เราเคยคบกับทอมคนนึง คุยกันมา2ปีกว่าแล้ว จริงๆเราคบกันไม่ถึงเดือนหรอก เราขี้นอยขี้ประชดจะเลิกอย่างเดียว
จนเลิกกันไป พอผ่านไปนานหลังจากเลิกคบก็กลับมาคุยๆกันแบบเพื่อนกันมาเรื่อย แต่เรายังรู้สึกรักอยู่นะตอนนั้นแต่ปากแข็งว่าเป็นเพื่อนกันได้ ละก็มีเหตุให้เลิกคุยกันอีกสุดท้ายก็เลิกคุยจนกลับมาคุยกันอีกเป็นแบบนี้ซ้ำๆ (วนลูปบ้าบอเข้าใจเรามั้ย555) เราสองคนชอบทะเลาะกัน เพราะความที่เราชอบโลเลนี่แหละ เขามีคนอื่นบ้าง เราอยากจบบ้าง เหมือนพอจะตัดสินใจเลิกคุยกันแล้วเขาก็หายไป.. ละก็กลับมาคุยอีกเป็นแบบนี้อยู่บ่อยๆ จนบางทีเราคิดนี่ความสัมพันธ์อะไรวะเนี่ยย เราเหมือนจะรอเขาไม่อยากให้หายไปจากชีวิต แต่ใจนึงก็อยากตัดขาด ทุกๆครั้งเขาจะเป็นคนกลับมาก่อนทุกที เเละเราก็ชอบใจอ่อน ยอมคุยจนมันยืดเยื้อเหมือนไม่ยอมตัดขาดจากกันจริงๆซักที จนครั้งสุดท้ายท้ายที่สุดเราตัดสินใจจะหยุด!! เราจะทำได้จริงๆมั้ยอ่ะ
#ปล. เราสับสนในความสัมพันธ์นี้มากๆ ควรหยุดตัดขาดจิงๆมั้ย?
เป็นเพื่อนกันได้จริงๆใช่มั้ยคะ?
จนเลิกกันไป พอผ่านไปนานหลังจากเลิกคบก็กลับมาคุยๆกันแบบเพื่อนกันมาเรื่อย แต่เรายังรู้สึกรักอยู่นะตอนนั้นแต่ปากแข็งว่าเป็นเพื่อนกันได้ ละก็มีเหตุให้เลิกคุยกันอีกสุดท้ายก็เลิกคุยจนกลับมาคุยกันอีกเป็นแบบนี้ซ้ำๆ (วนลูปบ้าบอเข้าใจเรามั้ย555) เราสองคนชอบทะเลาะกัน เพราะความที่เราชอบโลเลนี่แหละ เขามีคนอื่นบ้าง เราอยากจบบ้าง เหมือนพอจะตัดสินใจเลิกคุยกันแล้วเขาก็หายไป.. ละก็กลับมาคุยอีกเป็นแบบนี้อยู่บ่อยๆ จนบางทีเราคิดนี่ความสัมพันธ์อะไรวะเนี่ยย เราเหมือนจะรอเขาไม่อยากให้หายไปจากชีวิต แต่ใจนึงก็อยากตัดขาด ทุกๆครั้งเขาจะเป็นคนกลับมาก่อนทุกที เเละเราก็ชอบใจอ่อน ยอมคุยจนมันยืดเยื้อเหมือนไม่ยอมตัดขาดจากกันจริงๆซักที จนครั้งสุดท้ายท้ายที่สุดเราตัดสินใจจะหยุด!! เราจะทำได้จริงๆมั้ยอ่ะ
#ปล. เราสับสนในความสัมพันธ์นี้มากๆ ควรหยุดตัดขาดจิงๆมั้ย?