ผมขอนำเสนอเรื่องราวของ ผุ้หญิงกลุ่มหนึ่งใน ภาคอิสานถิ่นไดโนเสาร์ ที่เขียนโครงการขอเงินกู้ยืมจาก "กลุ่มสตรี"
โครงการเย็บผ้าทอพื้นเมืองและผ้าขาวม้าซึ่งเป็นวัตถุดิบในท้องถิ่น ในงบประมาณ 2 แสน
งบประมาณส่วนใหญ่จะเป็น อุปกรณ์คือ จักรเย็บ จักโพ้ง จักซิกแซก จักรเย็บรังดุม
อุปกรณ์ตัดผ้า เครื่องรีดผ้าเพื่ออัดผ้ากาวได้เรียบและสวยงาม รวมทั้งเงินหมุนเวียนในการซื้อผ้า
การซื้ออุปกรณ์ดังกล่าวทำให้ผ้าที่เย็บออกมามีความสวยงาม ปราณีต สร้างมูลค่าได้มากขึ้นกว่าที่ทำกันอยู่
เพียงแต่ถูกตัดทอนลงมาเหลืองบให้เพียง 5หมื่นบาท จากที่ขอไป 2แสน ด้วยเหตุผลว่าขอเยอะจะไม่ผ่าน
เมื่องบที่ได้เพียงเท่านี้ อุปกรณ์ไม่ครบตามแผนงาน การพัฒนาอาชีพเพื่อสร้างมูลค่าย่อมเกิดอุปสรรคต่อเป้าหมายโครงการ
การที่บางโครงการไม่ประสบความสำเร็จ นอกจากเรื่ององค์ความรู้แล้ว การได้งบที่ไม่เพียงพอก็เป็นปัจจัยสำคัญ
โครงการใดที่ไม่ควรผ่านก็ควรตกไปเลย หรือปรับแก้งบในอุปกรณ์ที่ไม่จำเป็น เพื่อใช้เงินเกิดประโยชน์สูงสุด สิ่งนี้เห็นด้วย
ถ้าอุปกรณ์หลักถูกปรับลดลง โครงการก็ดำเนินการไม่ได้ก็ไม่ควรอนุมัติไปเลย ไม่ใช่ปรับลดแบบไร้หลักเกณฑ์
สิ่งที่ผมกล่าวมา ไม่ได้ต้องการร้องเรียนใครเพียงแต่ชี้ให้เห็นข้อบกพร่อง และแนวทางปฏิบัติเพื่อไม่ให้เกิดปัญหาขึ้น
หากโครงการใดที่อนุมัติไปแล้วให้งบไปน้อย เมื่อไปตรวจสอบพบว่าทำได้แต่ขาดงบก็ควรจะจัดสรรงบเพิ่มเติมให้ทันที
ในการที่คนกลุ่มหนึ่ง ตั้งใจทำจริงจังแต่ได้รับการสนับสนุนที่น้อยกว่าโครงการอื่นที่ไม่มีการทำอย่างจริงจัง
"มันช่างบั่นทอนจิตใจของชาวบ้านผู้ตั้งใจสร้างอาชีพ"
ผมเชื่อว่ามีโครงการไม่น้อยที่ทำได้จริง พลิกชีวิตของครอบครัวได้ และคงมีไม่น้อยที่เขียนโครงการขึ้นมาแล้วล้มเหลว
กลุ่มสตรีที่ผมกล่าวถึงนี้ มีอาชีพเย็บผ้าอยู่แล้วอาจไม่เดือดร้อนนัก เพียงแต่อยากเพิ่มมูลค่าจากตัวละ 100 เป็นตัวละ 1,000
แต่ลองนึกถึง "บางคนเขามีต้นทุนอันน้อยนิด" ก็หวังว่าจะได้รับโอกาสที่ดีในการสร้างอาชีพ สร้างชีวิต ตามนโยบายของ "กลุ่มสตรี"
ผมอยากให้มีประสิทธิภาพในการพิจารณาโครงการ ประเทศไทยมีองค์กรด้านนี้มากมาย แต่ความช่วยเหลือมันถึงชาวบ้านแค่ไหน
แม่ของผม เป็นสมาชิกโครงการที่ยกตัวอย่าง ที่ผมหยิบยกโครงการนี้มาอ้างถึงเพราะผมรู้และเห็นว่ามีการทำจริง
และลงทุนเพิ่มเติมให้ในส่วนที่ไม่เพียงพอเช่น จักร อุปกรณ์จำเป็นบางอย่าง เพื่อให้โครงการเดินหน้าไปได้
ผมอาจจะช่วยเหลือในการหาช่องทางขายออนไลน์ซึ่งจะคุยกับทางกลุ่มก่อน
นี่คือตัวอย่างเสื้อผ้าที่เริ่มผลิต ลองให้นางแบบตัวน้อยใส่เดินเล่นในตัวเมืองว่าพอจะมีคนสนใจไหม
ท่านใดมีจักรแล้วไม่คิดจะใช้ ถ้าอยากส่งต่อให้กลุ่มเย็บผ้าก็ลองเสนอราคามาครับ ได้ประหยัดงบเผื่อจะหางบมาเพิ่มเติมได้ครับ
รีวิวการอนุมติเงิน“กองทุนพัฒนาบทบาทสตรี” จากโครงการที่ยื่นเสนอ ได้จริงหรือไม่
โครงการเย็บผ้าทอพื้นเมืองและผ้าขาวม้าซึ่งเป็นวัตถุดิบในท้องถิ่น ในงบประมาณ 2 แสน
งบประมาณส่วนใหญ่จะเป็น อุปกรณ์คือ จักรเย็บ จักโพ้ง จักซิกแซก จักรเย็บรังดุม
อุปกรณ์ตัดผ้า เครื่องรีดผ้าเพื่ออัดผ้ากาวได้เรียบและสวยงาม รวมทั้งเงินหมุนเวียนในการซื้อผ้า
การซื้ออุปกรณ์ดังกล่าวทำให้ผ้าที่เย็บออกมามีความสวยงาม ปราณีต สร้างมูลค่าได้มากขึ้นกว่าที่ทำกันอยู่
เพียงแต่ถูกตัดทอนลงมาเหลืองบให้เพียง 5หมื่นบาท จากที่ขอไป 2แสน ด้วยเหตุผลว่าขอเยอะจะไม่ผ่าน
เมื่องบที่ได้เพียงเท่านี้ อุปกรณ์ไม่ครบตามแผนงาน การพัฒนาอาชีพเพื่อสร้างมูลค่าย่อมเกิดอุปสรรคต่อเป้าหมายโครงการ
การที่บางโครงการไม่ประสบความสำเร็จ นอกจากเรื่ององค์ความรู้แล้ว การได้งบที่ไม่เพียงพอก็เป็นปัจจัยสำคัญ
โครงการใดที่ไม่ควรผ่านก็ควรตกไปเลย หรือปรับแก้งบในอุปกรณ์ที่ไม่จำเป็น เพื่อใช้เงินเกิดประโยชน์สูงสุด สิ่งนี้เห็นด้วย
ถ้าอุปกรณ์หลักถูกปรับลดลง โครงการก็ดำเนินการไม่ได้ก็ไม่ควรอนุมัติไปเลย ไม่ใช่ปรับลดแบบไร้หลักเกณฑ์
สิ่งที่ผมกล่าวมา ไม่ได้ต้องการร้องเรียนใครเพียงแต่ชี้ให้เห็นข้อบกพร่อง และแนวทางปฏิบัติเพื่อไม่ให้เกิดปัญหาขึ้น
หากโครงการใดที่อนุมัติไปแล้วให้งบไปน้อย เมื่อไปตรวจสอบพบว่าทำได้แต่ขาดงบก็ควรจะจัดสรรงบเพิ่มเติมให้ทันที
ในการที่คนกลุ่มหนึ่ง ตั้งใจทำจริงจังแต่ได้รับการสนับสนุนที่น้อยกว่าโครงการอื่นที่ไม่มีการทำอย่างจริงจัง
"มันช่างบั่นทอนจิตใจของชาวบ้านผู้ตั้งใจสร้างอาชีพ"
ผมเชื่อว่ามีโครงการไม่น้อยที่ทำได้จริง พลิกชีวิตของครอบครัวได้ และคงมีไม่น้อยที่เขียนโครงการขึ้นมาแล้วล้มเหลว
กลุ่มสตรีที่ผมกล่าวถึงนี้ มีอาชีพเย็บผ้าอยู่แล้วอาจไม่เดือดร้อนนัก เพียงแต่อยากเพิ่มมูลค่าจากตัวละ 100 เป็นตัวละ 1,000
แต่ลองนึกถึง "บางคนเขามีต้นทุนอันน้อยนิด" ก็หวังว่าจะได้รับโอกาสที่ดีในการสร้างอาชีพ สร้างชีวิต ตามนโยบายของ "กลุ่มสตรี"
ผมอยากให้มีประสิทธิภาพในการพิจารณาโครงการ ประเทศไทยมีองค์กรด้านนี้มากมาย แต่ความช่วยเหลือมันถึงชาวบ้านแค่ไหน
แม่ของผม เป็นสมาชิกโครงการที่ยกตัวอย่าง ที่ผมหยิบยกโครงการนี้มาอ้างถึงเพราะผมรู้และเห็นว่ามีการทำจริง
และลงทุนเพิ่มเติมให้ในส่วนที่ไม่เพียงพอเช่น จักร อุปกรณ์จำเป็นบางอย่าง เพื่อให้โครงการเดินหน้าไปได้
ผมอาจจะช่วยเหลือในการหาช่องทางขายออนไลน์ซึ่งจะคุยกับทางกลุ่มก่อน
นี่คือตัวอย่างเสื้อผ้าที่เริ่มผลิต ลองให้นางแบบตัวน้อยใส่เดินเล่นในตัวเมืองว่าพอจะมีคนสนใจไหม
ท่านใดมีจักรแล้วไม่คิดจะใช้ ถ้าอยากส่งต่อให้กลุ่มเย็บผ้าก็ลองเสนอราคามาครับ ได้ประหยัดงบเผื่อจะหางบมาเพิ่มเติมได้ครับ