สวัสดีครับผมเป็นนักศึกษาปี 2 เรียนอยู่ในมหาลัยแห่งหนึ่ง ผมได้รู้จักกับผู้หญิงต่างคณะคนนึงเขาน่ารักมากเป็นคนที่ไม่ค่อยพูดไม่ค่อยจา เวลาทำอะไรก็ดูน่ารักน่าเอ็นดูไปซะทุกอย่าง จนผมมีโอกาสได้เข้าไปคุยกับเขา เราคุยกันถูกคอมากตอนแรกก็ดูจะไปกันได้ดี(เขาก็ชอบผมด้วยนั่นแหละ) เราคุยกันผ่านทางเฟสบุ๊ค จะได้เจอกันเวลาอยู่ในมหาลัยผมจะเข้าไปทักอยู่ทุกครั้งเขาก็ยิ้มให้ ดูกล้าๆกลัวๆ เวลาผ่านไปเดือนนึงเรายังคงคุยกันเรื่อยๆ ผมก็ยังไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่กันแน่ ผมชวนเขาไปเดินเล่นในห้างเขาไม่ยอมไป ไม่เคยไปไหนด้วยกันเลย มีอยู่วันนึงผมกับเพื่อนๆพากันไปกินข้าวที่ร้านแห่งหนึ่งเจอเขานั่งกินข้าวกับเพื่อน ฟลุ๊คโคตรๆ ผมเลยเข้าไปทักทายแล้วนั่งด้วยมีเพื่อนแล้วเขาดูสบายใจกว่า อยู่ไปๆ เริ่มหาตัวยากมากขึ้นกลายเป็นว่าวันไหนที่ได้เจอกันนี่ถือว่าฟลุ๊คสุดๆ ...จนถึงตอนนี้ก็ 3 เดือนแล้ว ยังไม่มีอะไรดีขึ้นเลย ผมชวนเขาออกมาหาอะไรกินด้วยกันยังไม่มาเลยครับ ในใจผมไม่ได้คิดฉวยโอกาสอะไรทั้งนั้น ผมแค่อยากเก็บความทรงจำดีๆในเวลาที่ยังมีกันอยู่ คิดซะว่าเขาคงมีกำแพงสูง แล้วก็เป็นไปตามที่คิดจริงๆครับ เขามีกำแพงในใจอยู่ ผมลองพยายามไปเรื่อยๆ ในทุกวันนี้เหมือนกับพังกำแพงลงได้แล้วแต่ยังคงมีกำแพงอีกชั้น พวกเราไม่เคยมีโมเม้นต์นั่งหยอดคำหวานหรือเดินเที่ยวด้วยกันเหมือนคู่อื่นๆ คงไม่แปลกใช่มั้ยครับเรายังไม่ได้คบกันเลยแค่คุยกันเอง TT จนวันแล้ววันเล่าความจริงใจไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นเลย 4เดือน เขาบอกกับผมแค่คุยกันไปก่อน แต่การกระทำของเขามันดูเอาแต่ใจเกินไปรึเปล่าครับ ทุกวันนี้เหนื่อยและอึดอัด ผมควรจะทำยังไงต่อดี
เจอแบบนี้ผมควรทำยังไงครับ ?