เคยมีปัญหา กระทบกระทั่ง กันบนถนน
ผมไม่ผิด แต่อีกฝ่ายวางท่า นักเลงโต และ บอกให้ขอโทษ
ด้วยความที่ไม่อยากเสี่ยง ไม่อยากแลก ไม่อยากมีเรื่อง จึงยอมที่จะเอ่ยปากขอโทษออกไป
จากวันนั้น ถึงวันนี้ เป็นเวลาเกือบครึ่งปี ก็ยังคงลืมไม่ลง
คิดทุกวัน ทั้งเวลายามตื่น ยามกิน คิดให้ตนเองทุกข์ตลอด ว่าทำไมตนเองไม่ผิด แล้วไปขอโทษทำไม
คิดแค้นตัวเองว่า ทำไมตนเองเป็นคนขี้ขลาดตาขาวเช่นนี้
บางทีก็คิดได้ว่า ดีแล้วที่เรื่องจบ ๆ ไปได้ ถ้าวันนั้นกล้าที่จะไปต่อล้อต่อเถียง เรื่องราวจะเป็นยังไงก็ไม่รู้ อาจจะแย่กว่านี้ เพราะในสังคมมีให้เห็นอยู่บ่อยๆ
แต่ไม่อาจจะห้ามใจตนเอง ไม่ให้คิดได้เลย เป็นอะไรก็ไม่รู้
พอจะมีวิธีทำให้ลืม ๆ ไปได้ไหมครับ จะครึ่งปีแล้ว ยังไม่ลืมเลย
ลืมอดีตไม่ลงครับ
ผมไม่ผิด แต่อีกฝ่ายวางท่า นักเลงโต และ บอกให้ขอโทษ
ด้วยความที่ไม่อยากเสี่ยง ไม่อยากแลก ไม่อยากมีเรื่อง จึงยอมที่จะเอ่ยปากขอโทษออกไป
จากวันนั้น ถึงวันนี้ เป็นเวลาเกือบครึ่งปี ก็ยังคงลืมไม่ลง
คิดทุกวัน ทั้งเวลายามตื่น ยามกิน คิดให้ตนเองทุกข์ตลอด ว่าทำไมตนเองไม่ผิด แล้วไปขอโทษทำไม
คิดแค้นตัวเองว่า ทำไมตนเองเป็นคนขี้ขลาดตาขาวเช่นนี้
บางทีก็คิดได้ว่า ดีแล้วที่เรื่องจบ ๆ ไปได้ ถ้าวันนั้นกล้าที่จะไปต่อล้อต่อเถียง เรื่องราวจะเป็นยังไงก็ไม่รู้ อาจจะแย่กว่านี้ เพราะในสังคมมีให้เห็นอยู่บ่อยๆ
แต่ไม่อาจจะห้ามใจตนเอง ไม่ให้คิดได้เลย เป็นอะไรก็ไม่รู้
พอจะมีวิธีทำให้ลืม ๆ ไปได้ไหมครับ จะครึ่งปีแล้ว ยังไม่ลืมเลย