เคยเจอคนแบบนี้กันไหม?

สวัสดีค่ะ เราเพิ่งขึ้นปี1ตอนเเรกเราไม่มีเพื่อนเลย เราก็เห็นคนนึงอยู่คนเดียวเหมือนกัน ก็เลยตัดสินใจเดินไปทักเขา จากนั้นก็รู้ว่าเขาก็เรียนคณะเดียวกันห้องเดียวกับเรา ก็เลยไปเรียนด้วยกันแล้วเป็นเพื่อนกัน แรกๆเขาก็เหมือนคนปกติทั่วไป คบไปสักพักเขาเริ่มมีอาการแปลกๆ อยู่ๆก็ตะโกนเสียงดังขึ้นมาแบบไม่สนใจคนรอบข้าง พอถามว่าเป็นอะไร เขาก็บอกว่า "กูอึดอัดกูต้องการจะปลดปล่อย" แล้วเวลาอยู่ที่ๆมีคนเยอะหรือรุ่นพี่เรียกทำกิจกรรมเขาก็จะหงุดหงิดไม่ชอบไม่อยากทำ บางครั้งเขาก็เเสดงอาการชัดเจนเกินไป และเขามองโลกในแง่ร้ายไปหมด เขาชอบบอกว่าคนดีๆบนโลกนี้ไม่มีหรอก มีแต่สังคม หลอกลวงไปหมด พอเราถามว่าทำไมคิดแบบนั้น คนดีๆก็มีเยอะเเยะนะ เขาก็บอก "ไม่รู้อะไรหรอกกูผ่านอะไรมาบ้าง" ลืมบอกไปค่ะเราอายุ18เขา20 เขาดรอปไปอยู่ต่างประเทศ1ปี แล้วกลับมาเรียนต่อที่นี่ แล้วเขาจะโมโหมากเวลาเขาพูดอะไรสักอย่างแล้วมีเสียงขัดเขานิดหน่อย ไม่ว่าจะเสียงกริ่งเสียงคนรอบข้างหรือเเม้เเต่เสียงพลาสติก แล้วที่พีคกว่านั้นคือ เค้าชอบถามเราว่า "...กูเหมือนคนบ้าไหม?" แรกๆเราก็ตกใจทำไมถามแบบนี้ ก็จะแบบพูดดีๆสอนเขายกตัวอย่างนู้นนี่ก็ไม่มีประโยชน์อะไร หลังๆเราก็เปลี่ยนเรื่องคุยไปเลย เเต่ไม่ว่าเราจะพูดหรือไม่พูดจะเปลี่ยนเรื่องยังไง เขาก็จะร้องไห้ แล้วพูดว่า ''กูก็รู้ตัวเองนะ กูไม่ได้อยากเป็นแบบนี้หรอก กูอึดอัด กูบังคับใจตัวเองไม่ได้ ไม่รู้หรอกกูต้องเจออะไรมาบ้าง เวลากูตั้งใจทำอะไรสักอย่างชอบมีอะไรมาขัดใจกูตลอด ขนาดกูแค่พูดก็มีเสียงพลาสติกยุกยิกอีกเเล้วเห็นไหม พยายามอะไรไม่เคยเป็นเหมือนที่ใจกูต้องการ แล้วอีกบลาๆ..." เขาพูดเยอะมาก จะพูดแบบนี้ซ้ำทุกรอบหลังจากที่ถามว่ากูเหมือนคนบ้าไหม แต่เขาไม่เคยเล่าถึงปัญหาของเขาให้เราฟังเลยว่าเกิดไรขึ้น เขาเจออะไรมาถึงเป็นแบบนี้ เคยถามนะแต่เขาเงียบใส่รู้สึกไม่ดีนิดหน่อย จากนั้นเราก็ไม่กล้าถามเวลาเขาเป็นเเบบนี้เหมือนเขาไม่ได้อยากเล่าให้เราฟังเขาแค่ระบายเฉยๆ แต่เป็นแบบนี้ทุกวันเราก็เริ่มทนไม่ไหวแล้ว เราอายคนเวลาที่เขาร้องไห้เสียงดัง บางทีเดินด้วยกันก็ปกติสักแปปอยู่ๆก็จะหงุดหงิดไปเลย แล้วมาพูดเสียงดัง คือทุกวันนี้เราก็ไม่รู้จะทำยังไงกับ คำถามซ้ำๆทุกวันว่า "กูเหมือนคนบ้าไหม?"แล้วก็ร้องไห้พูดแบบเดิม เราเริ่มกลัวเขาไม่อยากอยู่ด้วยแล้ว แต่ก็ไม่กล้าเลิกคบเพราะเขามีเราเป็นเพื่อนคนเดียว แต่จะทนต่อไปแบบนี้ก็คิดว่าไม่น่าจะไหว...

ที่มาตั้งกระทู้นี้คืออยากรู้ว่าใครเคยเจอคนแนวๆนี้บ้างไหม? เเล้วรับมือกับเขายังไงคะ? มีทางออกให้เราบ้างไหม? เขาเป็นโรครึเปล่า?

ปล.กระทู้แรกของเรามีอะไรผิดพลาดก็ขออภัยด้วยค่ะ