พิตะวันชีวิตนางถูกกระทำจริงแต่นางก็ร้ายใช่เล่นเลยบางทีก็สมแล้ว
ที่ชีวิตจะดิ่งลงเหวเพราะถ้ารู้จักพออาจมีความสุขกับรชานนท์ไปแล้ว
พี่เสือเหรอตอนแรกก็สงสารสุดๆแต่ดูๆไปแล้วออกแนวโง่ซ้ำซาก
คือรักไม่เป็นน่ะงมงายตาแตกก็นั่นแหละไม่มีสติเอาซะเลย
แต่ตอนนี้ดีใจที่ค้นหาความรักที่แท้จริงเจอแล้ว
รชานนท์งั้นเหรอ ใจโลเลมาโดยตลอดที่หันมารักตะวันเพียงแค่
คนที่เขารักไม่สนใจเขาซักคนหมายถึงมิ้นต์และริษา
เลยมีแค่ตะวันที่คอยตามติดเขาตลอดเลยหันมาสนใจแต่ก็ไร้
ซึ่งความรักเช๊อะๆแม้จะทุ่มทุนอยู่ก็เถอะแต่แลจืดซืดมากกกกอิๆ
มิ้นต์พอละครใกล้จะจบเราเกลียดตัวละครตัวนี้มากเลย
นางทำให้เราผิดหวังนางบอกนางรักวิศนางไม่ใช่คนโลเล
นางงี่เง่าเถียงแม่เพื่อความรักของนางกับรวิศดูความรักนี้ยิ่งใหญ่นัก
ความรักที่ฟันฝ่ามาด้วยกันแต่นางจะทิ้งไว้กลางทางเหรอ
รวิศน่าสงสารสุดรึเปล่าคะเขาไม่ได้ทำผิดอะไรเลยเขาเป็นผู้ชายดีๆ
เขาคือคนที่ดีที่สุดในเรื่องด้วยไม่ได้ดีเกินไปเหมือนพี่เสือ
แต่สรุปว่าเขาจะเป็นฝ่ายถอยเพื่อมิ้นต์จะได้รักกับรชานนท์เหรอคะ
ตายจริง!!!ผู้ชายคนนี้เขาทำผิดอะไรถึงต้องเจ็บปวดทั้งที่ควรมีความสุข
รับไม่ได้เลย
มายาตัวละครทั้งหมดใครน่าสงสารที่สุดคะ!!!รวิศใช่รึเปล่า
ที่ชีวิตจะดิ่งลงเหวเพราะถ้ารู้จักพออาจมีความสุขกับรชานนท์ไปแล้ว
พี่เสือเหรอตอนแรกก็สงสารสุดๆแต่ดูๆไปแล้วออกแนวโง่ซ้ำซาก
คือรักไม่เป็นน่ะงมงายตาแตกก็นั่นแหละไม่มีสติเอาซะเลย
แต่ตอนนี้ดีใจที่ค้นหาความรักที่แท้จริงเจอแล้ว
รชานนท์งั้นเหรอ ใจโลเลมาโดยตลอดที่หันมารักตะวันเพียงแค่
คนที่เขารักไม่สนใจเขาซักคนหมายถึงมิ้นต์และริษา
เลยมีแค่ตะวันที่คอยตามติดเขาตลอดเลยหันมาสนใจแต่ก็ไร้
ซึ่งความรักเช๊อะๆแม้จะทุ่มทุนอยู่ก็เถอะแต่แลจืดซืดมากกกกอิๆ
มิ้นต์พอละครใกล้จะจบเราเกลียดตัวละครตัวนี้มากเลย
นางทำให้เราผิดหวังนางบอกนางรักวิศนางไม่ใช่คนโลเล
นางงี่เง่าเถียงแม่เพื่อความรักของนางกับรวิศดูความรักนี้ยิ่งใหญ่นัก
ความรักที่ฟันฝ่ามาด้วยกันแต่นางจะทิ้งไว้กลางทางเหรอ
รวิศน่าสงสารสุดรึเปล่าคะเขาไม่ได้ทำผิดอะไรเลยเขาเป็นผู้ชายดีๆ
เขาคือคนที่ดีที่สุดในเรื่องด้วยไม่ได้ดีเกินไปเหมือนพี่เสือ
แต่สรุปว่าเขาจะเป็นฝ่ายถอยเพื่อมิ้นต์จะได้รักกับรชานนท์เหรอคะ
ตายจริง!!!ผู้ชายคนนี้เขาทำผิดอะไรถึงต้องเจ็บปวดทั้งที่ควรมีความสุข
รับไม่ได้เลย