ใครมีปัญหาเรื่องเข้าสังคมและไม่ค่อยแสดงอารมณ์ทางสีหน้าบ้างคะ

จขกท. เป็นคนเก็บตัวไม่มีเพื่อนช่วงมัธยมเลยเหมือนโดนกันออกจากกลุ่มเพื่อนในห้อง เลยอยู่คนเดียวกับหนังสือตลอด

พึ่งจะมีเพื่อนตอนเรียนมหาลัยค่ะ เนื่องจากสถานการณ์บังคับต้องมีรูมเมท

ปัญหาของจขกท.คือไม่ชอบคุยกับคนแปลกหน้า เหม่อหลุดเข้าโลกของตัวเองเป็นประจำ

คนที่รู้จะสะกิดเตือน คนไม่รู้เค้ามองจขกท.เอ๋อ น่ารำคาญ กับแฟนเก่าเคยมีทะเลาะบ่อยๆ

อยากบอกว่าเราเป็นแบบนี้ไม่ได้ตั้งใจ พยายามปรับตัวเองก็กลายเป็นสายเกินแก้

อารมณ์ร่วมกับสังคมมีน้อย คนใกล้ตัวแต่งงานมีลูก จขกท.รู้สึกเฉยๆมาก แฟนเข้ารพ.จขกทยังไม่รู้ต้องทำยังไงจนต้องให้เพื่อนบอก เออไปเยี่ยมนะ

เวลาได้รับของดีใจนะ แต่ไม่รู้ทำไมต้องเก็บความรู้สึกทำเป็นไม่สนใจ ลับหลังมานั่งมองลูบๆคลำๆ

ไปเที่ยวดีใจมากสุขสุดๆ แต่หน้านิ่งมากกก เวลาเสียใจจะนิ่งแล้วมาร้องไห้คนเดียว

มันดูไม่มีเสน่ห์ ไม่มีชีวิตชีวา จขกท.อิจฉาคนที่เข้าสังคมเก่งมากเลยค่ะ แต่ไม่รู้จริงๆต้องทำยังไง

ทุกวันนี้พยายามยิ้ม คุยกับคนแปลกหน้าจนพูดตะกุกตะกักน้อยลงมาก พยายามเข้าสังคมเท่าที่จะทำได้

แต่เหมือนไม่มีความพอดีจนเยอะเกินไปบ้าง บางทีทำพลาดหลายครั้ง

ใครพอจะมีวิธีเปลี่ยนนิสัยเหล่านี้บ้างมั้ยคะ จขกท.รู้สึกเหมือนมีปมอยากแก้มาตลอด