1ปีที่ฉันถ่ายฟิล์ม ขอคัดมาอวด29ใบ

สวัสดีครับ เวลา1ปีนี่ มันผ่านไปรวดเร็วจังนะครับ
ในแต่ละวันก็มีเรื่องราวเกิดขึ้นมากมายในชีวิต
ข้อมูลมหาศาลที่วิ่งเข้ามาในหัวเรา จะมีเพียงบางส่วน
ที่ถูกบันทึกเป็นความทรงจำ และแน่นอนว่าบางครั้ง
มันก็ค่อยๆเลือนรางหายไป

ภาพถ่าย เป็นตัวช่วยที่เราคุ้นเคยกันที่สุด
มันช่วยหยุดช่วงวินาทีนั้นๆไว้ได้อย่างชัดเจน
ภาพ2มิติธรรมดา แต่สามารถดึงเราเข้าไป
เสมือนอยู่ในเหตุการณ์นั้นอีกครั้งได้

หลักการของภาพถ่ายยังคงเหมือนเดิม คือจับเอาแสงที่กระทบวัตถุ
สะท้อนผ่านตัวกลางที่รวมแสง(เลนส์) ให้ตกบนตำแหน่งที่เหมาะสม(โฟกัส)
ซึ่งมีวัสดุที่เกิดปฏิกิริยากับแสง(ฟิล์ม/เซ็นเซอร์) ก่อเกิดเป็นภาพที่ตาเรารับรู้ได้
จากการบันทึกภาพลงบนกระดาษ จัดใส่เข้าอัลบั้มที่จับต้องได้
พัฒนามาเป็นจุดสีดิจิตอลนับล้านจุด แสดงผลบนจอสุดคมชัด
รูปภาพนับพันใบ สามารถถูกเปิดดูได้ทุกที่ ทุกเวลา

ฟิล์มที่ผมถ่ายมา ก็ถูกสแกนแปลงจากอนาล็อคเป็นดิจิตอลเช่นกัน
แต่ผมมองว่า ผมได้เปรียบอยู่บ้าง ที่มีตัวฟิล์มเนกาทีฟเป็นตัวสำรองข้อมูล
ตัดความเสี่ยงถูกโจรกรรมหรือกรรโชกทรัพย์ผ่านโลกไซเบอร์
ที่ไม่รู้จะพัฒนาความสามารถและความร้ายแรงได้อีกแค่ไหน

การบันทึกความทรงจำด้วยภาพถ่าย เป็นหนึ่งในกิจกรรมที่ผมรัก
มันเป็นความชื่นชอบส่วนตัว ที่ในบางโอกาส ผมจะเลือกหยิบอุปกรณ์หลงยุคมาใช้งาน
มันไม่มีความคุ้มค่า มันไม่สะดวกรวดเร็ว มันไม่ใช่ตัวเลือกที่เหมาะสม
หากใช้ตรรกะความเป็นจริงมาตัดสิน แต่...ผมใช้มันแล้วผมสนุกกว่า
มีความสุขกว่า ก็เท่านั้นเอง

กระทู้นี้ จะขออวดภาพที่ผมชอบ ที่ได้บันทึกไว้ในรอบปีที่ผ่านมา
ชมได้ ติได้ วันนี้มีความสามารถเท่านี้ แต่ยินดีน้อมรับคำวิจารณ์
เพื่อพัฒนาให้ดีขึ้นในวันหน้าครับ ขอบคุณมากครับ

ภาพหมู่ อุปกรณ์บันทึกภาพ ที่ทำหน้าที่ในครั้งนี้