อ่านละช่วยบอกหน่อยค่ะว่าแบบนี้ประหยัดหรือ"งก"

เราอายุ18ค่ะ มีลูกชาย1คน1ขวบ แฟนอายุ39ค่ะ คือตอนนี้เราไม่ได้ทำงานอะไรเลยค่ะ ออกจากงานที่เคยทำได้วันละหลานพัน เผื่อมาช่วยแม่แฟนขายของวันละ100-200บาท เราสงสารแม่แฟนด้วยค่ะเพราะแกแก่แล้วเลยออกจากงานมาช่วยแก แต่แกเป็นคนปากร้ายค่ะเดาอารมณ์ไม่ถูก เราป่วยบ่อยด้วยค่ะ เราเป็นโรคซึมเศร้า ไบโพล่า แล้วก็มาโซคิสค่ะ ร่างกายไม่แข็งแรงเราเลยลงไปช่วยบ้างถ้าใหวก็ช่วยแกค่ะ แต่แกเหมือนไม่พอใจเราแบบต้องลงมาช่วยทุกวันตี5ขึ้นไปนอนต่อลงมาอีก10โมงยาวยันบ่าย3อะคะ อยู่ดีๆแกก็ไม่ให้เราทำ เราก็ไม่มีงานไม่มีเงินลูกเราต้องกินนม ลูกเราไม่ได้เกิดกับแฟนคนนี้นะคะ แฟนเราบอกว่าจะให้เราเดือนละ1000ค่านมลูก แต่เราต้องไปหาลูกอาทิตย์ละวันใช้เงินทีละ200บาท แล้วก็ให้เรากินทุกวันค่ากินก็ต้องไม่เกินวันละ100ถ้าเกินเค้าจะด่าเรา แฟนทำงานได้วันละ500-600-1000 แฟนเป็นนักดนตรีค่ะ เค้าเอาเงินไปแต่งรถเป็นหมื่นให้เพื่อนยืมเป็นหมื่น เราสงสัยค่ะแค่เดือนละ3000เค้าให้เราไม่ได้เลยหรอ ทั้งๆที่เราก็ทำงานบ้าน ล้างจาน ช่วยทุกอย่างที่ทำได้เราไม่เคยขออะไรนอกจากเงิน3000บาทนี้ เสื้อผ้าก็ซื้อมือ2ตัวละ 50-60บาทใส่ แถมเรื่องป่วยเค้าก็หาว่าเราแกล้งเพราะเราดูเป็นคนอารมณ์ดี ทุกวันนี้เราไม่คิดว่าตัวเองเป็นแฟนเค้าแล้ว เราคิดว่าเราเป็นกะ.. ราคาเดือนละ3000 เผื่อเอาตังไปให้ลูก เผื่อปากท้อง เราเห็นแก่ตัวใหมค่ะ เราเครียดจริงๆไม่รู้จะคุยกับใคร ทุกวันนี้เหมือนเราเป็นกะ.. แลกกับเงิน3000  ส่วนใครที่สงสัยนะคะว่าทำไมเราไม่กลับบ้าน เราจะโดนลุงแท้ๆข่มขืนค่ะ ที่ป่วยส่วนนึงคือเรื่องนี้ ลุงเรายึดห้องเรานอนเราต้องนอนหน้าห้อง
เค้าชอบแอบดูเราแล้วช่วยตัวเองบอกคนที่บ้านเค้าก็ไม่ทำอะไรเลย พยายามหนีตลอด เราไม่อยากกลับบ้านถ้าเราจะออกจากที่นี้เราจะหางานใหม่หาเงินเปิดห้องเช่าเอา ทุกคนคิดว่าเราเห็นแก่ตัวใหมคะที่เอาแต่เงินแฟนใช้ เราไม่จบป.6ค่ะ เพราะที่บ้านสมีปัญหาเราหาเงินใช้เองตั้งแต่11 พ่อแม่ทิ้งค่ะ