ความรู้สึก " แรกพบ "

เราไม่ได้จะเขียนถึง "รักแรกพบ"
แต่เราอยากพูดเล่าถึงความรู้สึก
ที่เราเจอ ใครสักคน ครั้งแรก

ตอนที่เราเจอกันครั้งแรก เราไม่มีรู้หรอกว่า
นี่จะเป็นครั้งสุดท้ายที่เราจะเจอกันรึเปล่า

เราเป็นคนชอบบันทึกความทรงจำของเรา
ผ่านการเขียนไดอารี่ หลังๆจดใส่มือถือแทน
ดังนั้น ความลับของเราอยู่ในมือถือเยอะมาก

เมื่อก่อนเราเป็นคนชอบเขียนไดอารี่มาก
โดยเฉพาะเรื่องที่ประทับใจมาก ก็จะเขียนยาวเป็นพิเศษ
แต่ประสบการณ์ที่ผ่านมามันทำให้เราเลือกจะเขียนน้อยที่สุด ทำไมน่ะหรอ?

ยิ่งเขียนมันก็ยิ่งจำได้ดี ยิ่งไม่ลืม
ทั้งที่ความจริงแล้ว เราอาจจำเป็นต้องลืมไปก่อน
แถมเวลาที่ไม่มีแล้วกลับไปอ่าน
ความรู้สึก วันดีๆกลับมาเกือบหมด
บางครั้งมันก็เลยเศร้า ที่มันไม่มีอีกแล้ว
(ปกติเราเลือกจดแค่เรื่องดี ๆ)

กลับเข้าประเด็น

เมื่อไม่นานมานี้เราได้มีโอกาสรู้จักคนๆหนึ่ง
รู้สึกถูกชะตาเค้าตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ
อาจเป็นเพราะเค้ามีลักษณะใบหน้าในแบบที่เราชอบ
พอได้เข้าใกล้ พูดคุย สัมผัสนิสัยเค้า
มันทำให้เรายิ่งประทับใจในตัวเค้ามาก
ซึ่งโอกาสที่จะรู้สึกดีต่อใครเลย ครั้งแรก
มันไม่ได้เกิดขึ้นบ่อย หรือมีโอกาสน้อยมากที่จะเกิดขึ้น

อาจเป็นเพราะเค้าเป็นคนที่มีลักษณะในแบบที่เราชอบ
เป็นคนสุภาพ เรียบร้อย อ่อนน้อมถ่อมตน
รู้สึกอบอุ่น สบายใจ ทุกครั้งที่ใกล้ชิด
เวลาที่เห็นรอยยิ้มเค้า กับทำให้เรามีความสุขไปด้วย

มันทำให้เรารู้สึกสับสนในความรู้สึกตัวเอง
ว่ามันเกิดอะไรขึ้น กับความรู้สึก
มันยากมากที่จะรู้สึกดีกับใครตั้งแต่ครั้งแรก
ทั้งที่จริงแล้ว ไม่ค่อยจะรู้สึกกับใครง่ายๆ
แต่กับจดจำเรื่องราว ช่วงเวลาดีๆ ความรู้สึกดีๆ
ทุกวินาทีที่อยู่ใกล้กัน กับจำได้แม่น

แต่บางทีการที่เราประทับใจใครสักคน
มันก็ทำให้เราอยากรู้จักในตัวตนเค้า
เพราะเราคงมีโอกาสได้เจอกันอีกแน่ ๆ
หลายครั้งที่เราไม่ทำความรู้จัก เพราะคิดว่า
คงจะไม่ได้มีโอกาสเจอกันอีกแล้ว

ในความรู้สึกหน่วงๆ

บางทีก็อยากบอกให้เค้ารู้ตัวไปเลยว่าเราแอบชอบ
จะได้ไม่ต้องเก็บไว้ในใจคนเดียว

บางทีก็คิดว่าเดี๋ยวเราก็คงเลิกชอบไปเอง แต่เวลาผ่านมาหลายเดือน ไม่มีโอกาสได้เจอ แต่ยังไม่เปลี่ยนใจ ยังชอบเค้าเหมือนเดิม

บางทีก็ไม่กล้าบอก กลัวการถูกปฏิเสธ ทั้งที่แค่อยากบอกให้เค้ารู้เฉยๆ ไม่ได้คาดหวังอะไร

บางทีก็กลัวถ้าเค้ารู้ว่าเราคิดอะไร เค้าจะลำบากใจ วางตัวต่อเราลำบาก

บางทีก็คิดจะจีบ ถ้าเค้าไม่ชอบ ก็กลัวเค้ารำคาญ จะกลัวเราอีก

ชอบแรกพบ

มันฟังคล้าย ๆ รักแรกพบ นะ ไม่ใช่
เรารู้สึกมันเป็นไปไม่ได้หรอกที่เราจะรักใครตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ เราแค่ชอบ รู้สึกดีมาก ๆ
อาจเพราะใครคนนั้นมีใบหน้าในแบบที่เราชื่นชอบ
หรือไม่เราก็แค่รู้สึก 'ถูกชะตา'

ได้พบจึงเข้าใจ...มีอยู่จริง

แต่เอาจริงๆ เราว่าเราเคยรู้จักนะ 'รักแรกพบ'
เราเชื่อว่า 'ลูก' เป็นรักแรกพบของ 'พ่อแม่'
และเชื่ออีกว่า นั่นต้องเป็น 'รักแท้' แน่นอน