สวัสดีนะคะ

ถ้าเล่าเรื่องไม่เก่งยังไงขอโทษด้วยนะค่า
-------------------
เรื่องของเราก็ตามท็อปปิคเลยจ่ะ เพิ่งผ่านมาไม่นานนี่เอง เราอึดอัดกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมาก เลยอยากจะถามความเห็นจากเพื่อนๆค่ะ !!
คือเรามีเพื่อนสนิทผช.อยู่คนนึง ตั้งแต่ประถมเลยค่ะ
เรามาเริ่มสนิทกันเมื่อสองสามปีที่แล้วเพราะกลับมาเรียนปวช.ที่เดียวกันค่ะ
แต่อย่าเพิ่งคิดว่าเรามีเพื่อนผช.แล้วเราจะคิดซัมติงอะไรกับเค้าแบบนั้นนะ
เค้าเป็นเพื่อนผช.ที่เราไว้ใจมาก กินเที่ยวด้วยกัน ปรึกษาโน่นนี่นั้นกันตลอด ทั้งเรื่องผญ. และเกือบทุกเรื่อง ง้อกันแคร์กันตลอด เพราะเพื่อนคนนี้ตลอดเวลาที่เราเป็นเพื่อนเค้ามันคือช่วงเวลาที่เรามีความสุขมากที่มีเค้าเป็นเพื่อนเรา
จนวันนึง หลายๆอย่างมันก็เปลี่ยนไปค่ะ เพื่อนเราก็มีแฟนค่ะ !!
มันเป็นเรื่องที่น่ายินดีเนอะ สำหรับความรู้สึกคนเป็นเพื่อน เพื่อนเรามีแฟน มีคนดูแล
เราก็ดีใจกับเพื่อนด้วย จนเราเองก็มีแฟนแล้วก็เริ่มห่างๆกัน ให้เวลากับตัวเองมากขึ้น แต่ความรู้สึกเรากับเค้าก็ยังคงเป็นเพื่อนที่สนิทกันเหมือนเดิม
แต่เราไม่คิดเลยว่ามันจะเป็นจุดแตกหักของเรากับเพื่อนไปแบบง่ายดาย

เราโดนเลิกคบค่ะ มัแย่จริงๆ เป็นสิ่งที่เราแย่กับมันมาประมาณหกเจ็ดเดือน ตั้งแต่ไม่ได้คุยกันเลยค่ะ

ความรู้สึกเหมือนโดนตบหน้า โดนบอกเลิกยังไงอย่างนั่น
เรื่องมันเกิดตั้งแต่วันเกิดเพื่อนเรา คือเรากับเพื่อนๆตั้งใจจะโทร.hbd อวยพรมันในfbนี่แหละ
บังเอิญว่าเพื่อนเราสมมุติชื่อไอแอลนะคะ
คือในกลุ่มที่เราตั้งกันตอนเรียนปวช.ที่กทม. แอลดันกดโทรกรุปไลน์ และไปติดที่เพื่อนเราคนนี้ด้วย ทั้งๆที่เราไม่รู้เรื่องอะไร เรานอนยุบ้านเฉยๆของเราประมาณนี้ค่ะ แต่เพื่อนเราดันอยู่กับแฟนในวันเกิดค่ะ ... แล้วยังไงละ สิ่งที่เราได้ยินจากเพื่อนคนนี้ส่งข้อความส่วนตัวมาหาเรา..ด่าเราประมาณว่าไม่พอใจ ด้วยคำพูดที่เรา

น้ำตานี่ไหลหยดติ๋งๆเลยค่ะ
เราเสียความรู้สึกมากค่ะ เพราะไม่ได้ทำอะไรให้นางเลย ไม่ได้เป็นคนโทรด้วยซ้ำ
สักพัก..ความรู้สึกเราตอนนั้น โกรธและขาดสติมาก เราเลยได้ทำการลบเพื่อนนาง แล้วก็บล้อกนางเลยค่ะ
นี่ก็

สำคัญตัวเอง ประหนึ่งว่าเพื่อนจะมาง้อค่ะ...
ส่วนเพื่อนเรา..นางก็คงเสียความรู้สึกแหละ ที่เราบล้อกนางเอาง่ายๆแบบนั้น
....แต่ก็ไร้การติดต่อกลับใดใด จากเพื่อนเรา
เราได้แต่คิดว่าเราทำผิดอะไรมากหรือเปล่า ทำไมไม่คิดจะตอบอะไรเราบ้างเลย
เลยได้ทักไปถามเพื่อนค่ะ ขอโทษเพื่อนทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำไป ทั้งๆที่เรื่องนี้เราไม่ผิดอะไรเลยค่ะ เรายอมรับนะว่าเราก็งี่เง่า ที่ตื้อมันมากเกินไป ประหนึ่งว่าเรายังสนิทกัน เหมือนเดิม
ทุกคนเคยเป็นไหม
คำว่าเพื่อนสนิทสำหรับเรา

มีค่านะ มันติดที่ความรู้สึก ความคุ้นชิน เราคงเคยชินกันความเป็นเพื่อนของเราแบบนั้น มันแก้ไม่หาย และเป็นเรื่องที่ใหญ่สำหรับเรา
เหตุการณ์ผ่านไปค่ะ...
เพื่อนเราอีกคนทักไปถามนางว่าเกิดอะไรขึ้น นางก็พูดประมาณว่าเราคิดไปเอง ไม่โกรธอะไรประมาณนี้
แต่นางก็ไม่คุยไม่ตอบข้อความเราค่ะ
เราเลยตัดสินใจ ทักนางไปขอโทษทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้น ขอโทษกับนางทั้งที่ตัวเอง

ไม่ผิดอะไรเลย
และคิดว่ามันไม่โกรธเราแล้วแหละ ขอโทษๆกัน คงจะกลับมาดีกันได้แหละโน่ะ
___แต่การขอโทษครั้งนี้คือมันผิดที่เราเองค่ะ ___ด้วยนิสัยผู้หญิงๆของเรา ที่แคร์คนอื่นมากไป
เราคงจะอะไรกับมันมากไป และคิดเองไม่ได้ว่าความสัมพันธ์เพื่อนกับเราตอนนี้มันไม่เหมือนเดิมแล้วนะ
และเป็นการขอโทษที่พลาดและไร้ค่ามากที่สุด และเป็นเรื่องที่เราทำพลาดมากที่สุดเลย เราผิดและยอมรับกับตรงนี้ค่ะ
สุดท้ายเพื่อนเรากลับคิดกันตรงกันข้ามจริงๆค่ะ เค้าพูดกับเราว่ารำคาญ ... เรานี่

ยังหน้าด้านไปคุยกับมันอยู่อย่างนั้น
เอาหละ ... จนเวลาผ่านไป เราก็เริ่มยอมรับได้แล้วกับสิ่งที่เกิดขึ้น เราไม่เจอเพื่อนคนนี้อีกเลย เริ่มห่าง เริ่มคุ้นชิ้น และเริ่มทำความเข้าใจกับมันค่ะ ให้เวลากับตัวเอง ตั้งใจเรียนมากขึ้น แล้วก็มีเพื่อนกลุ่มใหม่ๆเข้ามาค่ะ
แต่เรื่องมันไม่จบแค่นี้นะคะ !!
เรื่องมันเกิดจากที่ แฟนนางคงมาอ่านข้อความเรา เอาจริงๆ แฟนนางก็เพิ่งจะคบกันไม่นานค่ะ และก็ไม่ได้รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับเราและเค้าเลยค่ะ ว่าก่อนหน้านี้เราผิดใจอะไรกัน ด้วยเหตุที่เพื่อนเราไม่ได้เล่าเหตุการณ์และอธิบายให้เค้าฟังรึยังไง
สาเหตุที่เราขอโทษเค้าเพราะอะไรยังไง ? หรือที่ผ่านมา แฟนนางเป็นคนเล่นเองทั้งหมด ? หรืออะไรยังไง พออ่านข้อความเรานางก็คงเข้าใจผิดไปอีกแบบ
จนนางโพสด่าเรา ว่าเราไปตื้อแฟนเค้า และเยอะใส่แฟนเค้า จะแย่งแฟนเค้า สำคัญตัวเองบ้างหละ ทำให้คนอื่นเข้าใจเราผิดต่างๆนานา
เราก็เป็นอีพวกที่ว่าไม่ยอมคน ก็โต้ตอบกลับเอาเป็นว่าก็แรงเบอร์ใหญ่ค่ะ เป็นการตอกย้ำให้มันเกลียดเราไปอีก
เหตุการณ์ตอนนั้น ..เรานี่หมาเลยค่ะ แถมมันยังเมนท์ตอบกลับแฟนนางอีก ...
ในมุมมองเรานะ จะว่าเยอะก็เยอะนะคะ เราเองก็มีส่วนผิดนะ ที่ส่งขค.อะไรไปแบบนั้น เราคิดแค่ว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องเรากับเพื่อนเราสองคน เลยใช้คำพูดที่ดูสนิทไป เหมือนที่ใช้กันตามความเคยชินของเรา และลืมคืดไป ว่าแฟนนางจะมาอ่านประมาณนี้
อาจจะคิดว่า เห้ย !!! ทำไมเราจะอาลัยอาวร ร่ำไร กับเค้าขนาดนั้น
คือ...ในความคิดเราตอนนั้น เพื่อนคนนี้ยังสำคัญกับเราอยู่ แค่เราคาใจ ว่ามันยังมีอะไรค้างคากับเราทำไมไม่พูด ไม่อธิบายกับเราให้เราเข้าใจ.. ทำไมเขี่ยเพื่อนแบบเราทิ้งด้วยเหตุผลแค่นี้เองหรอ เราเพิ่งเจอกันกินข้าวกัน เกิดเรื่องเข้าใจผิดกัน ทั้งที่ไม่ได้คุยอะไรจากปากกันเลย แล้วก็เลิกคบกันด้วยเหตุผลนี้ แค่นี้จริงๆน่ะเหรอ!!
เราทั้งงง ทั้งสับสน คือถ้ามันพูดตอนนั้นเราคงเข้าใจเหตุผล และจะไม่อะไรกับเพื่อนคนนี้อีกเลยค่ะ เลิกคบคือเลิกคบ
เพราะใจนึงตอนนั่นจะเกลียดนางก็เกลียดนะคะ ทั้ง เกลียดทั้งเสียใจ รู้สึกตั้งคำถามว่าตัวเองเป็นเพื่อนที่แย่มากขนาดนี้เลยหรอ
และถามตัวเองว่า เราพาตัวเองมาจุดๆนี้ได้ไง เพื่อเพื่อนคนเดียวคนนี้อ๋อ เพราะอะไร....และเป็นบ้าอะไร ?
จนเราก็บล็อกเค้าทั้งสองคนเพื่อนเป็นการตัดปัญหา
และตั้งแต่นั้นมา เรากับเพื่อน ก็ตัดขาดกันไปเลยค่ะ
จนเราปลดบล็อกเฟสนาง แล้วนางก็บล้อกเรากลับ
จนเรามีความรุ้สึกว่าไม่คิด ที่จะกลับมาเป็นเพื่อนกับเค้าแล้ว แล้วก็กดออกจากกลุ่มที่มีเค้าอยู่ไปเลยคะ
จนทุกวันนี้ เราก็ดีใจนะที่เพื่อนมีความสุข และกำลังจะได้ดีในหน้าที่การงาน
มีความสุขกับแฟนเค้า และยังติดตามความเป็นอยู่ของเพื่อนตลอด
แต่ลึกๆ เราก็เสียใจ เสียดายความเป็นเพื่อนที่เรามีให้กัน มันเลยทำให้เราคิด ว่าที่ผ่านมา สิ่งดีๆต่างๆคงเป็นเราที่มีให้มันอยู่ฝ่ายเดียวรึเปล่า ไม่งั้น มันคงกลับมาคุยกับเราแล้วหละ เราอยากถามมันจริงๆว่า
ที่บอกว่าเราเป็นเพื่อนผญ.ที่ดีมากที่สุดมันคืออะไรหรอ
คำว่าเพื่อนกันที่ผ่านมาไม่มีความหมายเห้อะไรทั้งนั้นเลยหรอ !!
ทุกวันนี้เราบังเอิญเจอเพื่อนคนนี้บ่อยมากๆ เจอหน้ากัน เค้าก็ไม่ทักเราอีกเลยคะ ไม่มองหน้า ไร้ความรู้สึกใดใดเหมือนไม่เคยรู้จักกัน หลายๆครั้ง จนเราแย่กับตัวเองมากๆ เจอเค้าบ่อยมาก จนเริ่มชินและเอือมกับมันไปแล้ว
แปลกดีเนอะ บางครั้ง

เรารู้สึกแย่ตลอดเวลา
ทุกครั้งที่เปิดเฟสดู มันเตือนความทรงจำมากมาย
ใจหายเห้เห้เลย

มันหลายๆความรู้สึกเลยค่ะ จะเกลียดดี จะรักมันเหมือนเดิมดี หรือควรเฉยๆดี
หลายๆคำถาม ที่เราอยากถามเค้ามากๆ กับเพื่อนคนนี้ สุดท้าย อยากบอกแกนะว่า ถึงแม้ว่าเราจะไม่ได้จำเป็นอะไรในชีวิตแกแล้วก็ไม่เป็นไร เก็บแต่ความทรงจำดีๆไว้ก็พอ..ขอโทษจริงๆที่เป็นเพื่อนที่ดีไม่ได้
อยากจะอวยพรให้แก มีความสุขมากๆ ในหน้าที่การ ความรัก งานที่ประสบความสำเร็จ และเพื่อนใหม่ๆนะ
จากเพื่อนคนนึง..เพื่อนในอากาศ
##เมื่อต้องกลายเป็นคนแปลกหน้ากับเพื่อนที่เราสนิทที่สุด## ทุกคนจะรู้สึกยังไงเมื่อเจอเหตุการณ์แบบนี้ค่ะ ?
ถ้าเล่าเรื่องไม่เก่งยังไงขอโทษด้วยนะค่า
-------------------
เรื่องของเราก็ตามท็อปปิคเลยจ่ะ เพิ่งผ่านมาไม่นานนี่เอง เราอึดอัดกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมาก เลยอยากจะถามความเห็นจากเพื่อนๆค่ะ !!
คือเรามีเพื่อนสนิทผช.อยู่คนนึง ตั้งแต่ประถมเลยค่ะ
เรามาเริ่มสนิทกันเมื่อสองสามปีที่แล้วเพราะกลับมาเรียนปวช.ที่เดียวกันค่ะ
แต่อย่าเพิ่งคิดว่าเรามีเพื่อนผช.แล้วเราจะคิดซัมติงอะไรกับเค้าแบบนั้นนะ
เค้าเป็นเพื่อนผช.ที่เราไว้ใจมาก กินเที่ยวด้วยกัน ปรึกษาโน่นนี่นั้นกันตลอด ทั้งเรื่องผญ. และเกือบทุกเรื่อง ง้อกันแคร์กันตลอด เพราะเพื่อนคนนี้ตลอดเวลาที่เราเป็นเพื่อนเค้ามันคือช่วงเวลาที่เรามีความสุขมากที่มีเค้าเป็นเพื่อนเรา
จนวันนึง หลายๆอย่างมันก็เปลี่ยนไปค่ะ เพื่อนเราก็มีแฟนค่ะ !!
มันเป็นเรื่องที่น่ายินดีเนอะ สำหรับความรู้สึกคนเป็นเพื่อน เพื่อนเรามีแฟน มีคนดูแล
เราก็ดีใจกับเพื่อนด้วย จนเราเองก็มีแฟนแล้วก็เริ่มห่างๆกัน ให้เวลากับตัวเองมากขึ้น แต่ความรู้สึกเรากับเค้าก็ยังคงเป็นเพื่อนที่สนิทกันเหมือนเดิม
แต่เราไม่คิดเลยว่ามันจะเป็นจุดแตกหักของเรากับเพื่อนไปแบบง่ายดาย
เราโดนเลิกคบค่ะ มัแย่จริงๆ เป็นสิ่งที่เราแย่กับมันมาประมาณหกเจ็ดเดือน ตั้งแต่ไม่ได้คุยกันเลยค่ะ
ความรู้สึกเหมือนโดนตบหน้า โดนบอกเลิกยังไงอย่างนั่น
เรื่องมันเกิดตั้งแต่วันเกิดเพื่อนเรา คือเรากับเพื่อนๆตั้งใจจะโทร.hbd อวยพรมันในfbนี่แหละ
บังเอิญว่าเพื่อนเราสมมุติชื่อไอแอลนะคะ
คือในกลุ่มที่เราตั้งกันตอนเรียนปวช.ที่กทม. แอลดันกดโทรกรุปไลน์ และไปติดที่เพื่อนเราคนนี้ด้วย ทั้งๆที่เราไม่รู้เรื่องอะไร เรานอนยุบ้านเฉยๆของเราประมาณนี้ค่ะ แต่เพื่อนเราดันอยู่กับแฟนในวันเกิดค่ะ ... แล้วยังไงละ สิ่งที่เราได้ยินจากเพื่อนคนนี้ส่งข้อความส่วนตัวมาหาเรา..ด่าเราประมาณว่าไม่พอใจ ด้วยคำพูดที่เรา
เราเสียความรู้สึกมากค่ะ เพราะไม่ได้ทำอะไรให้นางเลย ไม่ได้เป็นคนโทรด้วยซ้ำ
สักพัก..ความรู้สึกเราตอนนั้น โกรธและขาดสติมาก เราเลยได้ทำการลบเพื่อนนาง แล้วก็บล้อกนางเลยค่ะ
นี่ก็
ส่วนเพื่อนเรา..นางก็คงเสียความรู้สึกแหละ ที่เราบล้อกนางเอาง่ายๆแบบนั้น
....แต่ก็ไร้การติดต่อกลับใดใด จากเพื่อนเรา
เราได้แต่คิดว่าเราทำผิดอะไรมากหรือเปล่า ทำไมไม่คิดจะตอบอะไรเราบ้างเลย
เลยได้ทักไปถามเพื่อนค่ะ ขอโทษเพื่อนทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำไป ทั้งๆที่เรื่องนี้เราไม่ผิดอะไรเลยค่ะ เรายอมรับนะว่าเราก็งี่เง่า ที่ตื้อมันมากเกินไป ประหนึ่งว่าเรายังสนิทกัน เหมือนเดิม
ทุกคนเคยเป็นไหม
คำว่าเพื่อนสนิทสำหรับเรา
เหตุการณ์ผ่านไปค่ะ...
เพื่อนเราอีกคนทักไปถามนางว่าเกิดอะไรขึ้น นางก็พูดประมาณว่าเราคิดไปเอง ไม่โกรธอะไรประมาณนี้
แต่นางก็ไม่คุยไม่ตอบข้อความเราค่ะ
เราเลยตัดสินใจ ทักนางไปขอโทษทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้น ขอโทษกับนางทั้งที่ตัวเอง
และคิดว่ามันไม่โกรธเราแล้วแหละ ขอโทษๆกัน คงจะกลับมาดีกันได้แหละโน่ะ
___แต่การขอโทษครั้งนี้คือมันผิดที่เราเองค่ะ ___ด้วยนิสัยผู้หญิงๆของเรา ที่แคร์คนอื่นมากไป
เราคงจะอะไรกับมันมากไป และคิดเองไม่ได้ว่าความสัมพันธ์เพื่อนกับเราตอนนี้มันไม่เหมือนเดิมแล้วนะ
และเป็นการขอโทษที่พลาดและไร้ค่ามากที่สุด และเป็นเรื่องที่เราทำพลาดมากที่สุดเลย เราผิดและยอมรับกับตรงนี้ค่ะ
สุดท้ายเพื่อนเรากลับคิดกันตรงกันข้ามจริงๆค่ะ เค้าพูดกับเราว่ารำคาญ ... เรานี่
เอาหละ ... จนเวลาผ่านไป เราก็เริ่มยอมรับได้แล้วกับสิ่งที่เกิดขึ้น เราไม่เจอเพื่อนคนนี้อีกเลย เริ่มห่าง เริ่มคุ้นชิ้น และเริ่มทำความเข้าใจกับมันค่ะ ให้เวลากับตัวเอง ตั้งใจเรียนมากขึ้น แล้วก็มีเพื่อนกลุ่มใหม่ๆเข้ามาค่ะ
แต่เรื่องมันไม่จบแค่นี้นะคะ !!
เรื่องมันเกิดจากที่ แฟนนางคงมาอ่านข้อความเรา เอาจริงๆ แฟนนางก็เพิ่งจะคบกันไม่นานค่ะ และก็ไม่ได้รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับเราและเค้าเลยค่ะ ว่าก่อนหน้านี้เราผิดใจอะไรกัน ด้วยเหตุที่เพื่อนเราไม่ได้เล่าเหตุการณ์และอธิบายให้เค้าฟังรึยังไง
สาเหตุที่เราขอโทษเค้าเพราะอะไรยังไง ? หรือที่ผ่านมา แฟนนางเป็นคนเล่นเองทั้งหมด ? หรืออะไรยังไง พออ่านข้อความเรานางก็คงเข้าใจผิดไปอีกแบบ
จนนางโพสด่าเรา ว่าเราไปตื้อแฟนเค้า และเยอะใส่แฟนเค้า จะแย่งแฟนเค้า สำคัญตัวเองบ้างหละ ทำให้คนอื่นเข้าใจเราผิดต่างๆนานา
เราก็เป็นอีพวกที่ว่าไม่ยอมคน ก็โต้ตอบกลับเอาเป็นว่าก็แรงเบอร์ใหญ่ค่ะ เป็นการตอกย้ำให้มันเกลียดเราไปอีก
เหตุการณ์ตอนนั้น ..เรานี่หมาเลยค่ะ แถมมันยังเมนท์ตอบกลับแฟนนางอีก ...
ในมุมมองเรานะ จะว่าเยอะก็เยอะนะคะ เราเองก็มีส่วนผิดนะ ที่ส่งขค.อะไรไปแบบนั้น เราคิดแค่ว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องเรากับเพื่อนเราสองคน เลยใช้คำพูดที่ดูสนิทไป เหมือนที่ใช้กันตามความเคยชินของเรา และลืมคืดไป ว่าแฟนนางจะมาอ่านประมาณนี้
อาจจะคิดว่า เห้ย !!! ทำไมเราจะอาลัยอาวร ร่ำไร กับเค้าขนาดนั้น
คือ...ในความคิดเราตอนนั้น เพื่อนคนนี้ยังสำคัญกับเราอยู่ แค่เราคาใจ ว่ามันยังมีอะไรค้างคากับเราทำไมไม่พูด ไม่อธิบายกับเราให้เราเข้าใจ.. ทำไมเขี่ยเพื่อนแบบเราทิ้งด้วยเหตุผลแค่นี้เองหรอ เราเพิ่งเจอกันกินข้าวกัน เกิดเรื่องเข้าใจผิดกัน ทั้งที่ไม่ได้คุยอะไรจากปากกันเลย แล้วก็เลิกคบกันด้วยเหตุผลนี้ แค่นี้จริงๆน่ะเหรอ!!
เราทั้งงง ทั้งสับสน คือถ้ามันพูดตอนนั้นเราคงเข้าใจเหตุผล และจะไม่อะไรกับเพื่อนคนนี้อีกเลยค่ะ เลิกคบคือเลิกคบ
เพราะใจนึงตอนนั่นจะเกลียดนางก็เกลียดนะคะ ทั้ง เกลียดทั้งเสียใจ รู้สึกตั้งคำถามว่าตัวเองเป็นเพื่อนที่แย่มากขนาดนี้เลยหรอ
และถามตัวเองว่า เราพาตัวเองมาจุดๆนี้ได้ไง เพื่อเพื่อนคนเดียวคนนี้อ๋อ เพราะอะไร....และเป็นบ้าอะไร ?
จนเราก็บล็อกเค้าทั้งสองคนเพื่อนเป็นการตัดปัญหา
และตั้งแต่นั้นมา เรากับเพื่อน ก็ตัดขาดกันไปเลยค่ะ
จนเราปลดบล็อกเฟสนาง แล้วนางก็บล้อกเรากลับ
จนเรามีความรุ้สึกว่าไม่คิด ที่จะกลับมาเป็นเพื่อนกับเค้าแล้ว แล้วก็กดออกจากกลุ่มที่มีเค้าอยู่ไปเลยคะ
จนทุกวันนี้ เราก็ดีใจนะที่เพื่อนมีความสุข และกำลังจะได้ดีในหน้าที่การงาน
มีความสุขกับแฟนเค้า และยังติดตามความเป็นอยู่ของเพื่อนตลอด
แต่ลึกๆ เราก็เสียใจ เสียดายความเป็นเพื่อนที่เรามีให้กัน มันเลยทำให้เราคิด ว่าที่ผ่านมา สิ่งดีๆต่างๆคงเป็นเราที่มีให้มันอยู่ฝ่ายเดียวรึเปล่า ไม่งั้น มันคงกลับมาคุยกับเราแล้วหละ เราอยากถามมันจริงๆว่า
ที่บอกว่าเราเป็นเพื่อนผญ.ที่ดีมากที่สุดมันคืออะไรหรอ
คำว่าเพื่อนกันที่ผ่านมาไม่มีความหมายเห้อะไรทั้งนั้นเลยหรอ !!
ทุกวันนี้เราบังเอิญเจอเพื่อนคนนี้บ่อยมากๆ เจอหน้ากัน เค้าก็ไม่ทักเราอีกเลยคะ ไม่มองหน้า ไร้ความรู้สึกใดใดเหมือนไม่เคยรู้จักกัน หลายๆครั้ง จนเราแย่กับตัวเองมากๆ เจอเค้าบ่อยมาก จนเริ่มชินและเอือมกับมันไปแล้ว
แปลกดีเนอะ บางครั้ง
ทุกครั้งที่เปิดเฟสดู มันเตือนความทรงจำมากมาย
ใจหายเห้เห้เลย
มันหลายๆความรู้สึกเลยค่ะ จะเกลียดดี จะรักมันเหมือนเดิมดี หรือควรเฉยๆดี
หลายๆคำถาม ที่เราอยากถามเค้ามากๆ กับเพื่อนคนนี้ สุดท้าย อยากบอกแกนะว่า ถึงแม้ว่าเราจะไม่ได้จำเป็นอะไรในชีวิตแกแล้วก็ไม่เป็นไร เก็บแต่ความทรงจำดีๆไว้ก็พอ..ขอโทษจริงๆที่เป็นเพื่อนที่ดีไม่ได้
อยากจะอวยพรให้แก มีความสุขมากๆ ในหน้าที่การ ความรัก งานที่ประสบความสำเร็จ และเพื่อนใหม่ๆนะ
จากเพื่อนคนนึง..เพื่อนในอากาศ