ขอคำอธิบายจากผู้รู้ครับ...

เมื่อใดอริยสาวกรู้ชัดซึ่ง อกุศลและรากเหง้าอกุศล รู้ชัดซึ่งกุศลและรากเหง้าของกุศล
แม้ด้วยเหตุเพียงเท่านี้ อริยสาวกชื่อว่า เป็นสัมมาทิฏฐิ มีความเห็นดำเนินไปตรงแล้วประกอบ
ด้วยความเลื่อมใสอันแน่วแน่ในธรรม มาสู่พระสัทธรรมนึ้

    ผมไม่เข้าใจคำว่ารู้ชัด ว่าลักษณะการรู้ชัดเป็นอย่างไรหากท่านใดอธิบายพร้อมยกตัวอย่าง
ด้วยจะขอขอบพระคุณมากครับผม....