เราเป็นเพื่อนเรียนด้วยกันมาตั้งแต่ประถม จนเรียนจบก็ต่างแยกย้ายไปทำงาน ผ่านมาห้าปีเราได้โคจรมาทำงานด้วยกันอีกครั้ง
แต่ตอนนี้เพื่อนเปลี่ยนไปมาก (ถ้าไม่ได้ทำงานด้วยกันคงไม่รู้จริงๆ) แต่ที่ยังไม่เปลี่ยนยังคงคอนเซ็ปเดิมคงเป็นเรื่องมีห้ากินสิบของมันนี้แหล่ะ
ตอนแรกๆก็ดีใจน่ะ ที่ได้มาทำงานกับเพื่อน แต่เอาเข้าจริงมันไม่เหมือนที่เราคิดใว้เลย เวลาอยู่ที่ทำงานเขาจะชอบพูดประชด เสียดสี อยู่ตลอดเวลา หรือเวลาเราพูดอะไรเขาจะชอบหักหน้าเราต่อหน้าคนเยอะๆ ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันเพราะอะไร หรืออาจเรื่องหน้าที่การงานก็ไม่แน่ใจ
คบกันมาก็นาน ปากก็บอกว่าเพื่อนกันก็พูดเล่นๆน่ะ แต่พูดแต่ล่ะทีต้องทำให้เราให้อายหรือแทงใจตลอด แต่เวลาลำบากตอนนี้มาหาเราคนแรก ยืมตังนี้ยังกะเดินเข้าธนาคาร ได้คืนบ้าง ไม่ได้บ้าง แรกๆก็ไม่ได้ว่าอะไร หลังๆเริ่มไม่ใหว เพราะตอนคืนนี้ชอบพูด-ดันมาก หลังๆก็เริ่มไม่ชอบเท่าไรเหมือนกัน แต่เวลาไม่มีเงินทำตัวน่าสงสารมาก บางวันก็ไปกินข้าวกับเราที่ห้อง กินแล้วก็นอนดูหนังสบายใจมากกกก... ยามมีตังก็หายไปยังกะมนุษล่องหน แทบจะไม่รู้จักกันเลย
อยากจจะเล่าให้ใครฟังก็เล่าไม่ได้ พูดไปก็เหมือขายเพื่อน ไม่รู้จะทำไงเลย เพลียจิตรมากกกก ...........!!!!!!!!!!!
มีใครเคยรู้สึกทำบุญกับคนบางคนไม่ขึ้นเหมือนกันมั้ย...!!@
แต่ตอนนี้เพื่อนเปลี่ยนไปมาก (ถ้าไม่ได้ทำงานด้วยกันคงไม่รู้จริงๆ) แต่ที่ยังไม่เปลี่ยนยังคงคอนเซ็ปเดิมคงเป็นเรื่องมีห้ากินสิบของมันนี้แหล่ะ
ตอนแรกๆก็ดีใจน่ะ ที่ได้มาทำงานกับเพื่อน แต่เอาเข้าจริงมันไม่เหมือนที่เราคิดใว้เลย เวลาอยู่ที่ทำงานเขาจะชอบพูดประชด เสียดสี อยู่ตลอดเวลา หรือเวลาเราพูดอะไรเขาจะชอบหักหน้าเราต่อหน้าคนเยอะๆ ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันเพราะอะไร หรืออาจเรื่องหน้าที่การงานก็ไม่แน่ใจ
คบกันมาก็นาน ปากก็บอกว่าเพื่อนกันก็พูดเล่นๆน่ะ แต่พูดแต่ล่ะทีต้องทำให้เราให้อายหรือแทงใจตลอด แต่เวลาลำบากตอนนี้มาหาเราคนแรก ยืมตังนี้ยังกะเดินเข้าธนาคาร ได้คืนบ้าง ไม่ได้บ้าง แรกๆก็ไม่ได้ว่าอะไร หลังๆเริ่มไม่ใหว เพราะตอนคืนนี้ชอบพูด-ดันมาก หลังๆก็เริ่มไม่ชอบเท่าไรเหมือนกัน แต่เวลาไม่มีเงินทำตัวน่าสงสารมาก บางวันก็ไปกินข้าวกับเราที่ห้อง กินแล้วก็นอนดูหนังสบายใจมากกกก... ยามมีตังก็หายไปยังกะมนุษล่องหน แทบจะไม่รู้จักกันเลย
อยากจจะเล่าให้ใครฟังก็เล่าไม่ได้ พูดไปก็เหมือขายเพื่อน ไม่รู้จะทำไงเลย เพลียจิตรมากกกก ...........!!!!!!!!!!!