สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 12
ไม่แพงเสมอไปครับ ขึ้นอยู่กับว่าซื้อที่ไหน
ซื้อกับใครด้วย ซื้อจากคนงมกุ้งที่คลองหน้าบ้านก็ไม่จำเป็นต้องถูกเสมอไป ถ้าคุณเป็นคนต่างถิ่นไปเยี่ยมญาติแถวนั้น
คนงมกุ้งเค้าก็มีลูกมีหลานที่รู้ราคาขายในตลาด คนงมเองก็เคยไปตลาด เคยไปกินกุ้งที่ตัวเองงมขายตามห้องอาหารเพราะลูกหลานพาไปกินก๊รู้ว่ามันแพงแค่ไหนพ่อค้า,เจ้าของร้านเค้าเอากำไรแค่ไหนกี่ต่อจากที่ตัวเองงมมาขายมือแรก
เมื่อคนมาขอซื้อจากในเรือหรือกระชังที่กะลังงมอยู่ก็อาจได้ราคาถูกกว่าตลาดนิดนึงแต่ถูกกว่าตามร้านอาหารมากหน่อย
แต่ถ้าเจ้าของบ้านซึ่งรู้จักกับคนงมตะโกนบอกว่า "น้าๆเก็บไว้ให้ฉันสองโลด้วยวันนี้หลานมันจะมาค้างมันบ่นอยากกิน" อย่างนี้ก็ได้ราคาถูกกว่าตลาดมากและถูกกว่าร้านอาหารมากขึ้นไปอีก
แต่ถ้าการสนทนาออกแนวว่า " พี่ทิดวันนี้ฉันเอาสองโลนะไอ้แกละมันจะพาหลานมาเที่ยวบ้าน" "ไอ้แกละนี่คนไหนวะข้าจำไม่ได้" "ก้ไอ้แกละผัวอีจันลูกตาเปียน่ะมันได้ลูกสองคนแล้วว่าจะมากันพรุ่งนี้" "อ้อจำได้ล่ะไอ้แกละนี่เมื่อก่อนมันเกน่าดูชมแล้วเป็นไงมาไงล่ะตอนนี้" "โอยมันสบายแล้วพี่ทิดทำงานใหญ่โตมีรถส่งของตั้งสามสี่คัน" "เออตอนเย็นให้ใครพายเรือไปเอาที่บ้านข้าจะเก็บไว้ให้ตังเติงไม่ต้องหรอกบอกมันว่าข้าให้หลาน" "ขอบคุณมากพี่ทิดแล้วฉันจะให้มันพาหลานไปไหว้พี่ทิด" "เออๆข้าไปล่ะไอ้ทิดแจ่มเค้านัดให้ไปเอาน้ำตาลเห็นว่ากะลังได้ที่"
กลายเป็นว่าฟรี แม่ไอ้แกละไม่ต้องเสียซักบาท ทีนี้ก็ขึ้นอยู่กับไอ้แกละว่าจะเอาลูกไปไหว้ลุงที่ไม่ใช่ญาติแต่เป็นคนเก่าคนแก่ในบางนั้นหรือเปล่า
แต่ถ้าไอ้แกละไม่ได้กลับไปเยี่ยมแม่แต่พาลูกไปเที่ยวจังหวัดหนึ่งที่เคยเป็นเมืองหลวงมาก่อนแล้วไปเห็นราคาโลละพันสองไอ้แกละในฐานะที่เคยเป็นเด็กสวนมาก่อนก็อาจไม่สั่งมากินแล้วก็อาจพูดเรื่อยเปื่อยว่ามันแพงอย่างโน้นอย่างนี้ ไม่ใช่ว่ามันไม่มีตังค์จะสั่ง แต่เพราะว่ามันเองก็เคยงมเคยตกสมัยเป็นเด็กมันจึงรู้ว่ากุ้งไม่ได้กินทองคำเป็นอาหาร ราคาอย่างนี้มันเป็นราคาที่ต้มกันมากเกินไป สุดท้ายแล้วอาจเกิดรายการแจกหมากวางมวยกับเจ้าของร้านก็เป็นได้ถ้าไอ้แกละมันบ่นดังหน่อย
คุณนิภา เป็นคนเกิดมาในหมู่บ้านจัดสรรในกรุงเทพใช้ชีวิตตั้งแต่เด็กที่ โรงเรียน ห้างสรรพสินค้า โรงเรียนกวดวิชา ห้างสรรพสินค้า บ้าน มหาวิทยาลัย จบมาด้วยวุฒิการศึกษาสูงทำงานบริษัทที่ดีมั่นคงรายได้เฉลี่ยสูงกว่าคนทั่วไป นัดรวมรุ่นกลุ่มสาวๆที่จบมัธยมที่เดียวกันไปเที่ยวเมืองหลวงเก่าและก็แวะร้านอาหารริมน้ำตามที่ได้รับการแนะนำและเข้าไปตรวจสอบในรีวิวจากพันทิปจนแน่นอนมั่นใจแล้ว เจอกู้งโลละพันสองคุณนิภากับเพื่อนๆก็ไม่รู้สึกอะไรว่ามันแพงหรือไม่แพง ก็กินอย่างเอร็ดอร่อยโดยไม่เกรงใจแคลลอรี่ที่ได้รับกันในมื้อนั้น แน่นอนก่อนกินต้องถ่ายรูปแล้วแจ้งบอกชาวโลกด้วยว่าอยู่ที่นี่นะ
มันจึงไม่แพงเสมอไปสำหรับบางที่ บางคน บางเวลา บางเหตุการณ์
ซื้อกับใครด้วย ซื้อจากคนงมกุ้งที่คลองหน้าบ้านก็ไม่จำเป็นต้องถูกเสมอไป ถ้าคุณเป็นคนต่างถิ่นไปเยี่ยมญาติแถวนั้น
คนงมกุ้งเค้าก็มีลูกมีหลานที่รู้ราคาขายในตลาด คนงมเองก็เคยไปตลาด เคยไปกินกุ้งที่ตัวเองงมขายตามห้องอาหารเพราะลูกหลานพาไปกินก๊รู้ว่ามันแพงแค่ไหนพ่อค้า,เจ้าของร้านเค้าเอากำไรแค่ไหนกี่ต่อจากที่ตัวเองงมมาขายมือแรก
เมื่อคนมาขอซื้อจากในเรือหรือกระชังที่กะลังงมอยู่ก็อาจได้ราคาถูกกว่าตลาดนิดนึงแต่ถูกกว่าตามร้านอาหารมากหน่อย
แต่ถ้าเจ้าของบ้านซึ่งรู้จักกับคนงมตะโกนบอกว่า "น้าๆเก็บไว้ให้ฉันสองโลด้วยวันนี้หลานมันจะมาค้างมันบ่นอยากกิน" อย่างนี้ก็ได้ราคาถูกกว่าตลาดมากและถูกกว่าร้านอาหารมากขึ้นไปอีก
แต่ถ้าการสนทนาออกแนวว่า " พี่ทิดวันนี้ฉันเอาสองโลนะไอ้แกละมันจะพาหลานมาเที่ยวบ้าน" "ไอ้แกละนี่คนไหนวะข้าจำไม่ได้" "ก้ไอ้แกละผัวอีจันลูกตาเปียน่ะมันได้ลูกสองคนแล้วว่าจะมากันพรุ่งนี้" "อ้อจำได้ล่ะไอ้แกละนี่เมื่อก่อนมันเกน่าดูชมแล้วเป็นไงมาไงล่ะตอนนี้" "โอยมันสบายแล้วพี่ทิดทำงานใหญ่โตมีรถส่งของตั้งสามสี่คัน" "เออตอนเย็นให้ใครพายเรือไปเอาที่บ้านข้าจะเก็บไว้ให้ตังเติงไม่ต้องหรอกบอกมันว่าข้าให้หลาน" "ขอบคุณมากพี่ทิดแล้วฉันจะให้มันพาหลานไปไหว้พี่ทิด" "เออๆข้าไปล่ะไอ้ทิดแจ่มเค้านัดให้ไปเอาน้ำตาลเห็นว่ากะลังได้ที่"
กลายเป็นว่าฟรี แม่ไอ้แกละไม่ต้องเสียซักบาท ทีนี้ก็ขึ้นอยู่กับไอ้แกละว่าจะเอาลูกไปไหว้ลุงที่ไม่ใช่ญาติแต่เป็นคนเก่าคนแก่ในบางนั้นหรือเปล่า
แต่ถ้าไอ้แกละไม่ได้กลับไปเยี่ยมแม่แต่พาลูกไปเที่ยวจังหวัดหนึ่งที่เคยเป็นเมืองหลวงมาก่อนแล้วไปเห็นราคาโลละพันสองไอ้แกละในฐานะที่เคยเป็นเด็กสวนมาก่อนก็อาจไม่สั่งมากินแล้วก็อาจพูดเรื่อยเปื่อยว่ามันแพงอย่างโน้นอย่างนี้ ไม่ใช่ว่ามันไม่มีตังค์จะสั่ง แต่เพราะว่ามันเองก็เคยงมเคยตกสมัยเป็นเด็กมันจึงรู้ว่ากุ้งไม่ได้กินทองคำเป็นอาหาร ราคาอย่างนี้มันเป็นราคาที่ต้มกันมากเกินไป สุดท้ายแล้วอาจเกิดรายการแจกหมากวางมวยกับเจ้าของร้านก็เป็นได้ถ้าไอ้แกละมันบ่นดังหน่อย
คุณนิภา เป็นคนเกิดมาในหมู่บ้านจัดสรรในกรุงเทพใช้ชีวิตตั้งแต่เด็กที่ โรงเรียน ห้างสรรพสินค้า โรงเรียนกวดวิชา ห้างสรรพสินค้า บ้าน มหาวิทยาลัย จบมาด้วยวุฒิการศึกษาสูงทำงานบริษัทที่ดีมั่นคงรายได้เฉลี่ยสูงกว่าคนทั่วไป นัดรวมรุ่นกลุ่มสาวๆที่จบมัธยมที่เดียวกันไปเที่ยวเมืองหลวงเก่าและก็แวะร้านอาหารริมน้ำตามที่ได้รับการแนะนำและเข้าไปตรวจสอบในรีวิวจากพันทิปจนแน่นอนมั่นใจแล้ว เจอกู้งโลละพันสองคุณนิภากับเพื่อนๆก็ไม่รู้สึกอะไรว่ามันแพงหรือไม่แพง ก็กินอย่างเอร็ดอร่อยโดยไม่เกรงใจแคลลอรี่ที่ได้รับกันในมื้อนั้น แน่นอนก่อนกินต้องถ่ายรูปแล้วแจ้งบอกชาวโลกด้วยว่าอยู่ที่นี่นะ
มันจึงไม่แพงเสมอไปสำหรับบางที่ บางคน บางเวลา บางเหตุการณ์
Eye of Dahlia ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3051341 ถูกใจ, jamzkub ถูกใจ, นายแหยม ไม่ได้เหรอ ถูกใจ, kozilla หลงรัก, Jazzila ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4116463 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3931079 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1002287 ถูกใจ, ปฏิบัติดี ถูกใจรวมถึงอีก 67 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
แสดงความคิดเห็น
ทำไมกุ้งแม่น้ำถึงมีราคาแพงจังคะ