ช่วงนี้เห็นเพื่อนๆน้องช่างภาพรุ่นใหม่ที่สมัครมาเป็นช่างภาพเรือสำราญที่อเมริกา ก็เลยถือโอกาสเล่าประสบการณ์คร่าวๆ และให้ข้อคิดแนะนำสำหรับช่างภาพรุ่นใหม่ที่เพิ่งเข้ามา หรือคิดจะเข้ามาทำงานที่นี่เลยแล้วกัน
อาชีพช่างภาพเรือสำราญที่อเมริกา มันไม่ได้สบายแบบที่คิด ในเรือสำราญมีคนไทยอยู่บ้าง ตั้งแต่เด็กเสิร์ฟ บาริสต้า บาร์เทนเดอร์ แม่บ้าน
เรือ 1 ลำ ลูกเรือกว่าพันคน น่าจะมีคนไทยราวๆ 10-20 คนโดยประมาณ แต่มีอาชีพช่างภาพไทย ก็แค่ลำละ 1-2 คน
ที่มีน้อยไม่ใช่อะไรหรอก คนไทยเราไม่ค่อยรู้จักงานนี้กันเท่าไหร่ แถมคนที่มาสมัครและผ่านเกณฑ์สัมภาษณ์ก็น้อยลงไปอีก
หลายคนวาดฝันไว้สวยหรู งานช่างภาพบนเรือสำราญ แค่กดชัตเตอร์ งานสบายๆ ได้เที่ยวฟรี ค่าที่พักน้ำไฟก็ไม่ต้องจ่าย อาหารก็ฟรีทุกมื้อ แถมได้เงินเดือนเยอะ ก็เลยสมัครเข้ามาทำ
แต่พอมันไม่เป็นแบบที่คาดหวัง ก็ท้อใจ งอแง ขี้บ่น หนักไม่เอาเบาไม่สู้ บอกตรงๆว่าถ้าเป็นแบบนี้ ก็กลับไปทำงานที่ไทยแบบเดิมก็ได้ เพราะที่นี่ยังมีอีกหลายคนที่รักในอาชีพที่ตัวเองทำ
เคยได้ข่าวเมื่อนานมาแล้ว น้องช่างภาพคนหนึ่งสัมภาษณ์ผ่าน มาทำงานได้สองสัปดาห์ แล้วไม่ชอบเลยขอซื้อตั๋วกลับเองโดยไม่ยอมทำให้จบคอนแทรค !
โอเค อันนั้นมันเงินคุณ ผมพอเข้าใจได้ เพราะถ้าทำจบคอนแทรคแปดเดือน บริษัทจะออกค่าตั๋วขากลับ และต่อสัญญาทำคอนแทรคทุกปี (ค่าตั๋วฟรีตลอดหลังจากคอนแทรคแรก)
แต่การที่คุณมาทำแค่แปบๆแล้วไม่ชอบแล้วชิงกลับแบบนั้น สำหรับคนที่ทำงานที่นี่มานานมันเหนื่อยใจกับเหตุการณ์แบบนี้มาก
คุณทำให้คนอื่นเสียสิทธิ์ที่จะได้มาทำงานที่นี่ ถ้าไม่คิดจะทำแต่แรกหรือใจไม่สู้แต่แรกจะมาทำแบบนี้ทำไมให้เสียโอกาสคนอื่น
นอกจากนี้ใครที่เป็นช่างภาพเรือสำราญจะรู้ดีว่า งานเราทำงานกันเป็นทีม ขาดไป 1 คน ก็ต้องรออีกครูสกว่าจะมีคนมาช่วยเพิ่ม หมายความว่าในทีมขาดไป 1 คน เราต้องเหนื่อยกันมากขึ้นอีกไม่รู้กี่ครูส กว่าบริษัทจะส่งคนใหม่มาเพิ่มให้อีก แถมโบนัสครูสนั้นก็ไม่อาจถึงยอด อดอีก
ข้อสุดท้ายคือมันทำให้ชื่อชาวไทยเราเสียไปอีก 1 ว่ามาทำงานแปบๆแล้วก็ออก (ไอ้ตอนยังไม่มาก็อยากมา แต่มาแล้วก็ทำให้มันจบคอนแทรคหน่อยก็ได้)
ถ้าคิดจะมาเที่ยวอย่างเดียวไม่ต้องมาทำงาน ผมว่าเราควรจะซื้อตั๋วมาเที่ยวอเมริกาเลยดีกว่า อยากไปไหนก็ไป เที่ยวเสร็จก็ซื้อตั๋วกลับ
คุณต้องไม่ลืมว่าคุณมาทำงาน เรามีเวลาพัก วันไหนได้ Day off ก็ออกไปเที่ยวเล่นได้ แต่อย่าลืมว่าส่วนใหญ่เราทำงานวันละ 10 ชม. ไม่มีวันหยุด ถ้ามีวันหยุดคือหัวหน้าแจกให้ ก็ถือว่าโชคดีไป
คุณต้องคิดว่าเรามาทำงาน เรือจะไปเที่ยวที่ไหนเราเลือกไม่ได้ แล้วแต่ครูส แล้วแต่ลำว่าเรือได้ไปที่ไหน เรือคุณวิ่งอยู่ Cozumel,Bahamas,Tampa แต่คุณอยากให้เรือไปนิวยอร์ค จะขอย้ายลำหรือยังไง ? มันทำไม่ได้
ย้ำอีกทีว่างานช่างภาพเรือสำราญมันเป็น "งาน" ไม่ใช่งานเที่ยวแล้วได้เงินแบบแชร์ลูกโซ่ที่เป็นข่าว
เราต้องทำงานถ่ายรูปขายรูป พูดกับลูกค้า จัดสตูดิโอ ตากแดด ตากลม
หลายคนวาดฝันว่าต้องได้เงินเดือนหลักแสน ?
พูดให้เคลียร์ตรงนี้เลยว่ารายได้ขั้นต่ำ อยู่ที่ราวๆ 4 หมื่นบาท ( 1,250 USD) ไม่รวมโบนัสต่อครูส และพิเศษอื่นๆที่อาจทำได้เพิ่ม
หลายคนโอดโอยว่าทำงานอยู่ที่ไทยดีกว่า มาถึงนี่ห่างจากบ้านได้แค่เดือนละ 4 หมื่น
ผมอยากให้ถามตัวเองก่อนว่าตอนอยู่ไทยเงินเดือน 4 หมื่น เหลือเก็บต่อเดือนกี่บาท ?
อยู่ที่นี่ค่าที่พักฟรี ไม่มีค่าใช้จ่ายในการเดินทางไปทำงาน BTS MRT วินมอไซ แทกซี่ etc.
น้ำ ไฟ ไม่ต้องเสีย แถมอาหารฟรีทุกมื้อ มีคนเก็บกวาดทำความสะอาดห้องให้ คุณคิดเป็นเงินแล้วหรือยัง ?
บางคนเก่งๆ ถ่ายเวดดิ้ง ขายดี ถ่ายดีทำเงินได้เหยียบแสน เค้าก็มี ถ้าโอดโอยว่าได้น้อยแล้วเหนื่อยงาน ทำไมไม่ขอเลื่อนขั้นเป็น wedding photographer หรือ Dream Studio ไปเลย ที่นี่ไม่ได้เล่นเส้น ใครเก่งใครขยัน ใครมีฝีมือ ใครอยากไต่เต้าก็ทำได้ทั้งนั้น ดูรุ่นพี่คนไทยในเรือลำอื่นๆที่เก่งๆเป็นตัวอย่างก็ได้
ก็ฝากไว้สำหรับคนรุ่นใหม่ๆ น้องๆ Gen Y ที่จะเข้ามาทำงานที่นี่นะครับ ว่าใจต้องสู้ ไม่ใช่อะไรก็โอดโอย ไม่เอาไม่ไหว มันทำให้เสียชื่อคนไทยคนอื่นๆไปด้วย
อยูที่นี่เราทำงานกับหลายเชื้อชาติ พวกเราทำงานกันเป็นทีม งานมันเหนื่อยแต่มันก็สนุก มันก็เป็นช่วงเวลาที่ดีในชีวิต มาแล้วก็ใจสู้หน่อย เอาตัวรอดให้ได้แปบๆก็จบคอนแทรคแล้ว แล้วจะได้อะไรมากกว่าที่คิด
ช่างภาพเรือสำราญ เมื่องานมันไม่ได้สบายแบบที่คิด
อาชีพช่างภาพเรือสำราญที่อเมริกา มันไม่ได้สบายแบบที่คิด ในเรือสำราญมีคนไทยอยู่บ้าง ตั้งแต่เด็กเสิร์ฟ บาริสต้า บาร์เทนเดอร์ แม่บ้าน
เรือ 1 ลำ ลูกเรือกว่าพันคน น่าจะมีคนไทยราวๆ 10-20 คนโดยประมาณ แต่มีอาชีพช่างภาพไทย ก็แค่ลำละ 1-2 คน
ที่มีน้อยไม่ใช่อะไรหรอก คนไทยเราไม่ค่อยรู้จักงานนี้กันเท่าไหร่ แถมคนที่มาสมัครและผ่านเกณฑ์สัมภาษณ์ก็น้อยลงไปอีก
หลายคนวาดฝันไว้สวยหรู งานช่างภาพบนเรือสำราญ แค่กดชัตเตอร์ งานสบายๆ ได้เที่ยวฟรี ค่าที่พักน้ำไฟก็ไม่ต้องจ่าย อาหารก็ฟรีทุกมื้อ แถมได้เงินเดือนเยอะ ก็เลยสมัครเข้ามาทำ
แต่พอมันไม่เป็นแบบที่คาดหวัง ก็ท้อใจ งอแง ขี้บ่น หนักไม่เอาเบาไม่สู้ บอกตรงๆว่าถ้าเป็นแบบนี้ ก็กลับไปทำงานที่ไทยแบบเดิมก็ได้ เพราะที่นี่ยังมีอีกหลายคนที่รักในอาชีพที่ตัวเองทำ
เคยได้ข่าวเมื่อนานมาแล้ว น้องช่างภาพคนหนึ่งสัมภาษณ์ผ่าน มาทำงานได้สองสัปดาห์ แล้วไม่ชอบเลยขอซื้อตั๋วกลับเองโดยไม่ยอมทำให้จบคอนแทรค !
โอเค อันนั้นมันเงินคุณ ผมพอเข้าใจได้ เพราะถ้าทำจบคอนแทรคแปดเดือน บริษัทจะออกค่าตั๋วขากลับ และต่อสัญญาทำคอนแทรคทุกปี (ค่าตั๋วฟรีตลอดหลังจากคอนแทรคแรก)
แต่การที่คุณมาทำแค่แปบๆแล้วไม่ชอบแล้วชิงกลับแบบนั้น สำหรับคนที่ทำงานที่นี่มานานมันเหนื่อยใจกับเหตุการณ์แบบนี้มาก
คุณทำให้คนอื่นเสียสิทธิ์ที่จะได้มาทำงานที่นี่ ถ้าไม่คิดจะทำแต่แรกหรือใจไม่สู้แต่แรกจะมาทำแบบนี้ทำไมให้เสียโอกาสคนอื่น
นอกจากนี้ใครที่เป็นช่างภาพเรือสำราญจะรู้ดีว่า งานเราทำงานกันเป็นทีม ขาดไป 1 คน ก็ต้องรออีกครูสกว่าจะมีคนมาช่วยเพิ่ม หมายความว่าในทีมขาดไป 1 คน เราต้องเหนื่อยกันมากขึ้นอีกไม่รู้กี่ครูส กว่าบริษัทจะส่งคนใหม่มาเพิ่มให้อีก แถมโบนัสครูสนั้นก็ไม่อาจถึงยอด อดอีก
ข้อสุดท้ายคือมันทำให้ชื่อชาวไทยเราเสียไปอีก 1 ว่ามาทำงานแปบๆแล้วก็ออก (ไอ้ตอนยังไม่มาก็อยากมา แต่มาแล้วก็ทำให้มันจบคอนแทรคหน่อยก็ได้)
ถ้าคิดจะมาเที่ยวอย่างเดียวไม่ต้องมาทำงาน ผมว่าเราควรจะซื้อตั๋วมาเที่ยวอเมริกาเลยดีกว่า อยากไปไหนก็ไป เที่ยวเสร็จก็ซื้อตั๋วกลับ
คุณต้องไม่ลืมว่าคุณมาทำงาน เรามีเวลาพัก วันไหนได้ Day off ก็ออกไปเที่ยวเล่นได้ แต่อย่าลืมว่าส่วนใหญ่เราทำงานวันละ 10 ชม. ไม่มีวันหยุด ถ้ามีวันหยุดคือหัวหน้าแจกให้ ก็ถือว่าโชคดีไป
คุณต้องคิดว่าเรามาทำงาน เรือจะไปเที่ยวที่ไหนเราเลือกไม่ได้ แล้วแต่ครูส แล้วแต่ลำว่าเรือได้ไปที่ไหน เรือคุณวิ่งอยู่ Cozumel,Bahamas,Tampa แต่คุณอยากให้เรือไปนิวยอร์ค จะขอย้ายลำหรือยังไง ? มันทำไม่ได้
ย้ำอีกทีว่างานช่างภาพเรือสำราญมันเป็น "งาน" ไม่ใช่งานเที่ยวแล้วได้เงินแบบแชร์ลูกโซ่ที่เป็นข่าว
เราต้องทำงานถ่ายรูปขายรูป พูดกับลูกค้า จัดสตูดิโอ ตากแดด ตากลม
หลายคนวาดฝันว่าต้องได้เงินเดือนหลักแสน ?
พูดให้เคลียร์ตรงนี้เลยว่ารายได้ขั้นต่ำ อยู่ที่ราวๆ 4 หมื่นบาท ( 1,250 USD) ไม่รวมโบนัสต่อครูส และพิเศษอื่นๆที่อาจทำได้เพิ่ม
หลายคนโอดโอยว่าทำงานอยู่ที่ไทยดีกว่า มาถึงนี่ห่างจากบ้านได้แค่เดือนละ 4 หมื่น
ผมอยากให้ถามตัวเองก่อนว่าตอนอยู่ไทยเงินเดือน 4 หมื่น เหลือเก็บต่อเดือนกี่บาท ?
อยู่ที่นี่ค่าที่พักฟรี ไม่มีค่าใช้จ่ายในการเดินทางไปทำงาน BTS MRT วินมอไซ แทกซี่ etc.
น้ำ ไฟ ไม่ต้องเสีย แถมอาหารฟรีทุกมื้อ มีคนเก็บกวาดทำความสะอาดห้องให้ คุณคิดเป็นเงินแล้วหรือยัง ?
บางคนเก่งๆ ถ่ายเวดดิ้ง ขายดี ถ่ายดีทำเงินได้เหยียบแสน เค้าก็มี ถ้าโอดโอยว่าได้น้อยแล้วเหนื่อยงาน ทำไมไม่ขอเลื่อนขั้นเป็น wedding photographer หรือ Dream Studio ไปเลย ที่นี่ไม่ได้เล่นเส้น ใครเก่งใครขยัน ใครมีฝีมือ ใครอยากไต่เต้าก็ทำได้ทั้งนั้น ดูรุ่นพี่คนไทยในเรือลำอื่นๆที่เก่งๆเป็นตัวอย่างก็ได้
ก็ฝากไว้สำหรับคนรุ่นใหม่ๆ น้องๆ Gen Y ที่จะเข้ามาทำงานที่นี่นะครับ ว่าใจต้องสู้ ไม่ใช่อะไรก็โอดโอย ไม่เอาไม่ไหว มันทำให้เสียชื่อคนไทยคนอื่นๆไปด้วย
อยูที่นี่เราทำงานกับหลายเชื้อชาติ พวกเราทำงานกันเป็นทีม งานมันเหนื่อยแต่มันก็สนุก มันก็เป็นช่วงเวลาที่ดีในชีวิต มาแล้วก็ใจสู้หน่อย เอาตัวรอดให้ได้แปบๆก็จบคอนแทรคแล้ว แล้วจะได้อะไรมากกว่าที่คิด