สวัสดีค่ะ มีน้องคนหนึ่งรัจักกันโดยบังเอิญเมื่อ 3 ปีที่แล้ว เขามากินอาหารที่ร้านของเรา แล้วแอบชอบเรา เขารู้จักกับเจ้าของร้านอาหารที่เราทำ เขาขอเบอร์โทรและไลน์เรา เราก็ติดต่อยู่พักนึง และเราก็ได้ไปบ้านของเขา ทำอาหารให้เขากินอยู่ 1 ครั้ง พอหลังจากนั้นเขาก็หายไป (เราไม่เคยล่วงเกินซึ่งกันและกัน) แต่ในความบังเอิญที่เรากำลังมีปัญหาชีวิตอย่างหนัก แม่ของเขาได้มาเห็นและได้รับการร้องขอจากป้าของเราว่าให้พาเรามาพักอยู่ด้วยสัปดาห์ละ 1 ครั้ง โดยที่เขาคนนั้นต้องมารับเราหลังเลิกทุกอาทิตย์ มันเริ่มต้นไม่ถูก ตอนแรกเราชอบกันโดยที่แม่เขาไม่รู้ แต่แม่ของเขาเอ็นดูเรามาก เลยรับเราเป็นลูกเลี้ยงซะงั้น กลายเป็นว่า นายคนนั้นต้องมาเป็นน้องชายเรา แล้วก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง (เย็นชา ไม่พูด ไม่ชอบสิ่งที่เราทำไปหมด) และก็มีเหตุให้เราต้องกลับไทย เขามาส่งเราทั้งครอบครัวตามปกติ แต่เขาส่งคนนั้นก็รอส่งเราจนเราขึ้นเครื่องและก็เป็นการกอดจากลาครั้งสุดท้าย และเราก็ยังมีติดต่อกลับมาบ้าง ลืมบอกไปว่าเราไปทำงานที่จีน เขาก็ยังมาเยี่ยมและมาทำธุรกิจที่ไทยบ้างในทุกๆปี ก็มีเจอกันบ้างตามประสาแม่ลูก จนผ่านไป 3 ปีที่จากกัน เขาก็กลับมาเยี่ยมอีกครั้งกับแม่เขา และเรานัดเจอกัน เขาพูดไทยได้นิดหน่อย เราก็พาเขาไปเที่ยวโดยที่แม่เลี้ยงของเราไม่ได้ไปด้วย เราก็ไม่ได้คิดอะไร ก็พาไปนั่งเล่นริมแม่น้ำรับอากาศบริสุทธิ์ยามค่ำคืน จู่ๆเขาก็พุดขึ้นมาว่า เขายังชอบเราอยู่ ถึงจะผ่านไปหลายปีแล้ว เราก็อึ้งบอกไม่ถูกแต่ใจมันตื่นเต้น เขาโอบกอดเราจากทางด้านหลัง มันเป็นกอดที่อบอุ่น ที่ไม่ได้รู้สึกมานาน เราเผลอจูบกับเขา (เดี๋ยวมาต่อนะคะ)
ให้ได้แค่ความเป็นน้องชาย แต่เขากลับคิดว่าเราเป็นคนรัก