ทำไมคนไทยเวลาขึ้นเครื่องบินต้องหยิ่งด้วยครับ

อ่านคห.ลงมา กว่าครึ่งตอบไม่ตรงคำถาม เราเองก็ไม่รู้จะตอบได้ตรงรึเปล่า 5555
จขกท.เค้าหมายถึง ลูกเรือมีความรู้สึกว่าคนไทย ไม่ค่อยขอบคุณหรือสวัสดีตอบ
เวลาได้รับบริการจากพวกเค้า

คำตอบคือ คนไทยไม่ได้หยิ่งหรอก ส่วนใหญ่ใจดีด้วยซ้ำ แต่มันไม่ใช่วัฒนธรรมของคนไทย (เอาจริง ๆ เราว่าเอเชียส่วนใหญ่เลยแหละ)
ที่คอยสวัสดี ขอบคุณผู้ให้บริการ คือคนส่วนใหญ่คิดว่าการพินอบพิเทาเอาใจ เป็นหน้าที่ของผู้ให้บริการอยู่แล้ว ผู้ให้บริการอยู่อีกฐานะนึง
ไม่มีความจำเป็นที่ต้องขอบคุณเป็นพิเศษ ต่างกับฝรั่งที่เค้าถูกอบรมมาให้สวัสดีทักทายคนทุกคน คือทุกคนมีตัวตน
แม้แต่เข้าร้านจะไปซื้อของ คนซื้อทักสวัสดีคนขายก่อนด้วยซ้ำ ซื้อเค้าให้เงินเค้ายังขอบคุณเค้าอีกที่ขายให้
แถมก่อนออกจากร้านยังลาอีก เผลอ ๆ อวยพรให้ขายดี ๆ น๊า ซึ่งมันเป็นมารยาทเป็นวัฒนธรรมเค้า
คนไทยที่เราเห็น เดินเข้าร้านพนักงานทักส่วนใหญ่ทำท่าเหมือนไม่ได้ยิน
ทำให้คนให้บริการที่เจอทั้งไทยและฝรั่งเกิดการเปรียบเทียบ ซึ่งมันก็ไม่ผิด

คนไทยที่เคยทำงานกับฝรั่ง หรือเห็นวัฒนธรรมแบบนี้เวลาไปเที่ยวบางคน ส่วนใหญ่จะติดนิสัยนี้มา
พวกนี้จะต่างกับคนไทยที่ไม่ติดการขอบคุณ ส่วนเรานั้นไม่ค่อยซีเรียส เพราะเราก็ไทย
เลยเข้าใจว่าคนไทยมักจะเก๊กหน้าไปงั้นเอง เป็นการป้องกันตัวเอง
(เช่นถ้าเป็นหญิงยิ้มให้ผู้ชายหรือทำตัวเฟรนด์ลี่ก็โดนหาว่าอ่อย)
แต่ถ้าชวนคุยจริง ๆ หรือสนิทกันแล้วไม่หยิ่งอะไรหรอก ภายใต้หน้าเฉย ๆ นั้นส่วนใหญ่ก็ใจดีนี่แหละ
เผลอ ๆ สนิทง่ายกว่าชาติอื่นอีก ไอ้ที่ขยันขอบคุณ สวัสดี ถามว่าสบายดีหรือมันคือฟอร์มมารยาทที่ฝรั่งเค้าเรียนมา
เผลอ ๆ ถามเสร็จเรายังไม่ทันบอกเลยว่าสบายดีไหม เขาเดินหายไปแล้วเพราะเค้าไม่ได้อยากรู้

สรุปคือ เราไม่แปลกใจที่คนให้บริการจะชอบบริการฝรั่งมากกว่า เพราะฝรั่งกันเองมากกว่า
กับผู้ให้บริการ คือคุยเล่นได้เลย แซวก็ได้ด้วยเพราะเค้าไม่ค่อยถือตัว และจะมีคำพูดสุภาพ
เวลาขออะไรเช่น ขอโทษนะครับ ถ้าคุณมีเวลาขอนั่นนี่เพิ่มได้มั้ย , โอ...ขอบคุณมากนะครับ
คุณใจดีจัง ฯลฯ เวลาเดินออกจากเครื่องก็จะหันไปยิ้มและขอบคุณแอร์ที่ยืนลา ถึงไม่ทุกคนแต่ส่วนใหญ่ทำ
ก็ไม่แปลกที่ลูกเรือจะชอบ อันนี้เราไม่อิจฉาพวกฝรั่งนะที่โดนชอบมากกว่า อิ ๆ