ในเรื่องเล่านี้เป็นเรื่องจริงเกิดขึ้นกับเราและเราขอใช้ชื่อเป็นนามสมมติทั้งหมดนะ
ขอเกริ่นก่อนเราชื่อ นะ เป็นทอม ปีนี้อายุ22แหล่ะ แต่เรื่องที่จะเล่าต้องย้อนกลับไปเมื่อ2ปีก่อน
ตอนนั้นเป็นช่วงที่เราลดน้ำหนักโดยการออกกำลังกาย ไปเดินวิ่งและไปเวท ส่วนใหญ่เราจะไปเล่นคนเดียวอยู่หน้ากระจกของฟิตเนส ทุกวันๆก็ปกติ จนมีอยู่วันหนึ่งเราได้ไปเจอผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งขาวสวยน่ารัก(ตรงสเปคเรา) มาเล่นเวทอยู่ข้างหลัง เราทำได้แค่แอบมองเขาผ่านกระจก เพราะเราไม่กล้าเดินเข้าไปคุยเข้าไปทักเพราะว่าตอนนั้นเรามองว่าเขาสวยเกินกว่าที่เราจะจีบได้ เราก็ทำได้แค่มองแค่เดินผ่านๆ เวลาเขามาเล่น มีอยู่ครั้งหนึ่งที่เขามาวิ่งลู่ข้างๆ แล้วหันไปเจอเราตกใจเกือบตกลู่วิ่งเลย แต่เราก็ไม่กล้าที่จะเข้าไปทำความรู้จัก
จนเมื่อปีที่แล้วเราไปแลกเปลี่ยนอยู่ต่างประเทศ และเมื่อกลับมา เราไปฟิตเนสนั้นก็พบว่าเขาไม่ได้เล่นคนเดียวแล้ว เขาพาเพื่อนๆเขามาเล่นเป็นกลุ่มใหญ่ และมีโค้ชเป็นพี่ที่สอนเคยเราเล่นhitt ในใจเราคิดแล้วล่ะว่าหมดหวังที่จะได้ทำความรู้จัก เพราะแค่เขามาคนเดียวเรายังไม่กล้าเข้าไปคุยเลย และเนี่ยมาเป็นกลุ่มเลยเราจะกล้าได้ไง แต่ก็ยังคอยมองเวลาเขามาเล่น
จนมีอยู่วันหนึ่งกลุ่มเขามาเล่นหน้าท้อง ใกล้ๆกะที่เราเล่นเวท ตีเนียนทำทีไปคุยกะโค้ช คุยกันไปคุยกันมา เราเลยถามชื่อคนในกลุ่มว่าชื่ออะไรบ้าง ทุกคนก็บอกชื่อเขา รวมถึงผู้หญิงที่เราเฝ้ามองมา1ปี
จนในที่สุดเราก็ได้รู้ชื่อเขาว่าชื่อ"ปอ" ในวันนั้นเราจำชื่อใครไม่ได้เลยนอกจากชื่อของเขา ซึ่งเขาเปลี่ยนแปลงไปเยอะจากวันแรกที่เจอเขาผอมลง น่ารักขึ้นจนทำให้เราละสายตาจากเขาไม่ได้ และในวันนั้นเองเราก็ตกลงกะพี่โค้ชกลุ่มนั้นว่า เราจะขอไปเล่นด้วยเพราะช่วงนั้นเรามีปัญหากะโค้ชของเรา ที่เขาจะสอนแต่ผู้หญิงสวยๆจนไม่สอนเราเลย เราก็เลยขอย้าย พี่เขาก็โอเคล่ะ
วันถัดมาเราก็ไปเล่น พวกเพื่อนๆเขาก็ทะยอยมา จน6โมงเย็นแล้วเขาก็ยังไม่มา เราเลยถามพี่อีกคนที่ชื่อพี่ป่าน
เรา: พี่ป่านวันนี้พี่ปอจะมาป่ะ?
พี่ป่าน: คงมานะเพราะไม่เห็นบอกว่าจะไม่มา
เรา: นี่6โมงแล้วนะยังไม่มาอีกหรา?
พี่ป่าน: สงสัยเขาคงนั่งเครียงานอยู่มั่ง
โค้ช: คงนั่งหัวหมุนอ่าเครียงานคนเดียว ก็บอกแล้วให้ไปหาหนุ่มๆมาช่วยลดภาระก็ไม่เอา
ผ่านไป10นาทีพี่ปอก็วิ่งมาเหงื่อที่ชุ่มหน้า และบอกกะทุกคน
พี่ปอ: ขอโทษนะที่มาช้า นั่งเครียงานอยู่
โค้ช: มาเร็วๆเลยคนอื่นเล่น ท่าอกไปท่าที่2แล้ว
(คือกลุ่มจะเล่นแบบเวียน ใครเล่นเสดแล้วก็ผลัดให้คนอื่นเล่นต่อ เวียนไปเรื่อยจนกว่าจะครบเซท)
พี่ปอเขาก็รีบใส่ถุงมือและเล่นต่อจากคนอื่น ด้วยความที่เขาเพิ่งมาก็เริ่มท่าที่2 ผิดจากคนอื่นๆเราเลยไปช่วยประคอง(แอบได้จับมือพี่ปอด้วย) เล่นครบหมดแล้วในกลุ่มก็ต่างแยกย้ายกันกลับบ้าน
เล่นได้ไม่กี่วันก็ต้องขึ้นกทม.เพื่อที่จะพาเพื่อนเที่ยวไทย(เพื่อนที่เราเรียนด้วยกันตอนไปแลกเปลี่ยน เขามาเที่ยวไทย)
พอพาเพื่อนเที่ยวเสร็จแล้วกลับมาบ้าน รุ่นน้องที่รู้จักช่วยไปเป็นนายแบบลองกล้อง เราก็ไป ตอนที่ถ่ายมีช่วงฝนตกลงมาเลยทำให้เราไม่สบาย ทำให้เราไม่ได้ออกกำลังกาย1อาทิตย์ รวมๆที่เราไม่ได้ไปออกกำลังกายเป็น2อาทิตย์ ที่เราหายไปจากกลุ่มนั้นโดยไม่บอกกล่าว
เมื่อเราหายจากการเป็นหวัดและเครียงานต่างๆในมหาลัยเสร็จเรียบร้อย เราก็กลับไปเล่นฟิตเนสต่อ แต่ครั้งนี้แปลกมากคือเรามา5โมงตามปกติของเรา
แตพี่ปอมาก่อนเราและนั่งอารมณ์ประมาณว่ารอใครอยู่หน้าฟิตเนส เราก็เลยเข้าไปทัก
เรา: ทำไมวันนี้มาเร็วจัง
พี่ปอ: อ่อวันนี้พี่รีบมาอ่าพอดีเครียงานไว
เรา: งั้นน้องเข้าไปเก็บของที่ฟิตเนสนะ
พี่ปอ: จ้า เดี๋ยวพี่ก็จะไปวิ่งแหล่ะ
เรารีบวิ่งไปเก็บกระเป๋าไว้ในชั้นที่ฟิตเนสเตรียมให้แล้วก็ออกมา เห็นพี่ปอกำลังเดินไปลู่วิ่งเราเลยวิ่งตามไปหาพี่ปอ ช่วงนั้นเราค่อนข้างเครียดเรื่องโปรเจคจบที่ยังไม่ได้หัวข้อจากสถานประกอบที่เราจะไปฝึก เราเลยปรึกษาพี่ปอ พี่ปอก็บอกให้เราคอยตามเรื่องเดียวจะดีขึ้นเอง ตลอดที่เดินด้วยกันพี่ปอจะมีไลน์เข้ามาในเครื่องเขาตลอด เราก็แบบเฉยๆ คุยเรื่องโน้นเรื่องนี้จนจะกลับเข้าฟิตเนส เราก็เลยคุยเรื่องที่เพื่อนชอบล้อว่าเราดำ พอบ่นเสร็จเขาก็บอกเราว่า
พี่ปอ: จริงๆแล้วเราไม่ได้ดำนะ ผิวเรายังดีกว่านี้ได้อีก พี่ขายครีมอยู่ทำไมพี่จะไม่รู้(พี่ปอเอื้อมมือว่าจับแขนเรา) พอเข้าฟิตเนสเราก็เล่นเวทกับพี่ๆตามเดิม และคิดด้วยว่าคงจะจีบพี่ปอไม่ได้แล้วล่ะดูเข้ายาก ณ ตอนนั้นเราไม่ได้คิดจีบพี่ปอเลย
และเวลาที่รุ่นพี่อย่างพวกเราปี4รอคอยก็มาถึง ช่วงที่น้องปี1เข้ามาเรียนใหม่ ปีนี้มีน้องที่เรารู้จักเข้ามาเรียนในสาขาเราด้วย ทำให้เราได้รู้จักกับน้องคนหนึ่งที่เราเคยเจอตอนไปแนะแนวชื่อน้องออ แล้วมารู้ทีหลังว่าน้องออชอบเราตั้งแต่ที่เจอกันตอนแนะแนวน้องเขา น้องเราก็เลยให้ไลน์กับน้องออไป ซึ่งต้องบอกก่อนว่าน้องออไม่ใช่สเปคเราเลย ผิวคล้ำ คุยกะเราแบบลุกมาก จะเป็นแฟนกับเราให้พี่ โทมาคุยกับเราทุกคืนซึ่งเราก็ไม่ได้คุยอะไรกะเขาเลย เพราะช่วงติดดูซีรี่ย์หมอคัง เขาโทรมาเราไม่คุยถามคำตอบคำ ตอนนั้นน้องออลุกหนักมากถึงขั้นจะมาฟิตเนสกะเรา เราเลยบอกว่าไม่ต้อง น้องออก็โอเค เราเลยไปปรึกษาพี่ป่านกะพี่ปา (พี่ปาเป็นทอมที่เรารู้จักในฟิสเนตนี่แหล่ะ แกอายุ27-28 เวลาแกจะซื้ออาไรในเน็ตจะวานเราเป็นคนซื้อ และตอนนั้นแกตามจีบพี่ป่านอยู่)
เรา: พี่ปา ทำไงดีอ่า นี่มีรุ่นน้องมาชอบเราแต่เราไม่ชอบเขา เราควรทำไงดีอ่า
พี่ปา: แล้วเราไม่ชอบตรงไหนอ่า?
เรา: ก็แบบไม่สเปคอ่าพี่ เนี่ยคุยทุกวันแต่ไม่รู้จะคุยอะไร
พี่ปา: แล้วเราบอกเขายัง?
เรา: ยังอ่า ไม่รู้ว่าจะปฏิเสธยังไงให้ทนอมน้ำใจน้องเขาอ่า
พี่ป่าน: บอกไปเลยจะได้ไม่มีปัญหากัน
เราก็ยังคงไม่กล้าบอกน้องออไป เพราะว่าต้องอยู่ในสาขาเดียวกัน
ดึกแล้วเดี๋ยวมาเล่าต่อให้นะ นี่เพิ่งเริ่ม
ผิดที่ฉัน ผิดที่เขา หรือว่าผิดที่ใคร(ความรักในเพศที่สาม)
ขอเกริ่นก่อนเราชื่อ นะ เป็นทอม ปีนี้อายุ22แหล่ะ แต่เรื่องที่จะเล่าต้องย้อนกลับไปเมื่อ2ปีก่อน
ตอนนั้นเป็นช่วงที่เราลดน้ำหนักโดยการออกกำลังกาย ไปเดินวิ่งและไปเวท ส่วนใหญ่เราจะไปเล่นคนเดียวอยู่หน้ากระจกของฟิตเนส ทุกวันๆก็ปกติ จนมีอยู่วันหนึ่งเราได้ไปเจอผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งขาวสวยน่ารัก(ตรงสเปคเรา) มาเล่นเวทอยู่ข้างหลัง เราทำได้แค่แอบมองเขาผ่านกระจก เพราะเราไม่กล้าเดินเข้าไปคุยเข้าไปทักเพราะว่าตอนนั้นเรามองว่าเขาสวยเกินกว่าที่เราจะจีบได้ เราก็ทำได้แค่มองแค่เดินผ่านๆ เวลาเขามาเล่น มีอยู่ครั้งหนึ่งที่เขามาวิ่งลู่ข้างๆ แล้วหันไปเจอเราตกใจเกือบตกลู่วิ่งเลย แต่เราก็ไม่กล้าที่จะเข้าไปทำความรู้จัก
จนเมื่อปีที่แล้วเราไปแลกเปลี่ยนอยู่ต่างประเทศ และเมื่อกลับมา เราไปฟิตเนสนั้นก็พบว่าเขาไม่ได้เล่นคนเดียวแล้ว เขาพาเพื่อนๆเขามาเล่นเป็นกลุ่มใหญ่ และมีโค้ชเป็นพี่ที่สอนเคยเราเล่นhitt ในใจเราคิดแล้วล่ะว่าหมดหวังที่จะได้ทำความรู้จัก เพราะแค่เขามาคนเดียวเรายังไม่กล้าเข้าไปคุยเลย และเนี่ยมาเป็นกลุ่มเลยเราจะกล้าได้ไง แต่ก็ยังคอยมองเวลาเขามาเล่น
จนมีอยู่วันหนึ่งกลุ่มเขามาเล่นหน้าท้อง ใกล้ๆกะที่เราเล่นเวท ตีเนียนทำทีไปคุยกะโค้ช คุยกันไปคุยกันมา เราเลยถามชื่อคนในกลุ่มว่าชื่ออะไรบ้าง ทุกคนก็บอกชื่อเขา รวมถึงผู้หญิงที่เราเฝ้ามองมา1ปี
จนในที่สุดเราก็ได้รู้ชื่อเขาว่าชื่อ"ปอ" ในวันนั้นเราจำชื่อใครไม่ได้เลยนอกจากชื่อของเขา ซึ่งเขาเปลี่ยนแปลงไปเยอะจากวันแรกที่เจอเขาผอมลง น่ารักขึ้นจนทำให้เราละสายตาจากเขาไม่ได้ และในวันนั้นเองเราก็ตกลงกะพี่โค้ชกลุ่มนั้นว่า เราจะขอไปเล่นด้วยเพราะช่วงนั้นเรามีปัญหากะโค้ชของเรา ที่เขาจะสอนแต่ผู้หญิงสวยๆจนไม่สอนเราเลย เราก็เลยขอย้าย พี่เขาก็โอเคล่ะ
วันถัดมาเราก็ไปเล่น พวกเพื่อนๆเขาก็ทะยอยมา จน6โมงเย็นแล้วเขาก็ยังไม่มา เราเลยถามพี่อีกคนที่ชื่อพี่ป่าน
เรา: พี่ป่านวันนี้พี่ปอจะมาป่ะ?
พี่ป่าน: คงมานะเพราะไม่เห็นบอกว่าจะไม่มา
เรา: นี่6โมงแล้วนะยังไม่มาอีกหรา?
พี่ป่าน: สงสัยเขาคงนั่งเครียงานอยู่มั่ง
โค้ช: คงนั่งหัวหมุนอ่าเครียงานคนเดียว ก็บอกแล้วให้ไปหาหนุ่มๆมาช่วยลดภาระก็ไม่เอา
ผ่านไป10นาทีพี่ปอก็วิ่งมาเหงื่อที่ชุ่มหน้า และบอกกะทุกคน
พี่ปอ: ขอโทษนะที่มาช้า นั่งเครียงานอยู่
โค้ช: มาเร็วๆเลยคนอื่นเล่น ท่าอกไปท่าที่2แล้ว
(คือกลุ่มจะเล่นแบบเวียน ใครเล่นเสดแล้วก็ผลัดให้คนอื่นเล่นต่อ เวียนไปเรื่อยจนกว่าจะครบเซท)
พี่ปอเขาก็รีบใส่ถุงมือและเล่นต่อจากคนอื่น ด้วยความที่เขาเพิ่งมาก็เริ่มท่าที่2 ผิดจากคนอื่นๆเราเลยไปช่วยประคอง(แอบได้จับมือพี่ปอด้วย) เล่นครบหมดแล้วในกลุ่มก็ต่างแยกย้ายกันกลับบ้าน
เล่นได้ไม่กี่วันก็ต้องขึ้นกทม.เพื่อที่จะพาเพื่อนเที่ยวไทย(เพื่อนที่เราเรียนด้วยกันตอนไปแลกเปลี่ยน เขามาเที่ยวไทย)
พอพาเพื่อนเที่ยวเสร็จแล้วกลับมาบ้าน รุ่นน้องที่รู้จักช่วยไปเป็นนายแบบลองกล้อง เราก็ไป ตอนที่ถ่ายมีช่วงฝนตกลงมาเลยทำให้เราไม่สบาย ทำให้เราไม่ได้ออกกำลังกาย1อาทิตย์ รวมๆที่เราไม่ได้ไปออกกำลังกายเป็น2อาทิตย์ ที่เราหายไปจากกลุ่มนั้นโดยไม่บอกกล่าว
เมื่อเราหายจากการเป็นหวัดและเครียงานต่างๆในมหาลัยเสร็จเรียบร้อย เราก็กลับไปเล่นฟิตเนสต่อ แต่ครั้งนี้แปลกมากคือเรามา5โมงตามปกติของเรา
แตพี่ปอมาก่อนเราและนั่งอารมณ์ประมาณว่ารอใครอยู่หน้าฟิตเนส เราก็เลยเข้าไปทัก
เรา: ทำไมวันนี้มาเร็วจัง
พี่ปอ: อ่อวันนี้พี่รีบมาอ่าพอดีเครียงานไว
เรา: งั้นน้องเข้าไปเก็บของที่ฟิตเนสนะ
พี่ปอ: จ้า เดี๋ยวพี่ก็จะไปวิ่งแหล่ะ
เรารีบวิ่งไปเก็บกระเป๋าไว้ในชั้นที่ฟิตเนสเตรียมให้แล้วก็ออกมา เห็นพี่ปอกำลังเดินไปลู่วิ่งเราเลยวิ่งตามไปหาพี่ปอ ช่วงนั้นเราค่อนข้างเครียดเรื่องโปรเจคจบที่ยังไม่ได้หัวข้อจากสถานประกอบที่เราจะไปฝึก เราเลยปรึกษาพี่ปอ พี่ปอก็บอกให้เราคอยตามเรื่องเดียวจะดีขึ้นเอง ตลอดที่เดินด้วยกันพี่ปอจะมีไลน์เข้ามาในเครื่องเขาตลอด เราก็แบบเฉยๆ คุยเรื่องโน้นเรื่องนี้จนจะกลับเข้าฟิตเนส เราก็เลยคุยเรื่องที่เพื่อนชอบล้อว่าเราดำ พอบ่นเสร็จเขาก็บอกเราว่า
พี่ปอ: จริงๆแล้วเราไม่ได้ดำนะ ผิวเรายังดีกว่านี้ได้อีก พี่ขายครีมอยู่ทำไมพี่จะไม่รู้(พี่ปอเอื้อมมือว่าจับแขนเรา) พอเข้าฟิตเนสเราก็เล่นเวทกับพี่ๆตามเดิม และคิดด้วยว่าคงจะจีบพี่ปอไม่ได้แล้วล่ะดูเข้ายาก ณ ตอนนั้นเราไม่ได้คิดจีบพี่ปอเลย
และเวลาที่รุ่นพี่อย่างพวกเราปี4รอคอยก็มาถึง ช่วงที่น้องปี1เข้ามาเรียนใหม่ ปีนี้มีน้องที่เรารู้จักเข้ามาเรียนในสาขาเราด้วย ทำให้เราได้รู้จักกับน้องคนหนึ่งที่เราเคยเจอตอนไปแนะแนวชื่อน้องออ แล้วมารู้ทีหลังว่าน้องออชอบเราตั้งแต่ที่เจอกันตอนแนะแนวน้องเขา น้องเราก็เลยให้ไลน์กับน้องออไป ซึ่งต้องบอกก่อนว่าน้องออไม่ใช่สเปคเราเลย ผิวคล้ำ คุยกะเราแบบลุกมาก จะเป็นแฟนกับเราให้พี่ โทมาคุยกับเราทุกคืนซึ่งเราก็ไม่ได้คุยอะไรกะเขาเลย เพราะช่วงติดดูซีรี่ย์หมอคัง เขาโทรมาเราไม่คุยถามคำตอบคำ ตอนนั้นน้องออลุกหนักมากถึงขั้นจะมาฟิตเนสกะเรา เราเลยบอกว่าไม่ต้อง น้องออก็โอเค เราเลยไปปรึกษาพี่ป่านกะพี่ปา (พี่ปาเป็นทอมที่เรารู้จักในฟิสเนตนี่แหล่ะ แกอายุ27-28 เวลาแกจะซื้ออาไรในเน็ตจะวานเราเป็นคนซื้อ และตอนนั้นแกตามจีบพี่ป่านอยู่)
เรา: พี่ปา ทำไงดีอ่า นี่มีรุ่นน้องมาชอบเราแต่เราไม่ชอบเขา เราควรทำไงดีอ่า
พี่ปา: แล้วเราไม่ชอบตรงไหนอ่า?
เรา: ก็แบบไม่สเปคอ่าพี่ เนี่ยคุยทุกวันแต่ไม่รู้จะคุยอะไร
พี่ปา: แล้วเราบอกเขายัง?
เรา: ยังอ่า ไม่รู้ว่าจะปฏิเสธยังไงให้ทนอมน้ำใจน้องเขาอ่า
พี่ป่าน: บอกไปเลยจะได้ไม่มีปัญหากัน
เราก็ยังคงไม่กล้าบอกน้องออไป เพราะว่าต้องอยู่ในสาขาเดียวกัน
ดึกแล้วเดี๋ยวมาเล่าต่อให้นะ นี่เพิ่งเริ่ม