ถึงพี่ทหารใส่แว่นที่ผมกับพี่เจอกันเมื่อเดือนตุลาคมปีที่แล้วที่สระว่ายน้ำในค่ายทหารครับ (ปี2559) เผื่อบังเอิญพี่จะมาเจอผมตั้งกระทู้ ผมอยากจะบอกว่าผมคิดถึงพี่มากๆเลยครับ อยากเจอพี่ ผมไปรอพี่ที่สระว่ายน้ำแทบทุกวันประมาณ 6 เดือนได้ แต่หลังจากที่เจอกันวันนั้น ผมก็ไม่เคยเจอพี่อีกเลย จนตอนนี้ผมก็ไม่ได้ไปที่สระว่ายน้ำอีกแล้ว แต่ผมก็ยังคิดถึงพี่อยู่ เกือบจะ 9 เดือนแล้วแต่ผมก็ยังประทับใจพี่ และยังคิดถึงพี่ทุกวัน
พี่ทหารคนที่ผมว่ายน้ำไปชนพี่ และพี่ก็ชวนผมคุยเรื่อยเปื่อย และผมปลื้มพี่ที่พี่บอกกับผมว่า ถ้าเจอพี่อย่าลืมทักพี่นะ ประมาณนี้ แต่ผมก็บอกพี่ไปว่า ผมจำพี่ไม่ได้ เพราะผมมองหน้าพี่ไม่เห็น (สายตาสั้น) พี่ก็เลยบอกผมว่า ไม่เป็นไร พี่จำเราได้ เดี๋ยวพี่ทักเราเอง (จริงๆที่พูดกันไม่ยาวกว่านี้ แต่ผมจำได้แค่ประมาณนี้) พอพี่ขึ้นจากสระ ผมก็ทำเป็นขึ้นไปใส่แว่นที่ล็อกเกอร์ ตอนพี่จะกลับพี่ก็เดินมาทักผมอีกรอบ พี่พูดประมาณว่า เห็นพี่ชัดแล้วนะ คราวนี้จำพี่ได้แล้ว คราวหน้าทักพี่ด้วย (ประมาณนี้ )แล้วพี่ก็ไป ถ้าย้อนกลับไปได้ ผมคงถามพี่มากกว่านี้ คือตอนนั้นผมเขินพี่มากเลยไม่กล้าคุยกับพี่และก็คิดไปว่าวันอื่นๆพี่คงจะมาอีก คือผมเตรียมคำถาม เตรียมเรื่องที่จะคุยกับพี่ไว้เยอะแยะเลย แต่แล้วพี่ก็ไม่มาอีกเลย 会いたいTT ถ้าให้ผมเดาผมว่ามีพี่ลูก มีครอบครัวแล้วล่ะ แต่ผมแค่อยากจะรู้จักพี่
ถึงพี่ทหารใส่แว่นที่สระว่ายน้ำในค่ายทหาร
พี่ทหารคนที่ผมว่ายน้ำไปชนพี่ และพี่ก็ชวนผมคุยเรื่อยเปื่อย และผมปลื้มพี่ที่พี่บอกกับผมว่า ถ้าเจอพี่อย่าลืมทักพี่นะ ประมาณนี้ แต่ผมก็บอกพี่ไปว่า ผมจำพี่ไม่ได้ เพราะผมมองหน้าพี่ไม่เห็น (สายตาสั้น) พี่ก็เลยบอกผมว่า ไม่เป็นไร พี่จำเราได้ เดี๋ยวพี่ทักเราเอง (จริงๆที่พูดกันไม่ยาวกว่านี้ แต่ผมจำได้แค่ประมาณนี้) พอพี่ขึ้นจากสระ ผมก็ทำเป็นขึ้นไปใส่แว่นที่ล็อกเกอร์ ตอนพี่จะกลับพี่ก็เดินมาทักผมอีกรอบ พี่พูดประมาณว่า เห็นพี่ชัดแล้วนะ คราวนี้จำพี่ได้แล้ว คราวหน้าทักพี่ด้วย (ประมาณนี้ )แล้วพี่ก็ไป ถ้าย้อนกลับไปได้ ผมคงถามพี่มากกว่านี้ คือตอนนั้นผมเขินพี่มากเลยไม่กล้าคุยกับพี่และก็คิดไปว่าวันอื่นๆพี่คงจะมาอีก คือผมเตรียมคำถาม เตรียมเรื่องที่จะคุยกับพี่ไว้เยอะแยะเลย แต่แล้วพี่ก็ไม่มาอีกเลย 会いたいTT ถ้าให้ผมเดาผมว่ามีพี่ลูก มีครอบครัวแล้วล่ะ แต่ผมแค่อยากจะรู้จักพี่