ทำไมคนเรารักเพื่อนตัวเองง่ายจังค่ะ(แบบแฟน)

เมื่อไม่นานมานี้มีคนมาคุยกับเราเพราะเราชอบอะไรคล้ายกัน นิสัยก็คล้ายกัน แต่เราไม่ได้รู้สึกว่าชอบอะไรเขามากนัก แต่ก็สนุกที่ได้คุยเพราะมีอะไรคล้ายกัน ตอนแรกเราก็คุยกันเฉยๆ แต่มีอยู่วันนึงเขาก็บอกว่าจีบนะ

คนนี้เป็นคนแรกที่เคยคุยกันแบบแฟน แต่ยังไม่ได้เป็นแฟน แบบจีบ ๆ กันไปก่อน แต่เราก็ขอเลิกคุยกันเพราะเราไม่ชอบนิสัยบางอย่างของเขา แต่เราก็ยังชอบเขาอยู่ กะว่าจะให้เขายื้อ แต่เขาปล่อยเลย จนตอนนี้ผ่านมา 2 ปี

ตามกระทู้เลยคะ ทำไมเราไม่เข้าใจ เราอยากทราบเหตุผลว่าทำไมส่วนมากผู้หญิง สวยๆ รวยๆ เก่งๆ ถึงโสด กันเยอะจังเลย ส่วนพวกหน้าปลวกดันมีสามี มีแฟน ซะงั้น ไม่เข้าใจผู้ชายเลย หรือผู้หญิงแบบนี้ไม่เป็นที่ต้องการ

ไม่ใช่ จขกท.จะไปขอใครเป็นแฟนนะคะ พอดีเมื่อคืนโทรศัพท์คุยกับน้องที่รู้จัก น้องมาปรึกษาด้วยเรื่องว่า คุยกับคนคนนึงมาซักพัก รู้สึกว่า สบายใจและมีความสุข อยากคบเค้าแบบแฟน น้องเป็นผู้หญิงค่ะ อายุ 25-26 เอ

เป็นเรื่องขาวดำที่พระเอกจะเล่นเกมจีบสาวละมั้งคะ แล้วอยู่ดีๆก็หลุดไปเป็นตัวร้ายพอไปๆมาๆก็ดันสามารถเพิ่มทางเลือกในการจีบตัวครนี้ได้ ตอนแรกตัวครนั้นจะโตเป็นสาวอ้วนแต่พอพระเอกหลุดเข้าไปควบคุมแปบๆก็โตเป็นค

เราคุยกับผู้ชายคนหนึ่งอยู่ค่ะ อายุห่างกันไม่กี่ปี แต่วุฒิภาวะห่างกันมากๆและเราอยู่กันคนละจังหวัดค่ะ ยังไม่เคยเจอกัน ขอเกริ่นก่อนเลยนะคะว่าเขาเป็นผู้ชายที่เจอโลกมาเยอะ ผ่านประสบการณ์มามากกว่าเราเยอะมา

ทำไมผมรู้สึก น้อยเนื้อต่ำใจ จังครับ ชอบมีคนอื่นมองว่า ผมหยิ่งๆ สนิทกับคนยากกับเพื่อนร่วมงาน มันก็คงไม่เหมาะสมกับผมจริงๆแหละครับ ผมเป็นคนหน้านิ่งๆ ถ้าไม่รู้จักนี่ ความคิดเขา กับความรู้สึกผมข้างในมันต่า

มันหมายความว่าไงกันครับ หลายสังคมที่ผมเห็น ความรักที่ตั้งใจรักกัน ไอ้ตอนไม่แต่งยังไม่เริ่มจองตัว ปากคนรักก็บอกว่ารักเขาแล้วมันเป็นความต้องการจากใจ มันยังไม่มีปัญหาเหมือนตอนหลังใช้ชีวิตที่มันเปลี่ยน

ผมอายุ 26 ปี เป็นคนโสด เพราะโดนแฟนเก่าบอกเลิกไปครับ จากนั้นผมก็จีบผู้หญิงมาเรื่อยๆ มีจีบติดบ้างไม่ติดบ้าง ในระหว่างที่ผมจีบผู้หญิงแต่ละคนนั้น ผมก็รู้สึกว่านิสัยคงจะไปด้วยกันไม่ได้ คบไปก็คงจะรู้สึกไม่ด