โดนเเฟนบอกเลิกเพราะ ไม่ได้ ทำงาน ช่วงปิดเทอม

พึงโดนเเฟนบอกเลิกครับ เธอบอกว่า มองไม่เห็นอนาคตของเราครับ เธอบอกเราไม่ยอมทำงานไม่มีความเป็นผู้ใหญ่ เธอไม่อยากใช้ชีวิตไปวันๆไม่อยากย่ำอยู่กับที่  เธอบอกว่าผมขี้เกียจ ไม่ขยัน (ตอนนี้ เธอกำลังเรียนผู้ช่วยพยาบาลอยู่ ซึ่งผมก็เป็นคนเเนะนำให้เค้าเรียน ตอนนี้ก็ไกล้จะได้ทำงานเเล้ว) ส่วนผมก็ยังเรียนมหาลัยอยู่กำลังจะขึ้นปี 2 ทางบ้านผมก็ไม่ได้ ลำบากอะไร มีกินมีใช้ไม่มีหนี้ ผมก็เลยไม่ได้ทำงานช่วงปิดเทอม เอาเวลาไปเที่ยว ทำในสิ่งที่อยากทำ คอยไปรับไปส่งเธอ ที่ที่เธอเรียนตลอด ละยะทางไปกลับก็เกือบๆ 50 โล ผมคิดไว้ว่าเรียนจบเมื่อไหร่ผมถึงจะทำงานเพราะเมื่อถึงเวลาที่จะต้องทำงานเเล้วมันก็จะไม่ค่อยมีเวลาทำนู่นทำนี่ทำในสิ่งที่เราอยากทำเเล้วต้องตั้งหน้าตั้งตาทำงาน ในเมื่อตอนนี้ยังมีช่วงเวลาที่เราสามารถทำอะไรที่อยากทำได้ ผมเลยอยากจะทำให้เต็มที่ก่อนที่จะไม่ได้ทำ ผมได้คิดไว้เเล้ว ว่า เรียนจบผมจะทำธุระกิจส่วนตัวของผมเอง พ่อกับเเม่ผมก็เห็นด้วยกับความคิดผมถ้าขาดเหลืออะไรเค้าบอกจะช่วยเต็มที่ เเม่ผมอกว่าตอนนี้อยากจะทำอะไรก็ทำไปไม่บังคับว่าจะทำงานมั้ยเเต่ถ้าเรียนจบเเล้วต้องทำงานต้องจริงจังได้เเล้ว เเต่เธอก็ได้เคยดูถูกความคิดผม เเต่ผมก็ยังให้อภัยเธอ เธอเคยแอบไม่มีคนอื่นตอนนั่น ไปดูหนังกันผมรู้ว่าเธอไปดูหนัง ผมเลยไปรอดูปรากฏเค้าออกมากับผู้ชาย(ผู้ชายคนนั้นเค้าก็รู้น่ะครับว่าเธอคบกับผมเค้าเป็นเพื่อนเก่ากัน) เธอก็เห็นผมน่ะครับ เเล้วเธอก็รีบเดินหนีไป ผมก็ทำอะไรไม่ถูกไม่กล้าที่จะเดินตามไป ได้เเต่เสียใจ เเล้ววันต่อ มา เธอก็มาง้อผมบอกว่าเค้าเลือกผมจะไม่มีเรื่องแบบนี้อีก ผมก็ให้อภัยเธอเพราะผมยังรักเธออยู่ เธอบอกจะไม่เลิกกัน จะไม่ทำอีก จะทำทุกอย่างให้เราได้อยู่ด้วยกัน เธอบอกเธอจะทำให้เราได้เห็น เเต่พอมาตอนนี้ เธอกับบอกเลิกผม ผมควรทำยังได้ดี ควร ตามง้อเธอดีมั้ยครับ หรือควรปล่อย เธอ บอกถ้ามันใช่เดี๋ยวสั๊กวันต้องกลับมาคบกันอีก (ไม่เคยมาปรึกษาในนี้เลย ถ้าผิดยังไงต้องขออภัยด้วยน่ะครับ)