รบกวนผู้รู้ด้านจิตวิทยา หรือผู้มีประสบกาณ์ช่วยวิเคราะห์พฤติกรรม และให้คำแนะนำความสัมพันธ์ของดิฉันและสามีด้วยค่ะ
- ดิฉันอายุ 33 เป็นคน sensitive โตมากับบ้านที่อบอุ่นมากๆ พ่อแม่ไม่เคยมีปัญหารุนแรง มีความสุขตามอัตภาพ มีประสบการณ์ความรัก long term 3 คน การศึกษาดี
- สามีอายุ 36 ครอบครัวแยกทางแต่เด็ก พ่อและแม่มีปัญหา ขาดความอบอุ่น เคยติดเหล้า มีปัญหาสุขภาพต้องทานยาแก้ปวดชนิดรุนแรงต่อเนื่อง อารมณ์หงุดหงิดง่ายจากผลข้างเคียงยา การศึกษาดี
คบกันมาเกือบ 3 ปีแล้วค่ะ ด้วยความที่ดิฉันรู้สึกว่าตัวเองเป็นผู้หญิงสมัยใหม่มากๆ รู้สึกอยู่ได้โดยที่ไม่ต้องแต่งงาน ไม่อยากมีลูก ดูแลตัวเองได้ อยู่ด้วยตัวเองได้ พอเวลาที่ปรี๊ดๆกับสามี เนื่องจากอารมณ์แปรปรวนของสามี ชอบมีคำพูดที่ทำร้ายจิตใจเรา ทำให้เรารู้สึกไม่มั่นคงทางอารมณ์และอนาคตชีวิตคู่ของตัวเอง สามีไม่มีความเป็นผู้นำเท่าไหร่ค่ะ sensitive กว่าเราอีก เจ้าน้ำตากว่าเราอีก ดิฉันต้องพยายามทำตัวสตรองสุดๆ คือที่คบกันมา และตัดสินใจแต่งงานกับสามีเพราะเค้ารักเราและไม่เจ้าชู้ ไม่ดื่มเหล้า อยากอยู่กับเราไปนานๆ คือเลือกแต่งกับคนที่รักเรามากกว่าคนที่เรารักอ่ะค่ะ ที่เหลือคือเหมือนเราเป็นผู้นำครอบครัวค่ะ ดังนั้นเวลาที่มีอะไรมาสะกิดใจตัวดิฉัน ดิฉันจึงรู้สึกเหมือนเป็นฟางเส้นสุดท้ายทุกครั้ง เพราะนอกจากความรักที่สามีมีให้เราแล้ว อนาคต การงาน ความมั่นคงอย่างอื่นไม่มีเลยค่ะ มันเลยทำให้รู้สึกว่าทุกครั้งที่สามีทำร้ายจิตใจเรา มันไม่มีอะไรที่จะมารั้งเราไว้จริงๆ ตอนนี้คือต้องคอยโทรหาเพื่อนสนิท เพื่อให้เค้าคอยปลอบใจเราว่าให้ "ใจเย็นๆก่อน อย่าเพิ่งรีบตัดสินใจอะไรวู่วาม"
ปัญหาที่สำคัญคือ เวลาที่เราอดใจไม่ไหว บอกเค้าว่า "โอ๊ย ไม่อยากทนแล้วนะ ฉันอยู่คนเดียวมีความสุขกว่าเยอะ" สิ่งที่สามีตอบกลับมาคือว่า "ทำไมทำตัวเว่ออย่างงี๊ นี่มันปัญหาเล็กน้อยตามประสาสามี จริงๆเรารักกันดีออก (ก็รักกันจริงๆค่ะ ความรักที่มีให้กันมันท่วมท้นจริงๆ แต่ต้องยอมรับว่าความรักไม่ใช้ทุกสิ่งของชีวิตคู่)" คือเค้าพูดประมาณว่า เรื่องแค่นี้เอง ทำเป็นจะเป็นจะตาย อยากโสด อยากเลิก ยกตัวอย่างสถานการณ์นะคะ เพราะเรื่องที่ทำให้เจ็บช้ำน้ำใจมันไม่ใช่เรื่องเล็กๆน้อยๆ ของชีวิตประจำวันค่ะ เช่น "เวลาสามีอารมณ์ไม่ดี หรือสามีรู้สึกว่าเค้าไม่มีความสุขกับชีวิตกับเมืองที่อยู่ เค้าชอบพูดว่าอยากขายสมบัติที่พออยู่ได้โดยไม่ทำงานแค่ 2 ปี(เฉพาะค่าใช้จ่ายของสามี) เพื่อไปอยู่ที่อื่น โดยที่ไม่ได้คิดถึงอนาคตระยะยาวไปกว่านั้น ว่าจะทำงานอะไรกับสุขภาพที่ไม่เอื้ออำนวย ดิฉันจะทำงานอะไร ดิฉันอยากย้ายไปไหม" หรือเวลาทีเค้ารู้สึกว่าดิฉันมีความรับผิดชอบไม่ดีพอกับงานที่ได้รับมอบหมาย(เพราะความเข้าใจผิดของสามีเอง) เค้าก็ส่งข้อความมาว่า "ถ้ารับผิดชอบงาน(ที่ทำรายได้เข้าครอบครัวเรา)แค่นี้ไม่ได้ ก็ยกเลิกแผนงานแต่งงานไปเลย(เพราะงานแต่งต้องใช้เงินเยอะ)" หลังจากที่ดิฉันจ่ายค่ามัดจำงาน เริ่มหาชุดแต่งงานแล้ว แจ้งครอบครัว เพื่อนฝูงเรียบร้อยแล้ว
สามีชอบมีคำพูดที่ทำให้เรารู้สึกว่าดิฉันพึ่งพาเค้าไม่ได้ หรือพูดอะไรไม่ดีเพราะความโกรธของเค้า แล้วค่อยมาขอโทษทีหลัง แล้วชอบโทษว่าเพราะอาการเจ็บปวดทางร่างกายของสามี หรือผลข้างเคียงยาที่ทำให้อารมณ์เค้าแปรปรวนเสมอหากขาดยา คือเค้าจะใช้ข้ออ้างเรื่องความเจ็บป่วยทางร่างกายกับจิตใจมาเป็นข้ออ้างพฤติกรรมของเค้ามาตลอดค่ะ แล้วชอบมีคำพูดในเชิงที่ว่าเพราะดิฉันจิตใจสำออยเกินไป ซึ่งคำพูดเหล่านี้มันส่งผลทำให้ฉันเชื่อว่าฉันสำออยจริงๆ ก็เลยพยายามอดทนมาถึงตอนนี้ค่ะ ยิ่งเพราะเค้าป่วยแล้วยิ่งต้องพยายามให้อภัยเค้า แต่ทุกครั้งมันกล้ำกลืนมากๆจริงๆ รู้สึกเจ็บปวดมากจริงๆ อยากเลิกกับเค้าทุกครั้งจริงๆค่ะ เคยไปหานักจิตวิทยาด้านครอบครัวกันมาพักนึง แต่สามีเลิกไป เพราะว่านักจิตวิทยาพูดทุกสิ่งในแบบที่ดิฉันอยากพูดกับเค้าซึ่งเค้ารู้ดีแต่ไม่อยากรับฟังค่ะ
รบกวนเพื่อน pantip ที่มีประสบการณ์หรือความรู้ด้านให้คำปรึกษาด้านครอบครัว หรือนักจิตวิทยาช่วยวิเคราะห์สถานการณ์ของดิฉันกับสามีด้วยนะคะ ว่าดิฉันควรจะรับมือกับเค้าอย่างไร คือใจอยากแบบว่า ถ้าเค้าแรงมา หรือปรี๊ดมา เราก็อยากแรงกลับไป แต่รู้ดีว่ามันไม่ได้แก้ปัญหาค่ะ อยากแก้ปัญหาที่ต้นเหตุค่ะ คือดิฉันนึกอย่างอื่นไม่ออกนอกเสียจาก เลิกกับเลิกค่ะ แต่อยากฟังความเห็นจากผู้มีประสบกาณณ์ ความรู้ที่ตีโจทย์สถานการณ์นี้แตกค่ะ
ขอบคุณมากๆที่อ่านจนมาถึงจุดนี้นะคะ ต้องการคำปรึกษาจากเพื่อนๆจริงๆค่ะ
รบกวนสละเวลาให้คำแนะนำด้วยนะคะ
ขอบคุณมากค่ะ
ขอคำแนะนำค่ะ สามีชอบพูดว่า จริงๆความสัมพันธ์เราสองคนไม่ได้แย่อะไร เป็นตัวฉันเองที่ชอบทำตัวสำออยทางจิตใจ
- ดิฉันอายุ 33 เป็นคน sensitive โตมากับบ้านที่อบอุ่นมากๆ พ่อแม่ไม่เคยมีปัญหารุนแรง มีความสุขตามอัตภาพ มีประสบการณ์ความรัก long term 3 คน การศึกษาดี
- สามีอายุ 36 ครอบครัวแยกทางแต่เด็ก พ่อและแม่มีปัญหา ขาดความอบอุ่น เคยติดเหล้า มีปัญหาสุขภาพต้องทานยาแก้ปวดชนิดรุนแรงต่อเนื่อง อารมณ์หงุดหงิดง่ายจากผลข้างเคียงยา การศึกษาดี
คบกันมาเกือบ 3 ปีแล้วค่ะ ด้วยความที่ดิฉันรู้สึกว่าตัวเองเป็นผู้หญิงสมัยใหม่มากๆ รู้สึกอยู่ได้โดยที่ไม่ต้องแต่งงาน ไม่อยากมีลูก ดูแลตัวเองได้ อยู่ด้วยตัวเองได้ พอเวลาที่ปรี๊ดๆกับสามี เนื่องจากอารมณ์แปรปรวนของสามี ชอบมีคำพูดที่ทำร้ายจิตใจเรา ทำให้เรารู้สึกไม่มั่นคงทางอารมณ์และอนาคตชีวิตคู่ของตัวเอง สามีไม่มีความเป็นผู้นำเท่าไหร่ค่ะ sensitive กว่าเราอีก เจ้าน้ำตากว่าเราอีก ดิฉันต้องพยายามทำตัวสตรองสุดๆ คือที่คบกันมา และตัดสินใจแต่งงานกับสามีเพราะเค้ารักเราและไม่เจ้าชู้ ไม่ดื่มเหล้า อยากอยู่กับเราไปนานๆ คือเลือกแต่งกับคนที่รักเรามากกว่าคนที่เรารักอ่ะค่ะ ที่เหลือคือเหมือนเราเป็นผู้นำครอบครัวค่ะ ดังนั้นเวลาที่มีอะไรมาสะกิดใจตัวดิฉัน ดิฉันจึงรู้สึกเหมือนเป็นฟางเส้นสุดท้ายทุกครั้ง เพราะนอกจากความรักที่สามีมีให้เราแล้ว อนาคต การงาน ความมั่นคงอย่างอื่นไม่มีเลยค่ะ มันเลยทำให้รู้สึกว่าทุกครั้งที่สามีทำร้ายจิตใจเรา มันไม่มีอะไรที่จะมารั้งเราไว้จริงๆ ตอนนี้คือต้องคอยโทรหาเพื่อนสนิท เพื่อให้เค้าคอยปลอบใจเราว่าให้ "ใจเย็นๆก่อน อย่าเพิ่งรีบตัดสินใจอะไรวู่วาม"
ปัญหาที่สำคัญคือ เวลาที่เราอดใจไม่ไหว บอกเค้าว่า "โอ๊ย ไม่อยากทนแล้วนะ ฉันอยู่คนเดียวมีความสุขกว่าเยอะ" สิ่งที่สามีตอบกลับมาคือว่า "ทำไมทำตัวเว่ออย่างงี๊ นี่มันปัญหาเล็กน้อยตามประสาสามี จริงๆเรารักกันดีออก (ก็รักกันจริงๆค่ะ ความรักที่มีให้กันมันท่วมท้นจริงๆ แต่ต้องยอมรับว่าความรักไม่ใช้ทุกสิ่งของชีวิตคู่)" คือเค้าพูดประมาณว่า เรื่องแค่นี้เอง ทำเป็นจะเป็นจะตาย อยากโสด อยากเลิก ยกตัวอย่างสถานการณ์นะคะ เพราะเรื่องที่ทำให้เจ็บช้ำน้ำใจมันไม่ใช่เรื่องเล็กๆน้อยๆ ของชีวิตประจำวันค่ะ เช่น "เวลาสามีอารมณ์ไม่ดี หรือสามีรู้สึกว่าเค้าไม่มีความสุขกับชีวิตกับเมืองที่อยู่ เค้าชอบพูดว่าอยากขายสมบัติที่พออยู่ได้โดยไม่ทำงานแค่ 2 ปี(เฉพาะค่าใช้จ่ายของสามี) เพื่อไปอยู่ที่อื่น โดยที่ไม่ได้คิดถึงอนาคตระยะยาวไปกว่านั้น ว่าจะทำงานอะไรกับสุขภาพที่ไม่เอื้ออำนวย ดิฉันจะทำงานอะไร ดิฉันอยากย้ายไปไหม" หรือเวลาทีเค้ารู้สึกว่าดิฉันมีความรับผิดชอบไม่ดีพอกับงานที่ได้รับมอบหมาย(เพราะความเข้าใจผิดของสามีเอง) เค้าก็ส่งข้อความมาว่า "ถ้ารับผิดชอบงาน(ที่ทำรายได้เข้าครอบครัวเรา)แค่นี้ไม่ได้ ก็ยกเลิกแผนงานแต่งงานไปเลย(เพราะงานแต่งต้องใช้เงินเยอะ)" หลังจากที่ดิฉันจ่ายค่ามัดจำงาน เริ่มหาชุดแต่งงานแล้ว แจ้งครอบครัว เพื่อนฝูงเรียบร้อยแล้ว
สามีชอบมีคำพูดที่ทำให้เรารู้สึกว่าดิฉันพึ่งพาเค้าไม่ได้ หรือพูดอะไรไม่ดีเพราะความโกรธของเค้า แล้วค่อยมาขอโทษทีหลัง แล้วชอบโทษว่าเพราะอาการเจ็บปวดทางร่างกายของสามี หรือผลข้างเคียงยาที่ทำให้อารมณ์เค้าแปรปรวนเสมอหากขาดยา คือเค้าจะใช้ข้ออ้างเรื่องความเจ็บป่วยทางร่างกายกับจิตใจมาเป็นข้ออ้างพฤติกรรมของเค้ามาตลอดค่ะ แล้วชอบมีคำพูดในเชิงที่ว่าเพราะดิฉันจิตใจสำออยเกินไป ซึ่งคำพูดเหล่านี้มันส่งผลทำให้ฉันเชื่อว่าฉันสำออยจริงๆ ก็เลยพยายามอดทนมาถึงตอนนี้ค่ะ ยิ่งเพราะเค้าป่วยแล้วยิ่งต้องพยายามให้อภัยเค้า แต่ทุกครั้งมันกล้ำกลืนมากๆจริงๆ รู้สึกเจ็บปวดมากจริงๆ อยากเลิกกับเค้าทุกครั้งจริงๆค่ะ เคยไปหานักจิตวิทยาด้านครอบครัวกันมาพักนึง แต่สามีเลิกไป เพราะว่านักจิตวิทยาพูดทุกสิ่งในแบบที่ดิฉันอยากพูดกับเค้าซึ่งเค้ารู้ดีแต่ไม่อยากรับฟังค่ะ
รบกวนเพื่อน pantip ที่มีประสบการณ์หรือความรู้ด้านให้คำปรึกษาด้านครอบครัว หรือนักจิตวิทยาช่วยวิเคราะห์สถานการณ์ของดิฉันกับสามีด้วยนะคะ ว่าดิฉันควรจะรับมือกับเค้าอย่างไร คือใจอยากแบบว่า ถ้าเค้าแรงมา หรือปรี๊ดมา เราก็อยากแรงกลับไป แต่รู้ดีว่ามันไม่ได้แก้ปัญหาค่ะ อยากแก้ปัญหาที่ต้นเหตุค่ะ คือดิฉันนึกอย่างอื่นไม่ออกนอกเสียจาก เลิกกับเลิกค่ะ แต่อยากฟังความเห็นจากผู้มีประสบกาณณ์ ความรู้ที่ตีโจทย์สถานการณ์นี้แตกค่ะ
ขอบคุณมากๆที่อ่านจนมาถึงจุดนี้นะคะ ต้องการคำปรึกษาจากเพื่อนๆจริงๆค่ะ
รบกวนสละเวลาให้คำแนะนำด้วยนะคะ
ขอบคุณมากค่ะ