ความเป็นมาคือเเฟนงอลเรื่องผมปล่อยเธอขึ้นรถเมย์กลับกลับบ้านคนเดียว ระยะทางของเเฟนคือ5ป้ายรถเมย์ไม่ใกล้จากที่ ร.ร เธอให้เหตุผลว่าเธอบ่อยฉันขึ้นรถเมย์เเล้วฉันจะคุยกะใครยืนกะใคร(กลับเร็วเพราะเธทเป็นอิสลามกำลังถือศิลอด) ส่วนผมก็มีเหตุผลของผมคือผมก็ไม่มีเพื่อนกลับบ้านเเล้วมันไกล พอส่งเธอป้ายรถเมย์(ไม่ได้ลง) เเล้วผมจะคุยกะใครละในเหมื่อเเฟนลงไปเเล้ว เดินกลับบ้านคนเดียวตลอดถ้าเเฟนกลับเร็วละไม่รอเพื่อนอีกกลุ่มนึง ซึ่งเพื่อนอีกกลุ่มบ้านอยู่ในระเเวงเดียวกันผมเลยมีเพื่อนกลับ ตอนเลิกเร็วผมก็เดินกลับเเฟนตลอดจนถึงป้ายรถเมย์ ผมส่งเเค่นั้นเพราะผมจะรอเพื่อนกลุ่มนั้น เเต่เเฟนกลับไม่ชอบใจที่ปล่อยให้ขึ้นรถเมย์ เเล้วพอผมถึงบ้านเเฟนก็โทรมาคุย...ดูเหมือนเธอจะไม่ฟังเหตุผลของผม(ตามความรู้สึก) เเล้วผมก็ถามจะเเก้ยังไงล่ะ เธอบอก ก็ไปรอกลุ่มนั้นสิไม่ต้องมาเดินกะฉัน เสียความรู้สึกเหมือนกลับบ้านคนเดียว เเล้วผมก็พูดตามเหตุผลที่รอ ที่ก็ เอิ่ม.....น่ะ มีความคอดเห็นยังไงใครถูกใครผิดก็เเสดงความคิดเห็นด้วนนะครับ
เรื่องบ่อยเเฟนขึ้นรถเมย์คนเดียว ??