคนเรา เซลล์แบ่งออกมาเรื่อยๆแล้วได้ระบบครบหมดเลย
ในพระพุทธศาสนา มองว่าระบบอัตโนมัติแบบนี้เป็นสิ่งมหัศจรรย์บ้างหรือเปล่าครับ
หรือว่าต้องพิจารณาว่าเป็นที่รวมของๆเสีย เป็นของชั่วคราวที่ต้องละทิ้งอย่างเดียวเลย
ยกตัวอย่างคลิป2 เซลล์แบ่งออกมาเรื่อยๆแล้วกลายเป็นคนแบบนี้ได้ มันเป็นอะไรที่มหัศจรรย์มากๆเลยน่ะครับ